ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 953

องค์หญิงไม่ได้ตอบคำถามนี้ นางพูดออกมาต่อว่า “ข้าสงสัยว่าท่านพี่ของข้าเป็นคนทำลายตระกูลเซียว”

โย่วควนตกใจเป็นอย่างมาก!

ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความตกตะลึง!

แม้เขาจะเตรียมใจมาเป็นอย่างดี รู้ว่าหมิงเจ๋อนั้นเป็นอันตรายต่อเซียวเฉวียน แต่ก็คิดไม่ถึงว่าหมิงเจ๋อจะเป็นคนที่ทำลายครอบครัว!

ขาทั้งสองข้างของเขาอ่อนลง ก้าวถอยหลังไปสองก้าว “แต่.....แต่ว่า......”

แต่ในตอนที่ครอบครัวถูกทำลาย องค์หญิงได้เป็นภรรยาของนายท่านแล้ว ทั่วทั้งใต้หล้าต่างรู้เรื่องนี้!

หมิงเจ๋อรู้ดีอยู่แก่ใจว่านี่คือสามีสุดที่รักของน้องสาว แต่เขาก็ยังปฏิเสธที่จะลงมือ?

“ข้ารู้ว่าเจ้าตกใจอะไร” องค์หญิงต้าถงยิ้มอย่างขมขื่น “ท่านพี่ของข้าผู้นี้ไม่เคยยอมแพ้ง่าย ๆ เขามีนิสัยเย่อหยิ่ง เรื่องนี้ข้ารู้ดี หากเขาตั้งใจทำสิ่งใดแล้ว แน่นอนว่าไม่มีทางย้อนกลับไปได้”

“ต่อให้......” องค์หญิงผงะอยู่ครู่หนึ่ง “ต่อให้รู้ว่าเซียวเฉวียนเป็นสามีของข้า ต่อให้การตายของเซียวเฉวียนจะทำให้ข้าต้องเจ็บปวดไปทั้งชีวิต เขาก็ยังยอมรามือ”

ความสัมพันธ์ของราชวงศ์ ไม่มีเวลาไหนที่ไม่มีผลประโยชน์เข้ามาเกี่ยวข้อง สุดท้ายแล้วจะมีอยู่ทุกครั้ง ไม่ว่าจะมากหรือน้อยก็ตาม

และเมื่อมีผลประโยชน์เข้ามาเกี่ยวข้อง สิ่งที่หมิงเจ๋อสามารถทำได้ดีที่สุดก็คือ ไม่เอาน้องสาวของตนเองเข้ามาเกี่ยวข้อง

ดังนั้นก่อนที่ตระกูลเซียวจะถูกทำลาย หมิงเจ๋อเห็นน้องชายสองคนกวาดต้อนองค์หญิงต้าถงจากต้าเว่ยให้กลับไปยังซินเจียง หมิงเจ๋อถึงลงมือได้อย่างสบายใจ เขาใช้ประโยชน์จากความปรารถนาที่จะแก้แค้นของเว่ยเป่า ส่งคนไปพร้อมกับกระบี่ชีวัน ทำให้ตระกูลเซียวต้องนองเลือด

ร่างกายของโย่วควนสั่นไหวไปทั้งตัว

เขายังจำได้

เขาได้ว่ายอดฝีมือระดับสูงอย่างเจี้ยนเหล่าถูกตอกตะปูกับกำแพงหินหนาในสภาพเช่นไร!

เขายังจำได้ ในกระท่อมหลังเล็ก จิ่นเซ่อถูกทำให้อับอายจนต้องตายในสภาพเช่นไร และศพของพวกเขาถูกวางกองอยู่บนพื้นในสภาพแบบไหน!

“อร๊าก......”

โย่วควนรู้สึกว่าหัวของตนเองกำลังจะระเบิด เขามองมาที่องค์หญิง “เพราะเหตุใด เพราะเหตุใดต้องเป็นท่านพี่ของเจ้า! เพราะเหตุใดต้องเป็นเจ้า!”

“ขอโทษ......” องค์หญิงต้าถงมีน้ำตาคลอเบ้า “ขอโทษ......ข้าขอโทษ......”

องค์หญิงมองมาที่โย่วควน คิดจะก้าวมาด้านหน้า แต่โย่วควนก็ถอยหลังกลับมาอย่างต่อเนื่อง “เหตุใดต้องบอกเรื่องพวกนี้กับข้า! เจ้ารู้หรือไม่ว่าก่อนที่จะตาย จิ่นเซ่อยังคงบ่นคิดถึงเจ้า!”

“เจ้ารู้หรือไม่! ก่อนที่ฮูหยินผู้เฒ่าจะจากไป นางยังเป็นห่วงเจ้า!”

“แต่พวกนางทั้งหมดกลับต้องมาตายด้วยเนื้อมือท่านพี่ของเจ้า! กระบี่ชีวันเล่มนั้น! สังหารพวกเราจนหมดสิ้น!”

โย่วควนก้าวถอยหลังอย่างต่อเนื่อง “เพราะเหตุใด......เพราะเหตุใดต้องเป็นเจ้า......”

“เป็นท่านพี่ของเจ้า......”

ดวงตาขององค์หญิงต้าถงเป็นสีแดง มองมาที่โย่วควน นั่งลงบนเก้าอี้ “ใช่ เพราะเหตุใดต้องเป็นท่านพี่ของข้า......เพราะเหตุใด......”

น้ำตาร่วงหล่นจากใบหน้าบาง ๆ ขององค์หญิง

โย่วควนส่ายหน้า มันยากที่จะยอมรับ “นายท่านของข้า......รู้หรือไม่ว่าเป็นหมิงเจ๋อ?”

คำพูดนี้ของโย่วควน ทำให้องค์หญิงยิ่งรู้สึกเจ็บปวด “เขา......รู้......”

ใช่ เซียวเฉวียนรู้

องค์หญิงต้าถงเข้าใจในตัวเซียวเฉวียนเป็นอย่างมาก เรื่องที่นางสามารถตรวจสอบได้ เซียวเฉวียนจะต้องรับรู้ก่อนหน้านางมาเป็นเวลานานแล้ว

ดังนั้นผู้หญิงที่ชาญฉลาดจึงแอบส่งคนไปยังเมืองอีหลิน ไปดูเหล่าทหารผู้มากประสบการณ์ที่เซียวเฉวียนพามาจากซินเจียงนั้น มีหมิงเจ๋อปนอยู่ในนั้นหรือไม่

และเป็นอย่างที่คิด ท่านพี่ได้อยู่ในมือของสามีแล้ว

เซียวเฉวียนรู้ไปเสียทุกเรื่อง

เห็นได้ชัดว่าเขารู้ทุกอย่างเป็นอย่างดี แต่เขาไม่ได้ดึงนางเข้าไปเกี่ยวข้อง

เซียวเฉวียนพยายามตามหาหมอให้นาง

รักษานางให้หายจากความเจ็บป่วยของการคลอดบุตร

ดูแลและช่วยเหลือเป็นอย่างดี

เมื่อมองย้อนกลับไปในช่วงเกือบครึ่งเดือนที่ผ่านมา องค์หญิงเหมือนกับถูกมีดกรีดหัวใจ หัวใจของนางมีเลือดออก

หากเซียวเฉวียนโกรธนาง เกลียดนาง ตำหนินาง หรือแสดงความโกรธใส่นาง นางคงจะไม่รู้สึกอึดอัดขนาดนี้

แต่เขาไม่เคยทำเช่นนั้นเลย

ด้วยเหตุนี้ องค์หญิงจึงรู้สึกละอายใจเป็นอย่างมาก นางรู้สึกผิดกับตระกูลเซียว รู้สึกผิดกับจิ่นเซ่อ รู้สึกผิดกับฮูหยินผู้เฒ่า และรู้สึกผิดกับราชองครักษ์ที่ภักดีเหล่านั้น

และนางก็รู้สึกผิดมากสำหรับเซียวเฉวียน

นางเถียงไม่ออก