ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 96

เซียวเฉวียนรีบเข้ามา ร่างกาย ใบหน้าและเสื้อผ้าของเขาเต็มไปด้วยคราบเลือด ส่งกลิ่นคาวคละคลุ้งจนทำให้ทุกคนที่นั้นสร่างเมาทันที

ไม่ใช่ว่าเซียวเฉวียนนอนป่วยอยู่หรอกเหรอ? งานเริ่มมาตั้งนานแล้วทำไมถึงพึ่งมาเอาป่านนี้ ? หรือว่าจะมาเล่นกลอุบายอะไรกับตระกูลฉินอีก?

ชุนหมิงกระซิบที่ข้างหูของแม่เฒ่าฉิน นางวางตะเกียบในมือของนางลง แล้วแสร้งทำท่าทางสงบเสงี่ยม "ก็แค่คนรับใช้ไม่กี่คน ตายก็ตายไปสิ จะทำท่าตกใจไปทำไมกัน?”

“นอกจากลูกเขยจะฆ่าคน ยังตัดแขนตัดขาแล้วส่งไปที่ห้องส่วนตัวของคุณหนูอีกด้วย”

กระสอบที่เต็มไปด้วยแขนและขาที่เปื้อนเลือด ถูกส่งไปในห้องของฉินซูโหรว

แขนขาของมนุษย์มากกว่าสิบชิ้น เลือดเหนียวเหนอะหนะไหลออกมากองอยู่บริเวณพื้น

อีกทั้งไป๋ฉี่ยังถ่ายทอดคำพูดของเซียวเฉวียนออกมาอย่างเย็นชา "นายท่านฝากข้อความมาถึง ในปีนั้นคนของตระกูลเซียวทั้ง50,000คน สละชีวิตตนเองไว้บนภูเขา เพื่อแลกกับความสงบสุขของต้าเว่ยในวันนี้ มีเพียงท่านหญิงตระกูลเซียวที่รอดชีวิต และนางไม่สมควรได้รับการดูถูกเช่นนี้ หากคุณหนูแห่งตระกูลฉินไม่ทราบว่าคนทั้ง 50,000 คน มันมากแค่ไหน ลองจินตนาการถึงคนของตนทั้ง 17 คนนี้ดูก่อน!"

ฉินซูโหรวลุกขึ้นยืน กรีดร้องอย่างเสียสติ

“อะไรกัน?” แม่เฒ่าฉินตกใจ เซียวเฉวียน บัณฑิตผู้อ่อนแอ กระทำการฆาตกรรมอย่างนั่นรึ?

ตั้งแต่ฉินซูโหรวยังเด็ก แค่เห็นไก่ถูกฆ่าตาย นางยังเป็นลม นับประสาอะไรกับเรื่องนี้ นางต้องกลัวมากจนเป็นลมไปแน่นอน และนี้เป็นเรื่องที่เซียวเฉวียนจงใจทำ!

ในเวลาเดียวกัน ท่านแม่ของเซียวเฉวียนยิ้มเล็กน้อยให้ลูกชายของนาง แสร้งทำเป็นว่าสบายดีเพื่อไม่ให้ลูกชายเป็นห่วง

"เซียวฮุ่ยหยวน ท่าน... เกิดอะไรขึ้นกับท่าน?"

ทุกคนล้อมรอบเซียวเฉวียนด้วยท่าทาง "กังวล" เป็นอย่างมาก

“กิจการภายในบ้านกับการสั่งสอนคนรับใช้ที่ไม่เชื่อฟัง ไม่ใช่เรื่องลำบากที่จะจัดการ แต่ถ้าทำได้ ในอนาคตจะต้องเชื่อฟังเป็นอย่างแน่แท้”

เซียวเฉวียนจงใจมองไปที่แม่เฒ่าฉิน ตอนนี้มีเพียงคนตายเท่านั้นที่จะสามารถจะชี้นกเป็นนกชี้ไม้เป็นไม้ได้

สั่งสอนงั้นรึ? ทุกคนมองหน้ากันด้วยความตกตะลึง ราวกับว่าการนองเลือดจะกลับมาอีกครั้ง!

คำว่า "กิจการภายในบ้าน" แฝงไปด้วยความหมายมากมาย ทุกคนเหลือบมองไปที่แม่เฒ่าฉินด้วยความเข้าใจโดยปริยายและรีบช่วยเหลือทันที "เซียวฮุ่ยหยวน วันนี้มีความสุขมาก ตระกูลฉินรู้สึกเป็นเกียรติอย่างมากที่ได้มาที่นี้ เวลานี้ดึกแล้ว หลังจากดื่มแก้วนี้คงต้องขอลา เซียวฮุ่ยหยวนคงเหนื่อยมากแล้ว เชิญพักผ่อน”

จะไปแล้วอย่างนั้นรึ?

เซียวเฉวียนเย้ยหยัน แต่ท่าทีของเขากลับดูอ่อนโยน: "ประเดี๋ยวก่อน เซียวเองไม่ใช่คนหยาบคาย เมื่อครู่มีญาติผู้หญิงหลายคนมาชวนแม่ของข้าไปดื่ม เซียวรู้สึกขอบคุณมาก ในเมื่อทุกคนก็อยู่กันพร้อมหน้า หากไม่นำเหล้าออกมาให้พวกท่าน เกรงว่าข้าคงเสียมารยาทเป็นแน่แท้ เอาล่ะ นำเหล้าออกมาที!"

เมื่อเซียวเฉวียนพูดอย่างนั้น ทุกคนก็ทำได้เพียงแค่หัวเราะกลบเกลื่อน เป็นการยากที่จะปฏิเสธ เพราะคนตรงหน้าก็เป็นถึงลูกเขยตระกูลฉิน

หลังจากเซียวเฉวียนโบกมืเป็นสัญญาณ คนรับใช้ก็ยกเหยือกเหล้าออกมาทันที

กลิ่นหอมเย้ายวนมาพร้อมกับดีกรีที่สูง

"เมื่อไม่นานมานี้ มีเหล้าชั้นดีในเมืองหลวงที่เรียกว่าเหล้าฉงซู เซียวซื้อมาสี่สิบเหยือก เพื่อนำมาดื่มกับทุกคนในวันนี้ มานี่เร็ว! รีบมารินเหล้า! ข้าจะดื่มสามถ้วยแสดงความเคารพทุกคน!

เหล้าฉงซูหายาก แต่เซียวเฉวียนกลับหาซื้อได้มากถึงเพียงนี้เชียวหรือ? พวกเขาดมกลิ่น ก็รู้ทันทีว่าเป็นเหล้าชั้นดี นอกจากนี้ พวกเขายังรู้สึกสะเทือนใจเมื่อมองไปที่เซียวเฉวียน

งานเลี้ยงในวันนี้ จัดโดยตระกูลฉิน แต่เซียวเฉวียน ลูกเขยของตระกูลกลับไม่แยแสแขก ซึ่งมันผิดวิสัย และตอนนี้ยังต้องเกรงกลัวเซียวเฉวียน จะให้ปฏิเสธการดื่มคงเป็นการลนหาที่ตายชัดๆ

คนที่กำลังจะเดินออกไปกลับมานั่งเงียบ

เหล้านี้มีดีกรีหกสิบแปดดีกรี ซึ่งถือเป็นดีกรีที่สูงที่สุดของเหล้า

นอกจากนี้ ถ้วยของคนสมัยก่อนมีขนาดค่อนข้างใหญ่ และพวกเขาไม่เคยได้ลิ้มรสสุราที่ดีกรีสูงขนาดนี้มาก่อน

หลังจากดื่มไปเพียงสามถ้วย ฤทธิ์ของเหล้าก็ทำให้ทุกคนเมา

"สามถ้วย! ขอบคุณทุกคนที่มา! ถ้วยแรกดื่มเพื่อขอบคุณทุกคน! ถ้วยที่สองเพื่อขอบคุณท่านแม่ของข้า! ถ้วยที่สามเพื่อขอบคุณตระกูลฉิน!"

เซียวเฉวียนยกแก้วเหล้าขึ้น ตั้งใจดื่มให้ตระกูลฉินในตอนท้าย และดื่มรวดเดียว!

พวกเขามาเพื่อฉลองตำแหน่งสูงสุดของเซียวเฉวียนไม่ใช่หรือ? ถ้าอย่างนั้นก็ดื่มให้สนุกสิ!

เหล้าของเซียวเฉวียนถูกรินให้ทีละคน และไม่มีใครกล้าปฏิเสธ

คนโบราณทุกคนที่อยู่ที่นี้ ต่างก็รักชีวิตตัวเอง เมื่อเซียวเฉียนยกถ้วยเหล้าดื่ม แม้ว่าจะไม่ต้องการดื่ม ก็ต้องดื่มตาม