บทที่ 1578 : ปิดเกม
เวลานี้เหลือนักเล่นพนันอยู่ในห้องวีไอพีเพียงแค่สองคนเท่านั้นซึ่งก็คือหลิงหยุนกับหญิงสาวต่างชาติอีกคน..
และหลิงหยุนก็มีชิปอยู่ในมือเพียงแค่สี่ร้อยล้านส่วนอีกฝ่ายมีถึงหนึ่งพันเก้าร้อยล้าน..
หลิงหยุนจ้องมองนักพนันหญิงชาวต่างชาติในขณะที่นิ้วมือของเขานั้นลูบไล้โต๊ะอย่างเบามือ พร้อมกับหันไปบอกโจวเหยากวงว่า
“คุณโจวนี่ยังไม่ดึกมากนัก แต่กลับเหลือแค่ผมกับเธอเพียงสองคนเท่านั้น ผมว่าพวกเราควรหยุดการเล่นไว้เพียงเท่านี้จะดีกว่า คุณมีความคิดเห็นอย่างไรบ้าง”
ลูกนัยน์ตาของโจวเหยากวงสั่นระริกขึ้นมาทันทีและจิตใจก็เริ่มสั่นไหว เพราะข้อเสนอของหลิงหยุนนั้น นับว่าเป็นประโยชน์ต่อเขาไม่น้อย แม้ว่าหลิงหยุนจะได้เงินไปถึงสี่ร้อยล้านแต่ตัวเขาเองก็อาศัยโอกาสนี้ ฉกเงินของคุณชายกัวมาได้มากถึงหนึ่งพันห้าร้อยล้าน ถึงอย่างนั้น ปัญหาของโจวเหยากวงก็คือ การพนันที่เขาจัดขึ้นในคืนนี้ เป้าหมายของเขาคือหลิงหยุน ไม่ใช่คุณชายกัว!
คุณชายกัวเป็นลูกชายของไคซึ่งโจวเหยากวงเลี้ยงดูเขามาตลอดครึ่งปี และในตลอดครึ่งปีที่ผ่านมานั้น ไคก็ได้เงินจากบ่อนของเขาไปมากกว่าหนึ่งพันล้าน แต่ที่โจวเหยากวงปล่อยให้เขาได้อิ่มหมีพลีมันมาตลอดนั้น เพราะมั่นใจว่า ตนเองจะสามารถเอาคืนจากคุณชายกัวได้แน่..
ด้วยเหตุนี้เขาจึงได้เชิญคุณชายกัวมาเล่นในคืนนี้ด้วย แต่กลับกลายเป็นว่า หลิงหยุนไม่เพียงไม่เล่นเสีย แต่กลับได้เงินเพิ่มไปอีกสามล้าน ซึ่งเรื่องนี้เป็นสิ่งที่โจวเหยากวงรู้สึกยอมไม่ได้!
ยิ่งไปกว่านั้นในความรู้สึกของโจวเหยากวง หลิงหยุนก็คือนักพนันที่ตระกูลเหอส่งมาหากเขาก้าวเดินออกไปด้วยเงินจำนวนสี่ร้อยล้าน ย่อมหมายความว่า ครั้งนี้ตระกูลเหอเป็นฝ่ายชนะ ซึ่งโจวเหยากวงไม่อาจยอมได้!
เวลานี้บนโต๊ะพนันก็เหลือนักพนันอยู่เพียงแค่สองคนเท่านั้น อีกทั้งนักพนันหญิงผู้นี้ก็เป็นผู้ที่มีพลังเหนือธรรมชาติ เธอสามารถมองทะลุไพ่ได้ แล้วโจวเหยากวงยังจะต้องหวาดกลัวอะไรหลิงหยุนอีกเล่า!
เมื่อคิดได้เช่นนี้โจวเหยากวงก็ได้แต่แอบยิ้ม พร้อมกับเอ่ยตอบหลิงหยุนไปว่า “คุณชายหลิน คิดที่จะเลิกตอนนี้ คงลืมกฏกติกาไปแล้วกระมัง!”
หลิงหยุนส่ายหน้าไปมาและตอบกลับไปว่า “ไม่ลืม.. ผมเพียงแค่เสนอแนะ!”
โจวเหยากวงยิ้มเย็นก่อนจะตอบกลับไปยิ้มๆ “เอาล่ะ ถ้าอย่างนั้นก็เริ่มกันได้แล้ว!”
แต่เพียงแค่เปิดไพ่ในรอบแรกนี้ขึ้นมานักพนันหญิงก็ถึงกับตกตะลึง เวลานี้ต่างฝ่ายต่างก็สามารถมองทะลุไพ่ได้ด้วยกันทั้งคู่ ดังนั้น เวลานี้จึงจำเป็นต้องพึ่งความสามารถของคนแจกไพ่..
นักพนันหญิงผลักชิปจำนวนสี่ร้อยล้านไปด้านหน้า..
โจวเหยากวงกำหมัดแน่นสมองของเขาหนักอึ้ง เส้นเลือดด้านข้างขมับ และหน้าผากปูดขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด
และเวลานี้หากคนแจกไพ่ทิ้งไพ่อะไรให้ ก็นับว่าเป็นอันจบเกมทันที!
แต่คนแจกไพ่นี้ก็ใช่ว่าเป็นพนักงานแจกไพ่ธรรมดาทั่วไปแต่เป็นผู้ที่ผ่านการฝึกฝนกลโกงมาอย่างช่ำชองเช่นกัน
หากดูจากหน้าไพ่เวลานี้แน่นอนว่าหลิงหยุนต้องเป็นฝ่ายชนะแน่ๆ!
แต่ในระหว่างที่คนแจกไพ่กำลังจะทำการเปลี่ยนไพ่ในมือของตนเองก่อนแจกนั้นเขาก็ถึงกับกรีดร้องอยู่ในใจ นั่นเพราะจู่ๆ เขาก็รู้สึกคล้ายกับว่า มือของตนเองนั้นไม่เป็นไปตามที่ใจต้องการ
การเปลี่ยนไพ่จึงล้มเหลวและทั้งมือทั้งนิ้วของคนแจกไพ่ก็ค่อยๆเชื่องช้าลงอย่างมาก จนกระทั่งไพ่ใบสุดท้ายถูกทิ้งลงมา
แทบไม่ต้องคิดหลิงหยุนได้ไพ่ที่มีแต้มเหนือกว่านักพนันหญิง และในที่สุด จากเงินสี่ร้อยล้านก็เพิ่มเป็นแปดร้อยล้านในพริบตา!
“เริ่มเกมใหม่ต่อเลย..”
หลิงหยุนไม่แม้แต่จะปรายตามองกองชิปที่ถูกผลักมาทางด้านหน้าของตนแต่ร้องสั่งด้วยน้ำเสียงเย็นชา
ในขณะที่โจวเหยากวงได้แต่ยืนนิ่งอึ้งด้วยความตกตะลึงนั่นเพราะจู่ๆ คนแจกไพ่ที่เขาคัดเลือกมาเป็นพิเศษนี้ จู่ๆกลับมามีปัญหาในช่วงเวลาหน้าสิ่วหน้าขวานพอดี!
เป็นเช่นนี้ไปได้อย่างไรกัน
ส่วนคนแจกไพ่ก็ได้แต่ยืนงงพร้อมกับสะบัดมือของตนเองด้วยความเก้อเขิน เวลานี้เขาเริ่มรู้สึกหวาดกลัวจนต้องการที่จะหยุด แต่เมื่อได้ยินเสียงเร่งเร้าเย็นชาของหลิงหยุน เขาจึงไม่มีทางเลือกอื่น.. ครั้งนี้หลิงหยุนผลักกองชิปจำนวนแปดร้อยล้านออกไปตรงหน้า ในขณะที่นักพนันหญิงมีสีหน้าลังเลเล็กน้อย เธอรู้ตัวดีว่าผลแพ้ชนะในการเล่นกับหลิงหยุนนั้น ไม่ได้อยู่ที่ตัวเธอ แต่อยู่ที่คนแจกไพ่ต่างหาก..
ตอนนี้เธอเหลือชิปอยู่เพียงแค่หนึ่งพันห้าร้อยล้าน หากต้องเสียอีกแปดร้อยล้านในเกมนี้ เธอก็จะเหลือชิปอยู่แค่เจ็ดร้อยล้าน ในขณะที่ชิปในมือหลิงหยุนจะเพิ่มเป็นหนึ่งพันหกร้อยล้าน
แต่เธอเองก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ปกติแล้วคนแจกไพ่คนนี้ไม่เคยทำพลาดเลยแม้แต่ครั้งเดียว เธอจึงไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ และเริ่มมีท่าทางลังเล
แต่แล้วจู่ๆโจวเหยากวงก็เป็นฝ่ายบอกกับคนแจกไพ่ว่า “ถ้าเธอเหนื่อยมากก็ไปพักผ่อนก่อน..”
และนี่เป็นการส่งสัญญาณกันระหว่างคนแจกไพ่กับโจวเหยากวงหากเขาพยักหน้า ก็คือการยอมรับว่าตนเองไม่สามารถรับมืออีกฝ่ายได้ นักพนันหญิงและโจวเหยากวงจะได้ตัดสินใจว่าจะทำเช่นใดต่อไปนั่นเอง
“ครับคุณโจวผมยืนแจกไพ่มาสามชั่วโมงกว่าแล้ว ตอนนี้รู้สึกเหนื่อยมากจริงๆ!”
“ผู้จัดการเฟิ่งคุณมาทำหน้าที่แจกไพ่แทน!”
เวลานี้ผู้จัดการเฟิ่งที่เดินไปส่งคุณชายกัวกลับห้องนั้น ได้กลับเข้ามาในห้องพอดี โจวเหยากวงจึงสั่งให้เขาไปทำหน้าที่แจกไพ่แทน แล้วจึงหันกลับไปถามหลิงหยุนว่า
“ไม่ทราบว่าคุณชายหลินจะมีปัญหาอะไรหรือไม่”
“ผมไม่มีปัญหาอะไร!หรือคุณโจวจะมายืนแจกไพ่ด้วยตัวเองก็ได้ ผมยินดี!” หลิงหยุนเอ่ยตอบด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม
“คืนนี้คุณชายหลินมือขึ้นมากจริงๆตอนนี้ได้ชิปเพิ่มขึ้นไปอีกเท่าตัว!”
ทันที่ได้เห็นกองชิปตรงหน้าหลิงหยุนผู้จัดการเฟิ่งก็ถึงกับตกใจอย่างมาก แต่ก็เสแสร้งเอ่ยชมหลิงหยุนกลบเกลื่อนความรู้สึกที่แท้จริงของตนเอง
ผู้จัดการเฟิ่งนั้นเดิมทีก็เป็นนักพนันที่มีฝีมือเช่นกัน หลังจากวางมือ ก็เลือกที่จะมาทำงานให้กับแซนด์คาสิโนแห่งนี้ เมื่อโจวเหยากวงเปลี่ยนคนแจกไพ่กลางคันเช่นนี้ เขาย่อมรู้ได้ดีว่าเกิดอะไรขึ้น และอดที่จะตกใจไม่ได้
“แต่ตอนนี้ผมจะแพ้หรือชนะก็ขึ้นอยู่กับคุณแล้ว!” หลิงหยุนเอ่ยตอบยิ้มๆ
หลังจากนั้นผู้จัดการเฟิ่งจึงเริ่มทำการสับไพ่..
ในระหว่างนั้นหลิงหยุนก็ได้วางมือซ้ายไว้ใต้โต๊ะ พร้อมกับใช้นิ้วกดลงไปเบาๆ แล้วจู่ๆ นักพนันหญิงที่มีพลังเหนือธรรมชาติ และกำลังจ้องมองไพ่ที่ผู้จัดการเฟิ่งกำลังสับอยู่นั้น ก็มีสีหน้าตกใจ เพราะเธอรู้สึกคล้ายกับสายตาถูกบางสิ่งบางอย่างสะกัดกั้นไว้ สิ่งที่เคยมองเห็นพลันเปลี่ยนเป็นมวลอากาศหมุนวนอยู่ตรงหน้า จนไม่สามารถมองเห็นสิ่งอื่นได้อีกเลย
นั่นเพราะเวลานี้นักพนันหญิงได้ถูกขวดล่องหนของหลิงหยุนครอบไว้นั่นเอง!
ขวดที่ว่านี้ก็คือมวลอากาศซึ่งคนธรรมดาไม่สามารถมองเห็นด้วยตาเปล่าจึงไม่มีผู้ใดรู้ว่า เวลานี้นักพนันหญิงได้ถูกมวลอากาศนี้ครอบร่างทั้งร่างไว้ ทำให้เธอไม่สามารถใช้พลังเหนือธรรมชาติได้
และเวลานี้นักพนันหญิงก็เพิ่งจะเข้าใจว่า ตนเองกำลังเผชิญหน้าอยู่กับคู่แข่งที่แข็งแกร่งมากเพียงใด!
“ฉันขอหมอบ!”
ผู้จัดการเฟิ่งได้แต่นิ่งไปด้วยความตกตะลึง..
“นิ่งอยู่ทำไมล่ะเริ่มเกมต่อไปได้เลย!” หลิงหยุนร้องเตือนผู้จัดการเฟิ่งที่เอาแต่ยืนนิ่ง
……
ทั้งโจวเหยากวงและผู้จัดการเฟิ่งต่างก็พูดไม่ออกพวกเขาเปิดห้องวีไอพี และเชิญนักพนันหญิงมาเพื่อจัดการกับหลิงหยุน แต่เวลานี้ทุกอย่างกลับตรงกันข้าม หากโจวเหยากวงไม่ปฏิเสธข้อเสนอของหลิงหยุนตั้งแต่ต้น เวลานี้เขาคงไม่ต้องเสียเงินไปอีกมากมาย
เวลานี้โจวเหยากวงทั้งรู้สึกเสียใจที่ตัดสินใจผิดพลาดไป และงุนงงสับสนว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่!
ผู้จัดการเฟิ่งเองก็ไม่ต่างกันเขางัดกลโกงทั้งหมดขึ้นมาใช้ แต่กลับกลายเป็นว่า กองชิปตรงหน้าหลิงหยุนมีแต่จะเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ ในขณะที่กองชิปของนักพนันหญิงกลับลดลงอย่างฮวบฮาบ
จู่ๆโจวเหยากวงก็กระแอมขึ้นมาเบาๆสามครั้ง เป็นการส่งสัญญาณให้กับนักพนันหญิง นั่นเพราะหลังจากที่ยืนสังเกตดูอยู่นาน เขาจึงตัดสินใจที่จะให้นักพนันหญิงตอบโต้หลิงหยุนกลับ ซึ่งนักพนันหญิงผู้นี้ก็เข้าใจสัญญาณนี้ดี
ผู้จัดการเฟิ่งเริ่มทำการแจกไพ่อีกครั้ง..
หลิงหยุนมองไพ่ในมือของตนเองแล้วก็ถึงกับยิ้มออกมาเขาได้แต่แอบคิดในใจว่า หากผู้จัดการเฟิ่งไม่เล่นตุกติก เขาจะต้องชนะอีกครั้งอย่างแน่นอน
“เกหมด!”
หลิงหยุนผลักกองชิปทั้งหมดจำนวนหนึ่งพันสองร้อยล้านไปไว้ตรงหน้าตนเองทันที!
“ฉันตาม!”
แม้ว่าเวลานี้นักพนันหญิงจะไม่สามารถใช้พลังเหนือธรรมชาติของตนเองได้อีก แต่เมื่อได้รับสัญญาณจากโจวเหยากวง เธอจึงไม่ลังเลที่จะตามเช่นกัน
และเวลานี้ชิปจำนวนสองพันสามร้อยล้านก็กองอยู่บนโต๊ะ!
“ทั้งสองท่านเปิดไพ่ในมือได้..”
ผู้จัดการเฟิ่งร้องบอกด้วยความตื่นเต้นเป็นอย่างมากนั่นเพราะไพ่ของคนทั้งคู่จะบอกว่า เขาควรแจกไพ่ใดให้กับนักพนันหญิงเพื่อให้เธอจะได้เป็นฝ่ายชนะ
แต่แล้วจู่ๆผู้จัดการเฟิ่งก็กลับรู้สึกงุนงงสับสน เขารู้สึกราวกับว่าตนเองเป็นเพียงแค่หุ่นยนต์ ที่กำลังสับไพ่ ตัดไพ่ และส่งไพ่ออกไปได้เอง โดยที่เขาเองก็ไม่สามารถควบคุมอะไรได้
ด้วยความสามารถของผู้จัดการเฟิ่งนั้นต่อให้เขาหลับตา ก็สามารถส่งไพ่ที่อีกฝ่ายต้องการได้ราวกับนักมายากล แต่เวลานี้ เขากลับรู้สึกว่าตนเองไม่ต่างจากท่อนไม้ท่อนหนึ่ง!
“คุณแพ้แล้วชิปสองพันสามล้านเป็นของผม!”
หลังจากที่ไพ่ถูกแจกออกไปหลิงหยุนก็ลุกขึ้นยืนพร้อมกับประกาศชัยชนะเสียงดังกึกก้อง ระหว่างที่พูดนั้น หลิงหยุนก็ได้เอื้อมมือออกไปหยิบกองชิปจำนวนสิบล้านโยนให้กับโจวเหยากวง พร้อมกับร้องตะโกนบอกว่า
“ส่วนนี่คือเงินสิบล้านที่คุณให้ผมยืมในตอนแรกผมคืนให้..”
โจวเหยากวงได้แต่ยืนนิ่งอึ้งด้วยความตกตะลึง!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Dragon Emperor Martial God จักรพรรดิ์เทพมังกร