Dragon Emperor Martial God จักรพรรดิ์เทพมังกร นิยาย บท 1579
บทที่ 1579 : ไม่อาจเอื้อม
หากมีใครสักคนมาเตือนโจวเหยากวงก่อนที่การเล่นพนันจะเริ่มต้นขึ้นว่าคืนนี้เขาจะต้องเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ แล้วก็เสียเงินทั้งหมดให้กับหลิงหยุน โจวเหยากวงคงต้องคิดว่าคนผู้นั้นเสียสติอย่างแน่นอน!
นั่นเพราะไพ่ที่เขาเตรียมมานั้นนอกจากจะเป็นไพ่ชนิดพิเศษที่ผลิตด้วยวิธีไฮเทคล้ำหน้ามากแล้ว เขายังได้ให้ปรมาจารย์ด้านการเขียนยันต์แห่งหนานหยาง ทำการลงอักขระป้องกันไว้อีกชั้นด้วย
ไพ่ชนิดพิเศษของเขาสำรับนี้ต่อให้ใช้แว่นที่ผลิตมาเป็นพิเศษสำหรับจับผิดไพ่ ก็ยังไม่สามารถมองเห็นความผิดปกตินี้ได้ และต่อให้ใช้พลังวิเศษของผู้ฝึกวรยุทธบ่มเพาะ ก็ไม่อาจที่จะมองทะลุไพ่ของเขาได้ เพราะถูกลงอักขระไว้ด้วยยอดฝีมือระดับปรมาจารย์
ส่วนคนแจกไพ่ที่เขาคัดเลือกมาด้วยตัวเองนั้นก็เป็นถึงเซียนพนันที่มีฝีมือล้ำเลิศที่สุดในแซนด์คาสิโน แม้กระทั่งหลับตา ยังสามารถเลือกไพ่ที่ต้องการได้
ส่วนแขกทั้งเก้าคนที่ร่วมเล่นในโต๊ะนั้นนอกเหนือจากหลิงหยุนและคุณชายกัว ที่เขาเชิญมาเพื่อเป็นเหยื่อแล้ว อีกเจ็ดคนก็ล้วนแล้วแต่เป็นคนของเขาเองทั้งสิ้น ทั้งหมดทำงานกันเป็นทีม คือมีหน้าที่จัดส่งชิปในมือของตนเองทั้งหมดให้กับผู้เล่นหมายเลขห้า ซึ่งเป็นนักพนันหญิงชาวต่างชาติ และเธอผู้นี้ก็ไม่ได้เป็นนักพนันธรรมดา แต่เป็นผู้ที่มีพลังเหนือธรรมชาติ ที่สามารถมองทะลุไพ่ได้ด้วยตาเนื้องทั้งสองข้างของตนเอง
นอกเหนือจากการเตรียมการเรื่องไพ่ผู้เล่น และคนแจกไพ่แล้ว เขายังเตรียมการในรายเอียดที่ยิบย่อยอีกด้วย อย่างเช่นว่า หากเกิดสถานการณ์ที่ไม่คาดคิดขึ้น จะต้องแก้ไขและควบคุมอย่างไร เรียกได้ว่าทุกรายละเอียดในคืนนี้ได้ถูกวางแผน และเตรียมการล่วงหน้าไว้หมดแล้ว ที่เหลือก็เพียงแค่รอปลาเข้ามาติดเบ็ดเท่านั้น! การจัดพนันที่มีเดิมพันสูงขนาดนี้หาใช่ทำเพื่อโจวเหยากวงผู้เดียว แต่ทำเพื่อศักดิ์ศรีของแซนด์คาสิโน บ่อนคาสิโนในเกาะมาเก๊าหรือทั่วโลก ต่างก็รู้กันว่า หากมีการจัดพนันลักษณะนี้เกิดขึ้น แน่นอนว่าผู้ที่จะได้รับประโยชน์สูงสุด และรายได้มหาศาลนั้น จะต้องเป็นคาสิโน หรือเซียนพนันที่เป็นผู้จัด
ลักษณะเช่นนี้ไม่ต่างจากการนำปลาเล็กมาตกปลาใหญ่นั่นเอง..
แต่ครั้งนี้โจวเหยากวงกลับไม่นึกไม่ฝันว่า ผลกลับกลายเป็นแซนด์คาสิโนซึ่งเป็นผู้จัดการเล่นในลักษณะนี้ขึ้น ต้องสูญเสียเงินทั้งหมดไป!
อุตส่าห์เตรียมการทั้งวันเพื่อหวังตกปลาใหญ่แต่กลับต้องกลายเป็นเหยื่อเสียเอง!
หลิงหยุนกลับกลายเป็นผู้ชนะในเวลาเพียงแค่ไม่กี่ชั่วโมง หลิงหยุนสามารถเปลี่ยนชิปจำนวนหนึ่งร้อยล้าน ให้พุ่งสูงถึงสองพันกว่าล้านได้ มิหนำซ้ำยังโยนชิปจำนวนสิบล้านใส่หน้าโจวเหยากวงอย่างไม่ใยดีอีกด้วย.. เวลานี้โจวเหยากวงต้องพยายามกดข่มร่างกายของตนเองไม่ให้สั่นเทิ้ม เขาไม่อาจก้มลงเก็บชิปที่หลิงหยุนโยนให้ได้ และไม่มีกะจิตกะใจที่จะทำเช่นนั้นเลยแม้แต่น้อย เขาได้แต่จ้องมองชิปกองโตบนโต๊ะด้วยความรู้สึกเจ็บปวดหัวใจ
เพราะเงินจำนวนสองพันกว่าล้านนี้ควรจะต้องตกเป็นของแซนด์คาสิโน และเป็นกำไรของบ่อนในครึ่งปีนี้!
แต่ในเมื่อผลออกมาเป็นเช่นนี้ก็ยากที่จะเปลี่ยนแปลงอะไรได้อีก!
และกฏกติกาครั้งนี้เขาก็เป็นผู้กำหนดเองต่อให้จะเตรียมการมาดีเช่นใด วางแผนมาอย่างรอบคอบแค่ไหน และต่อให้อีกฝ่ายจะทำเรื่องที่น่าเหลือเชื่อมากเพียงใด เมื่อผลออกมาว่าแพ้ก็คือแพ้ เขาจำต้องยอมรับผลอย่างไม่อาจโต้แย้งได้!
เว้นเสียแต่ว่าจะจับได้ซึ่งหน้าว่าอีกฝ่ายโกงจริงๆ!
หลังจากที่ไพ่ในเกมสุดท้ายเปิดออกมานั้นผู้จัดการเฟิ่งเองก็ถึงกับหน้าซีดเผือดขึ้นมาทันที สภาพของเขาเวลานี้ ไม่แตกต่างจากคุณชายกัวที่ถูกเชิญออกไปก่อนหน้านี้เลยแม้แต่น้อย
เขาเป็นคนแจกไพ่เองแต่กลับแจกไพ่สังหารเจ้านายตัวเอง จนทำให้แซนด์คาสิโนต้องสูญเสียเงินจำนวนมากมายมหาศาลเช่นนี้!
ส่วนนักพนันหญิงที่นั่งในตำแหน่งที่ห้านั้นหลังจากที่พ่ายแพ้ให้กับหลิงหยุน เธอก็ไม่ได้ลุกขึ้นหนีไปในทันที แต่ยังคงยืนนิ่งเงียบอยู่เช่นนั้นด้วยความตกตะลึง พร้อมกับจ้องลึกลงไปในดวงตาของหลิงหยุนครู่หนึ่ง ก่อนจะเดินจากไปด้วยแววตาที่มิอาจเก็บซ่อนความหวาดกลัวไว้ได้อีก
“ขอแสดงความยินดีด้วย!”
นักพนันหญิงเอ่ยบอกหลิงหยุนเสียงเบาแม้เธอจะเป็นแขกที่โจวเหยากวงเชิญมาเล่น แต่ฐานะก็เป็นเพียงแค่นักเล่นพนันคนหนึ่งเท่านั้น หลังจากเสร็จสิ้นภารกิจ ก็ไม่มีเหตุผลอันใดที่เธอจะต้องอยู่ในห้องนี้ต่อไป
“ลาก่อนค่ะ..”
หลิงหยุนเพียงแค่ยิ้มเล็กน้อยแม้เขาจะรู้ว่าหญิงสาวผู้นี้มีพลังเหนือธรรมชาติ แต่ทั้งเขาและเธอต่างก็เป็นเพียงแค่คู่แข่งในเกมกันเท่านั้น หาใช่ศัตรูคู่แค้นไม่ เขาจึงไม่ต้องการที่จะทำอะไรรุนแรงกับหญิงสาวมากไปกว่านี้
และหลังจากที่นักพนันหญิงเดินออกไปจากห้องวีไอพีเธอก็ได้แต่สาบานว่า เธอจะไม่มีวันมานั่งเล่นโต๊ะเดียวกันกับผู้ชายคนนี้อีก
“อะแฮ่ม..อะแฮ่ม..”
โจวเหยากวงรู้สึกคอแห้งอย่างมากจนต้องกระแอมออกมาก่อนจะหันไปยิ้มให้หลิงหยุนพร้อมกับพูดขึ้นว่า
“คุณชายหลินคุณเก่งมากจริงๆ ยากนักที่จะหานักพนันคนไหนเก่งกาจเหมือนคุณ!”
โจวเหยากวงพูดประโยคนี้ออกมาด้วยความยากลำบากทุกคนในห้องนี้ต่างก็รู้ดีว่า การที่หลิงหยุนชนะในครั้งนี้ ไม่ใช่เพราะเขาเล่นพนันเก่ง แต่เป็นเพราะความแข็งแกร่งของเขาต่างหากเล่า หากพบเจอคนเช่นหลิงหยุน ต่อให้เตรียมการมาดีมากเพียงใด ก็ยากที่จะสะกัดกั้นเขาได้!
แต่ถึงแม้หลิงหยุนจะเป็นยอดฝีมือที่แข็งแกร่งแต่เขาก็แสดงเจตจำนงตั้งแต่ต้นแล้ว หลังจากได้เงินไปสี่ร้อยล้าน เขาก็ต้องการหยุดเล่นเพียงเท่านั้น แต่เป็นความโง่เขลาของโจวเหยากวงเองที่ไม่ยอมเชื่อคำแนะนำ!
ในเมื่อตอนนี้ต่างฝ่ายต่างก็รู้จักกันดีแล้วหลิงหยุนจึงได้ตอบกลับไปยิ้มๆ “เล่นพนันเก่งยังไม่พอ ต้องอาศัยดวงดีด้วย!”
ที่หลิงหยุนเอ่ยกับโจวเหยากวงเช่นนั้นก็เพราะว่าความจริงแล้วอักขระด้านหลังไพ่ของโจวเหยากวงนั้น ใช่ว่าจะไม่มีพลังสะกัดกั้นจิตหยั่งรู้ไว้ได้ หากเวลานี้หลิงหยุนยังอยู่เพียงแค่ระดับสูงสุดขั้นซานเฉิงชี่ (ขั้นพลังชี่-3) เขาย่อมไม่สามารถมองทะลุไพ่ได้อย่างแน่นอน
แต่เวลานี้เขาเข้าสู่ด่านสุดท้ายขั้นพลังชี่แล้วจึงนับเป็นความโชคดีของเขา แต่เป็นความโชคร้ายของโจวเหยากวงไป
จากนั้นหลิงหยุนก็ได้ปรายตามองไปยังชิปกองโตบนโต๊ะพร้อมกับสั่งด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ “คุณโจว หวังว่าจะจัดการเคลียร์เงินให้ผมด้วย!”
“คุณชายหลินไม่ต้องห่วงผมเป็นคนจัดพนันครั้งนี้ขึ้นเอง และผมก็เป็นฝ่ายพ่ายแพ้!”
โจวเหยากวงเจ็บปวดใจจนแทบกระอักออกมาเป็นเลือดแต่ก็ต้องฝืนข่มเอาไว้ และเชิญหนุ่มสาวทั้งสองไปนั่งที่โซฟาแทน
“ขอเชิญพวกคุณทั้งสองนั่งพักผ่อนก่อนขั้นตอนในการเคลียร์เงินต้องใช้เวลาเล็กน้อย ผมจะไปจัดการให้เดี๋ยวนี้!”
โจวเหยากวงจะรู้สึกเจ็บปวดแต่ก็จำต้องไปจัดการให้ เงินจำนวนสองพันสามร้อยล้านนี้ เป็นของคุณชายกัวถึงหนึ่งพันห้าร้อยล้าน ส่วนอีกแปดล้านเป็นของแซนด์คาสิโน
หลิงหยุนยิ้มให้โจวเหยากวงพร้อมบอกกับเขาว่า“ผมไม่มีบัญชีที่นี่ คุณช่วยจัดการโอนเงินทั้งหมดเข้าบัญชีพของคุณเซิ่งแทนได้เลย !”
“เรื่องนั้นผมจะจัดการให้!”
โจวเหยากวงรับปากด้วยความเจ็บปวดใจแล้วจึงจัดการโทรเรียกพนักงานให้มาพาตัวผู้จัดการเฟิ่งออกไปจากห้อง พร้อมกับสั่งให้ไปจัดการเรื่องกองชิปบนโต๊ะ แล้วจึงหันไปพูดกับหลิงหยุนว่า
“คุณชายหลินคุณเองก็มีฝีมือสูงส่งขนาดนี้ ทำไมถึงได้ยอมทำงานให้กับตระกูลเหอได้..”
ระหว่างที่รอให้คนไปจัดการเรื่องเงินโจวเหยากวงก็พยายามสงบสติอารมณ์ให้นิ่ง และพยายามที่จะล้วงความลับจากหลิงหยุนให้ได้มากที่สุด
“ผมบอกคุณแล้วนี่!ผมแค่รู้จักคนในตระกูลเหอ ไม่ได้มาทำงานให้กับตระกูลเหอ แล้วที่มาเล่นในบ่อนของคุณนี้ ก็ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับตระกูลเหอเลยแม้แต่น้อย!” จากนั้นหลิงหยุนก็เหลือบมองโจวเหยากวงพร้อมกับพูดต่อว่า “แต่ถ้าวันหน้า.. คุณโจวจะจัดอะไรแบบนี้อีก และต้องการให้ผมมาร่วมเล่นด้วย ก็บอกผ่านหยิงหยิงได้เลย ผมเองก็เริ่มติดใจแล้วเหมือนกัน!”
การที่หลิงหยุนบอกไปเช่นนั้นเพราะไม่ต้องการดึงตระกูลเหอให้มาเกี่ยวข้อง เขาเกรงว่าจะเป็นการสร้างปัญหาที่ไม่จำเป็นให้กับเหออวี้ฉง
โจวเหยากวงหุบยิ้มทันที“ความจริงการที่ผมพ่ายแพ้ในคืนนี้ ต้องตำหนิตัวผมเอง ที่มีตาแต่กลับไร้แวว เฮ้อ..”
“ส่วนเรื่องฐานะที่แท้จริงของผมหากคุณโจวยังอยากจะสืบ ผมก็คงห้ามอะไรไม่ได้ แต่ผมขอเตือนว่า คุณจะสืบรู้อะไรมาก็ตาม เก็บไว้ในใจจะดีกว่า และไม่แพร่งพรายออกไปจะดีที่สุด..”
หลิงหยุนได้แต่เตือนโจวเหยากวงไว้ล่วงหน้า..
“ผมไม่บังอาจแน่!” โจวเหยากวงรีบปฏิเสธทันทีและเวลานี้เขาก็เริ่มรู้ตัวแล้วว่า ตนเองได้สะดุดตอขนาดใหญ่เข้าเต็มๆ และชายหนุ่มที่ชื่อหลินหนานนี้ ก็เป็นคนที่เขาไม่ควรที่จะอาจเอื้อมไปต่อกรด้วย
“หลินเทียนเงินทั้งหมดเข้าบัญชีของฉันแล้ว!”
ผ่านไปราวยี่สิบนาทีเซิ่งหยิงหยิงก็บอกกับหลิงหยุนว่า เธอได้รับเงินทั้งหมดเรียบร้อยแล้ว
“เช่นนั้นพวกเราก็กลับกันได้แล้ว!”
หลิงหยุนลุกขึ้นยืนในขณะที่โจวเหยากวงก็ลุกขึ้นตาม พร้อมกับบอกหลิงหยุนไปว่า “คุณชายหลิน ห้องสูทที่ผมจองไว้ให้ พวกคุณยังสามารถพักได้จนถึงพรุ่งนี้ คืนนี้ก็ดึกมากแล้ว ทำไมไม่กลับไปพักที่ห้องก่อน แล้วพรุ่งนี้เช้าค่อยกลับก็ได้..”
“ไม่ล่ะ!คืนนี้ผมมีธุระต้องทำ ขอบคุณคุณโจวมาก แต่ไม่ขอรบกวนจะดีกว่า! ลาก่อน..” พูดจบทั้งหลิงหยุนและเซิ่งหยิงหยิงก็ก้าวเดินออกไปทันที
………..
“หลิงหยุนพวกเราจะไปที่ไหนต่อกันดี”
หลังจากขับรถออกมาจากแซนด์คาสิโนแล้วเซิ่งหยิงหยิงก็หันไปถามหลิงหยุนด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
“ตอนนี้เจ้ามีเงินมากกว่าข้าแล้วอยากไปไหนก็บอกมาเลยจะดีกว่า!”
เซิ่งหยิงหยิงทำเสียงขึ้นจมูก“เชอะ! นี่เงินของข้าที่ไหนกัน มันเงินของเจ้าต่างหาก แต่ฝากไว้ในบัญชีของข้าเท่านั้น!”
“หากเจ้าจะโอนเข้าบัญชีของข้าข้าก็ไม่ขัด.. ฮ่าๆๆๆ”
“นี่..มัวแต่พูดเล่นอยู่ได้! ตกลงเจ้าอยากจะไปที่ใดต่อ”
“นี่ก็ดึกมากแล้วตามความเห็นของข้า พวกเราสองคนควรจะกลับไปนอนหลับพักผ่อนจะดีกว่า!” “แต่ข้ายังไม่ง่วงนี่!”
เซิ่งหยิงหยิงร้องโวยวายขึ้นมาทันที“ข้าหิวแล้ว ไปหาอาหารทะเลกินกันดีกว่า!”
“อยากกินอาหารทะเลงั้นรึ”
หลิงหยุนเอ่ยถามยิ้มๆก่อนจะสั่งว่า “เช่นนั้นก็ขับรถไปจอดที่ไหนก่อน แล้วข้าจะพาเจ้าไปกินอาหารทะเลสดๆเลยทีเดียว!”
ครึ่งชั่วโมงต่อมา…
“นี่มันอะไรกัน!!!!!”
เวลานี้เซิ่งหยิงหยิงอยู่ใต้ท้องทะเลและกำลังจ้องมองโลกใต้น้ำด้วยความตกตะลึง!
��
หากมีใครสักคนมาเตือนโจวเหยากวงก่อนที่การเล่นพนันจะเริ่มต้นขึ้นว่าคืนนี้เขาจะต้องเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ แล้วก็เสียเงินทั้งหมดให้กับหลิงหยุน โจวเหยากวงคงต้องคิดว่าคนผู้นั้นเสียสติอย่างแน่นอน!
นั่นเพราะไพ่ที่เขาเตรียมมานั้นนอกจากจะเป็นไพ่ชนิดพิเศษที่ผลิตด้วยวิธีไฮเทคล้ำหน้ามากแล้ว เขายังได้ให้ปรมาจารย์ด้านการเขียนยันต์แห่งหนานหยาง ทำการลงอักขระป้องกันไว้อีกชั้นด้วย
ไพ่ชนิดพิเศษของเขาสำรับนี้ต่อให้ใช้แว่นที่ผลิตมาเป็นพิเศษสำหรับจับผิดไพ่ ก็ยังไม่สามารถมองเห็นความผิดปกตินี้ได้ และต่อให้ใช้พลังวิเศษของผู้ฝึกวรยุทธบ่มเพาะ ก็ไม่อาจที่จะมองทะลุไพ่ของเขาได้ เพราะถูกลงอักขระไว้ด้วยยอดฝีมือระดับปรมาจารย์
ส่วนคนแจกไพ่ที่เขาคัดเลือกมาด้วยตัวเองนั้นก็เป็นถึงเซียนพนันที่มีฝีมือล้ำเลิศที่สุดในแซนด์คาสิโน แม้กระทั่งหลับตา ยังสามารถเลือกไพ่ที่ต้องการได้
ส่วนแขกทั้งเก้าคนที่ร่วมเล่นในโต๊ะนั้นนอกเหนือจากหลิงหยุนและคุณชายกัว ที่เขาเชิญมาเพื่อเป็นเหยื่อแล้ว อีกเจ็ดคนก็ล้วนแล้วแต่เป็นคนของเขาเองทั้งสิ้น ทั้งหมดทำงานกันเป็นทีม คือมีหน้าที่จัดส่งชิปในมือของตนเองทั้งหมดให้กับผู้เล่นหมายเลขห้า ซึ่งเป็นนักพนันหญิงชาวต่างชาติ และเธอผู้นี้ก็ไม่ได้เป็นนักพนันธรรมดา แต่เป็นผู้ที่มีพลังเหนือธรรมชาติ ที่สามารถมองทะลุไพ่ได้ด้วยตาเนื้องทั้งสองข้างของตนเอง
นอกเหนือจากการเตรียมการเรื่องไพ่ผู้เล่น และคนแจกไพ่แล้ว เขายังเตรียมการในรายเอียดที่ยิบย่อยอีกด้วย อย่างเช่นว่า หากเกิดสถานการณ์ที่ไม่คาดคิดขึ้น จะต้องแก้ไขและควบคุมอย่างไร เรียกได้ว่าทุกรายละเอียดในคืนนี้ได้ถูกวางแผน และเตรียมการล่วงหน้าไว้หมดแล้ว ที่เหลือก็เพียงแค่รอปลาเข้ามาติดเบ็ดเท่านั้น! การจัดพนันที่มีเดิมพันสูงขนาดนี้หาใช่ทำเพื่อโจวเหยากวงผู้เดียว แต่ทำเพื่อศักดิ์ศรีของแซนด์คาสิโน บ่อนคาสิโนในเกาะมาเก๊าหรือทั่วโลก ต่างก็รู้กันว่า หากมีการจัดพนันลักษณะนี้เกิดขึ้น แน่นอนว่าผู้ที่จะได้รับประโยชน์สูงสุด และรายได้มหาศาลนั้น จะต้องเป็นคาสิโน หรือเซียนพนันที่เป็นผู้จัด
ลักษณะเช่นนี้ไม่ต่างจากการนำปลาเล็กมาตกปลาใหญ่นั่นเอง..
แต่ครั้งนี้โจวเหยากวงกลับไม่นึกไม่ฝันว่า ผลกลับกลายเป็นแซนด์คาสิโนซึ่งเป็นผู้จัดการเล่นในลักษณะนี้ขึ้น ต้องสูญเสียเงินทั้งหมดไป!
อุตส่าห์เตรียมการทั้งวันเพื่อหวังตกปลาใหญ่แต่กลับต้องกลายเป็นเหยื่อเสียเอง!
หลิงหยุนกลับกลายเป็นผู้ชนะในเวลาเพียงแค่ไม่กี่ชั่วโมง หลิงหยุนสามารถเปลี่ยนชิปจำนวนหนึ่งร้อยล้าน ให้พุ่งสูงถึงสองพันกว่าล้านได้ มิหนำซ้ำยังโยนชิปจำนวนสิบล้านใส่หน้าโจวเหยากวงอย่างไม่ใยดีอีกด้วย.. เวลานี้โจวเหยากวงต้องพยายามกดข่มร่างกายของตนเองไม่ให้สั่นเทิ้ม เขาไม่อาจก้มลงเก็บชิปที่หลิงหยุนโยนให้ได้ และไม่มีกะจิตกะใจที่จะทำเช่นนั้นเลยแม้แต่น้อย เขาได้แต่จ้องมองชิปกองโตบนโต๊ะด้วยความรู้สึกเจ็บปวดหัวใจ
เพราะเงินจำนวนสองพันกว่าล้านนี้ควรจะต้องตกเป็นของแซนด์คาสิโน และเป็นกำไรของบ่อนในครึ่งปีนี้!
แต่ในเมื่อผลออกมาเป็นเช่นนี้ก็ยากที่จะเปลี่ยนแปลงอะไรได้อีก!
และกฏกติกาครั้งนี้เขาก็เป็นผู้กำหนดเองต่อให้จะเตรียมการมาดีเช่นใด วางแผนมาอย่างรอบคอบแค่ไหน และต่อให้อีกฝ่ายจะทำเรื่องที่น่าเหลือเชื่อมากเพียงใด เมื่อผลออกมาว่าแพ้ก็คือแพ้ เขาจำต้องยอมรับผลอย่างไม่อาจโต้แย้งได้!
เว้นเสียแต่ว่าจะจับได้ซึ่งหน้าว่าอีกฝ่ายโกงจริงๆ!
หลังจากที่ไพ่ในเกมสุดท้ายเปิดออกมานั้นผู้จัดการเฟิ่งเองก็ถึงกับหน้าซีดเผือดขึ้นมาทันที สภาพของเขาเวลานี้ ไม่แตกต่างจากคุณชายกัวที่ถูกเชิญออกไปก่อนหน้านี้เลยแม้แต่น้อย
เขาเป็นคนแจกไพ่เองแต่กลับแจกไพ่สังหารเจ้านายตัวเอง จนทำให้แซนด์คาสิโนต้องสูญเสียเงินจำนวนมากมายมหาศาลเช่นนี้!
ส่วนนักพนันหญิงที่นั่งในตำแหน่งที่ห้านั้นหลังจากที่พ่ายแพ้ให้กับหลิงหยุน เธอก็ไม่ได้ลุกขึ้นหนีไปในทันที แต่ยังคงยืนนิ่งเงียบอยู่เช่นนั้นด้วยความตกตะลึง พร้อมกับจ้องลึกลงไปในดวงตาของหลิงหยุนครู่หนึ่ง ก่อนจะเดินจากไปด้วยแววตาที่มิอาจเก็บซ่อนความหวาดกลัวไว้ได้อีก
“ขอแสดงความยินดีด้วย!”
นักพนันหญิงเอ่ยบอกหลิงหยุนเสียงเบาแม้เธอจะเป็นแขกที่โจวเหยากวงเชิญมาเล่น แต่ฐานะก็เป็นเพียงแค่นักเล่นพนันคนหนึ่งเท่านั้น หลังจากเสร็จสิ้นภารกิจ ก็ไม่มีเหตุผลอันใดที่เธอจะต้องอยู่ในห้องนี้ต่อไป
“ลาก่อนค่ะ..”
หลิงหยุนเพียงแค่ยิ้มเล็กน้อยแม้เขาจะรู้ว่าหญิงสาวผู้นี้มีพลังเหนือธรรมชาติ แต่ทั้งเขาและเธอต่างก็เป็นเพียงแค่คู่แข่งในเกมกันเท่านั้น หาใช่ศัตรูคู่แค้นไม่ เขาจึงไม่ต้องการที่จะทำอะไรรุนแรงกับหญิงสาวมากไปกว่านี้
และหลังจากที่นักพนันหญิงเดินออกไปจากห้องวีไอพีเธอก็ได้แต่สาบานว่า เธอจะไม่มีวันมานั่งเล่นโต๊ะเดียวกันกับผู้ชายคนนี้อีก
“อะแฮ่ม..อะแฮ่ม..”
โจวเหยากวงรู้สึกคอแห้งอย่างมากจนต้องกระแอมออกมาก่อนจะหันไปยิ้มให้หลิงหยุนพร้อมกับพูดขึ้นว่า
“คุณชายหลินคุณเก่งมากจริงๆ ยากนักที่จะหานักพนันคนไหนเก่งกาจเหมือนคุณ!”
โจวเหยากวงพูดประโยคนี้ออกมาด้วยความยากลำบากทุกคนในห้องนี้ต่างก็รู้ดีว่า การที่หลิงหยุนชนะในครั้งนี้ ไม่ใช่เพราะเขาเล่นพนันเก่ง แต่เป็นเพราะความแข็งแกร่งของเขาต่างหากเล่า หากพบเจอคนเช่นหลิงหยุน ต่อให้เตรียมการมาดีมากเพียงใด ก็ยากที่จะสะกัดกั้นเขาได้!
แต่ถึงแม้หลิงหยุนจะเป็นยอดฝีมือที่แข็งแกร่งแต่เขาก็แสดงเจตจำนงตั้งแต่ต้นแล้ว หลังจากได้เงินไปสี่ร้อยล้าน เขาก็ต้องการหยุดเล่นเพียงเท่านั้น แต่เป็นความโง่เขลาของโจวเหยากวงเองที่ไม่ยอมเชื่อคำแนะนำ!
ในเมื่อตอนนี้ต่างฝ่ายต่างก็รู้จักกันดีแล้วหลิงหยุนจึงได้ตอบกลับไปยิ้มๆ “เล่นพนันเก่งยังไม่พอ ต้องอาศัยดวงดีด้วย!”
ที่หลิงหยุนเอ่ยกับโจวเหยากวงเช่นนั้นก็เพราะว่าความจริงแล้วอักขระด้านหลังไพ่ของโจวเหยากวงนั้น ใช่ว่าจะไม่มีพลังสะกัดกั้นจิตหยั่งรู้ไว้ได้ หากเวลานี้หลิงหยุนยังอยู่เพียงแค่ระดับสูงสุดขั้นซานเฉิงชี่ (ขั้นพลังชี่-3) เขาย่อมไม่สามารถมองทะลุไพ่ได้อย่างแน่นอน
แต่เวลานี้เขาเข้าสู่ด่านสุดท้ายขั้นพลังชี่แล้วจึงนับเป็นความโชคดีของเขา แต่เป็นความโชคร้ายของโจวเหยากวงไป
จากนั้นหลิงหยุนก็ได้ปรายตามองไปยังชิปกองโตบนโต๊ะพร้อมกับสั่งด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ “คุณโจว หวังว่าจะจัดการเคลียร์เงินให้ผมด้วย!”
“คุณชายหลินไม่ต้องห่วงผมเป็นคนจัดพนันครั้งนี้ขึ้นเอง และผมก็เป็นฝ่ายพ่ายแพ้!”
โจวเหยากวงเจ็บปวดใจจนแทบกระอักออกมาเป็นเลือดแต่ก็ต้องฝืนข่มเอาไว้ และเชิญหนุ่มสาวทั้งสองไปนั่งที่โซฟาแทน
“ขอเชิญพวกคุณทั้งสองนั่งพักผ่อนก่อนขั้นตอนในการเคลียร์เงินต้องใช้เวลาเล็กน้อย ผมจะไปจัดการให้เดี๋ยวนี้!”
โจวเหยากวงจะรู้สึกเจ็บปวดแต่ก็จำต้องไปจัดการให้ เงินจำนวนสองพันสามร้อยล้านนี้ เป็นของคุณชายกัวถึงหนึ่งพันห้าร้อยล้าน ส่วนอีกแปดล้านเป็นของแซนด์คาสิโน
หลิงหยุนยิ้มให้โจวเหยากวงพร้อมบอกกับเขาว่า“ผมไม่มีบัญชีที่นี่ คุณช่วยจัดการโอนเงินทั้งหมดเข้าบัญชีพของคุณเซิ่งแทนได้เลย !”
“เรื่องนั้นผมจะจัดการให้!”
โจวเหยากวงรับปากด้วยความเจ็บปวดใจแล้วจึงจัดการโทรเรียกพนักงานให้มาพาตัวผู้จัดการเฟิ่งออกไปจากห้อง พร้อมกับสั่งให้ไปจัดการเรื่องกองชิปบนโต๊ะ แล้วจึงหันไปพูดกับหลิงหยุนว่า
“คุณชายหลินคุณเองก็มีฝีมือสูงส่งขนาดนี้ ทำไมถึงได้ยอมทำงานให้กับตระกูลเหอได้..”
ระหว่างที่รอให้คนไปจัดการเรื่องเงินโจวเหยากวงก็พยายามสงบสติอารมณ์ให้นิ่ง และพยายามที่จะล้วงความลับจากหลิงหยุนให้ได้มากที่สุด
“ผมบอกคุณแล้วนี่!ผมแค่รู้จักคนในตระกูลเหอ ไม่ได้มาทำงานให้กับตระกูลเหอ แล้วที่มาเล่นในบ่อนของคุณนี้ ก็ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับตระกูลเหอเลยแม้แต่น้อย!” จากนั้นหลิงหยุนก็เหลือบมองโจวเหยากวงพร้อมกับพูดต่อว่า “แต่ถ้าวันหน้า.. คุณโจวจะจัดอะไรแบบนี้อีก และต้องการให้ผมมาร่วมเล่นด้วย ก็บอกผ่านหยิงหยิงได้เลย ผมเองก็เริ่มติดใจแล้วเหมือนกัน!”
การที่หลิงหยุนบอกไปเช่นนั้นเพราะไม่ต้องการดึงตระกูลเหอให้มาเกี่ยวข้อง เขาเกรงว่าจะเป็นการสร้างปัญหาที่ไม่จำเป็นให้กับเหออวี้ฉง
โจวเหยากวงหุบยิ้มทันที“ความจริงการที่ผมพ่ายแพ้ในคืนนี้ ต้องตำหนิตัวผมเอง ที่มีตาแต่กลับไร้แวว เฮ้อ..”
“ส่วนเรื่องฐานะที่แท้จริงของผมหากคุณโจวยังอยากจะสืบ ผมก็คงห้ามอะไรไม่ได้ แต่ผมขอเตือนว่า คุณจะสืบรู้อะไรมาก็ตาม เก็บไว้ในใจจะดีกว่า และไม่แพร่งพรายออกไปจะดีที่สุด..”
หลิงหยุนได้แต่เตือนโจวเหยากวงไว้ล่วงหน้า..
“ผมไม่บังอาจแน่!” โจวเหยากวงรีบปฏิเสธทันทีและเวลานี้เขาก็เริ่มรู้ตัวแล้วว่า ตนเองได้สะดุดตอขนาดใหญ่เข้าเต็มๆ และชายหนุ่มที่ชื่อหลินหนานนี้ ก็เป็นคนที่เขาไม่ควรที่จะอาจเอื้อมไปต่อกรด้วย
“หลินเทียนเงินทั้งหมดเข้าบัญชีของฉันแล้ว!”
ผ่านไปราวยี่สิบนาทีเซิ่งหยิงหยิงก็บอกกับหลิงหยุนว่า เธอได้รับเงินทั้งหมดเรียบร้อยแล้ว
“เช่นนั้นพวกเราก็กลับกันได้แล้ว!”
หลิงหยุนลุกขึ้นยืนในขณะที่โจวเหยากวงก็ลุกขึ้นตาม พร้อมกับบอกหลิงหยุนไปว่า “คุณชายหลิน ห้องสูทที่ผมจองไว้ให้ พวกคุณยังสามารถพักได้จนถึงพรุ่งนี้ คืนนี้ก็ดึกมากแล้ว ทำไมไม่กลับไปพักที่ห้องก่อน แล้วพรุ่งนี้เช้าค่อยกลับก็ได้..”
“ไม่ล่ะ!คืนนี้ผมมีธุระต้องทำ ขอบคุณคุณโจวมาก แต่ไม่ขอรบกวนจะดีกว่า! ลาก่อน..” พูดจบทั้งหลิงหยุนและเซิ่งหยิงหยิงก็ก้าวเดินออกไปทันที
………..
“หลิงหยุนพวกเราจะไปที่ไหนต่อกันดี”
หลังจากขับรถออกมาจากแซนด์คาสิโนแล้วเซิ่งหยิงหยิงก็หันไปถามหลิงหยุนด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
“ตอนนี้เจ้ามีเงินมากกว่าข้าแล้วอยากไปไหนก็บอกมาเลยจะดีกว่า!”
เซิ่งหยิงหยิงทำเสียงขึ้นจมูก“เชอะ! นี่เงินของข้าที่ไหนกัน มันเงินของเจ้าต่างหาก แต่ฝากไว้ในบัญชีของข้าเท่านั้น!”
“หากเจ้าจะโอนเข้าบัญชีของข้าข้าก็ไม่ขัด.. ฮ่าๆๆๆ”
“นี่..มัวแต่พูดเล่นอยู่ได้! ตกลงเจ้าอยากจะไปที่ใดต่อ”
“นี่ก็ดึกมากแล้วตามความเห็นของข้า พวกเราสองคนควรจะกลับไปนอนหลับพักผ่อนจะดีกว่า!” “แต่ข้ายังไม่ง่วงนี่!”
เซิ่งหยิงหยิงร้องโวยวายขึ้นมาทันที“ข้าหิวแล้ว ไปหาอาหารทะเลกินกันดีกว่า!”
“อยากกินอาหารทะเลงั้นรึ”
หลิงหยุนเอ่ยถามยิ้มๆก่อนจะสั่งว่า “เช่นนั้นก็ขับรถไปจอดที่ไหนก่อน แล้วข้าจะพาเจ้าไปกินอาหารทะเลสดๆเลยทีเดียว!”
ครึ่งชั่วโมงต่อมา…
“นี่มันอะไรกัน!!!!!”
เวลานี้เซิ่งหยิงหยิงอยู่ใต้ท้องทะเลและกำลังจ้องมองโลกใต้น้ำด้วยความตกตะลึง!
��
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Dragon Emperor Martial God จักรพรรดิ์เทพมังกร