Dragon Emperor Martial God จักรพรรดิ์เทพมังกร นิยาย บท 1662

บทที่ 1662 : อิงหลง
　　สายน้ำสีขาวพวยพุ่งพาดผ่านนภาก่อนจะร่วงลงรดเรือนร่างของหลิงหยุนตั้งแต่ศรีษะจรดปลายเท้า
　　ตูม..
　　เสียงสายน้ำตกกระทบกับผืนดินเบื้องล่างดังกึกก้องหลิงหยุนไม่เพียงไม่หลบ แต่กลับอ้าแขนกว้างออกรับน้ำศักดิ์สิทธิ์จากสระมังกรดำ ที่พร่างพรูไหลร่วงลงจากท้องนภา ปกคลุมร่างของเขาจนทั่ว หลิงหยุนได้แต่ร้องคำรามออกมาด้วยความสดชื่น
　　น้ำจากสระมังกรดำไหลหลั่งรดเรือนร่างของหลิงหยุนจนเวลานี้ได้ท่วมสูงกว่าสองเมตรแล้ว แม้ว่าสระที่ขุดขึ้นใหม่นี้ จะจำลองมาจากสระมังกรดำของจริง แต่กลับมีความลึกถึงเก้าเมตร ซึ่งลึกกว่าสระมังกรดำถึงสามสี่เท่า
　　“น้ำสูงสองเมตรน่าจะเพียงพอแล้ว” 　　หลิงหยุนไม่โลภนักเขากำลังจะนั่งลงขัดสมาธิ และปล่อยให้ร่างจมลงไปใต้ก้นสระ แต่แล้วจู่ๆ ก็เกิดบางสิ่งบางอย่างขึ้นที่สระมังกรดำ
　　ก่อนหน้าที่หลิงหยุนจะเคลื่อนย้ายน้ำในสระมังกรดำออกไปนั้นน้ำในสระยังมีสภาพแน่นิ่ง แต่ทันทีที่หลิงหยุนถ่ายเทมวลน้ำส่วนหนึ่งออกไปไว้ในสระจำลอง จู่ๆ ก็มีน้ำพุพวยพุ่งขึ้นมาจากก้นสระ และค่อยๆสูงใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ จนตอนนี้กลายเป็นน้ำพุขนาดใหญ่ที่พวยพุ่งขึ้นสู่ท้องนภาเบื้องบนอย่างมากมาย
　　เสาน้ำขนาดใหญ่ที่พุ่งขึ้นมานั้นมีปราณมังกรและปราณลึกลับแผ่ซ่านออกมา อีกทั้งยังไม่จำเป็นต้องให้หลิงหยุนใช้วิชาใดๆในการควบคุม มวลน้ำเหล่านั้นได้เคลื่อนตัวมันเอง พุ่งลงสู่สระจำลองที่หลิงหยุนอยู่ และยังคงไหลลงอย่างต่อเนื่อง
　　กระทั่งพู่กันจักรพรรดิแห่งมวลมนุษย์และสมุดจักรพรรดิแห่งผืนพิภพ ยังได้แต่ยืนมองด้วยความตกตะลึง! 　　เมื่อครู่ฉางเฟิงเพิ่งจะหงุดหงิดอารมณ์เสียกับท่าทียึกยักของหลิงหยุน แต่กลับคิดไม่ถึงว่า การกระทำที่เล็กๆน้อยๆดูเหมือนไม่มีอะไรของหลิงหยุน กลับนำพาซึ่งประโยชน์อย่างมากมายมหาศาล!
　　โฉวเปิ่นที่ยืนนิ่งไปด้วยความตกใจอยู่นานในที่สุดก็เอ่ยขึ้นว่า “การที่หลิงหยุนแสดงกิริยาเคารพต่อองค์จักรพรรดิ นับเป็นเรื่องที่ถูกต้องทีเดียว!”
　　“อีกทั้งเขาเองก็เป็นบุรุษที่ถูกสวรรค์ลิขิตมาการมาที่นี่และได้รับประโยชน์มากมาย จึงเป็นเรื่องที่สมควรยิ่ง!”
　　กระแสน้ำพุใหญ่ได้เคลื่อนตัวสู่สระจำลองของหลิงหยุนร่วมชั่วโมงและในที่สุดน้ำก็เต็มสระจำลอง
　　ในเมื่อน้ำในสระจำลองสูงถึงเก้าเมตรหลิงหยุนจึงไม่จำเป็นต้องนั่งลงไป เพราะเพียงแค่ยืนนิ่งๆ น้ำก็ท่วมศรีษะของเขาแล้ว และเวลานี้ หลิงหยนุก็กำลังดูดซับเอาปราณมังกร และพลังชีวิตธาตุน้ำเข้าไปในร่างอย่างต่อเนื่อง
　　ความจริงแล้วสามวันหลังการประมือกับจิตวิญญาณเทพธิดาในร่างของหนิงหลิงยู่ หลิงหยุนก็เข้าสู่สภาพพร้อมสมูบรณ์สูงสุด เขาจึงได้เดินทางมาหลอมกลั่นโอสถที่เขาหลงหู่
　　ในระหว่างการหลอมกลั่นโอสถนั้นก็มิกล้าที่จะดูดซับพลังชีวิตเข้าไปมากนัก เพราะหากเขาไม่ระมัดระวัง เผลอดูดซับพลังชีวิตเข้าไปมากจนเกินไป อาจทะลวงเข้าสู่ขั้นก่อสร้างรากฐานได้ทุกเมื่อ
　　แต่เวลานี้หลิงหยุนได้ดูดซับเอาปราณมังกร และพลังชีวิตธาตุน้ำเข้าไปอย่างเต็มที่ แต่หาใช่เพื่อประโยชน์ของตนเองไม่ เขาได้ส่งพลังชีวิตที่ดูดซับเข้ามาไปยังจุดซือไห่ และจุดตันเถียนของตนเอง เพื่อมอบให้กับกระบี่จักรพรรดิมังกร และมังกรทองห้าเล็บ
　　และในขั้นตอนนี้ก็ใช้เวลาค่อนข้างเนิ่นนาน..
　　แต่แล้วจู่ๆหลิงหยุนก็นึกขึ้นมาได้ว่าในแหวนของเขาเวลานี้มีหินสีฟ้าที่ข้างในเป็นซากมังกรอยู่ และเป็นซากของมังกรตัวจริง!
　　หลิงหยุนไม่รีรอที่จะเรียกซากมังกรฟ้าออกมาจากแหวนโดยเร็ว!
　　ปราณมังกรภายในสระเริ่มไหลเข้าสู่ซากมังกรอย่างรวดเร็วจากนั้นก็ได้เกิดเสียงดังแคล๊กคล้ายของแตกหักขึ้น และจู่ๆ ก็ได้ปรากฏรอยแยกเล็กๆ บนพื้นผิวซากมังกรขนาดใหญ่ขึ้น!
　　และทันทีที่ช่องว่างเล็กๆนี้ปรากฏขึ้นปราณมังกรก็ราวกับพบเส้นทางไหลริน และได้ไหลเข้าสู่ช่องว่างเล็กๆนี้ทันที
　　“หรือมังกรจะฟื้นคืนชีพงั้นรึ”
　　ซากมังกรตรงหน้าหลิงหยุนนั้นเป็นซากมังกรที่เสียชีวิตมาเนิ่นนานมาก จึงไม่น่าจะเป็นไปได้ที่จะฟื้นคืนชีพ แต่ถึงอย่างนั้น หลิงหยุนก็เก็บรักษาซากมังกรที่สมบูรณ์ยิ่งนี้ไว้เป็นอย่างดี เพราะมันจะเป็นประโยชน์ต่อการฝึกฝนในขั้นก่อสร้างรากฐานของเขาอย่างมาก　　แคล็ก..แคล็ก..
　　เสียงลักษณะนี้ดังขึ้นอยู่ตลอดเวลาและยิ่งผ่านไปเนิ่นนานเท่าใด รอยแยกบนหินสีฟ้าก็ยิ่งปรากฏชัดเจน และมีจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งปกคลุมไปทั่วพื้นผิวทั้งหมด
　　“ดูเหมือนจะช้าจนเกินไปข้าจะช่วยเจ้าเอง!”
　　หลิงหยุนใช้วิชาเคลื่อนย้ายขุนเขาจัดการยกหินซากศพมังกรขึ้นเหนือน้ำ จากนั้นจึงได้เรียกน้ำเต้าวิเศษออกมา ก่อนจะเทน้ำลายมังกรลงไปบนซากศพมังกรนั่น!
　　นับตั้งแต่ได้น้ำลายมังกรมานั้นนี่เป็นครั้งแรกที่เขาใช้น้ำลายมังกรกับสิ่งอื่นอย่างไม่นึกเสียดาย เขาจัดการราดน้ำลายมังกรกว่าร้อยกิโลกรัม ลงไปทั่วทั้งซากศพมังกรนั้น
　　น้ำลายมังกรจำนวนนับร้อยกิโลกรัมได้กระจายไปทั่วทั้งแผ่นหิน และแทรกซึมเข้าไปตามรอยแยกเหล่านั้น ก่อนจะไหลรินเข้าสู่ร่างของซากมังกรที่อยู่ภายใน　　แต่แล้วจู่ๆหลิงหยุนก็สังเกตเห็นว่า ซากมังกรที่อยู่ด้านในนั้น ค่อยๆพองตัวขึ้น พร้อมกับเสียงแกร๊กของหินที่แตกออกก็ดังขึ้น
　　แกร๊ก..
　　เศษหินชิ้นเล็กชิ้นน้อยที่แตกแยกออกจากร่างของซากศพมังกรด้านในได้ร่วงหล่นลงสู่ผืนน้ำ ร่างจริงของมังกรที่มีความยาวกว่าสิบเมตร ได้เผยสู่สายตาของหลิงหยุนในทันที!
　　กายมังกรเขามังกร ดวงตามังกร หนวดมังกร เกล็ดมังกร… และอีกมากมายกระทั่งความสง่างามของมังกร ก็ได้ปรากฏออกมาให้เห็น!
　　“ใช่แล้ว!สิ่งนี้จะเป็นประโยชน์อย่างมากมายมหาศาลทีเดียว!”
　　หลิงหยุนรู้ได้ทันทีว่านี่คือมังกรที่แท้จริง!
　　ที่ผ่านมานั้นแม้เขาจะมีทั้งมังกรสีดำ และมังกรสีแดงที่ยังมีชีวิต แต่นั่นก็ยังไม่ใช่มังกรที่แท้จริง　　“ใช้น้ำลายมังกรหนึ่งร้อยกิโลกรัมแลกกับร่างของมังกรที่แท้จริง ช่างคุ้มค่ามากจริงๆ!”
　　หลิงหยุนใช้ฝีมือเพียงข้างเดียวยกซากมังกรขึ้นมาก่อนจะช่วยทุบทำลายเศษหินที่เกาะอยู่ตามร่างของมันออกไปจนหมด จากนั้น จึงได้โยนซากมังกรลงไปในน้ำที่เปี่ยมไปด้วยปราณมังกร และพลังชีวิตธาตุน้ำนี้ หลังจากนั้น ตัวเขาเองก็ได้ดำตามลงไปด้วยเช่นกัน..
　　หลังจากที่ทำลายเศษหินที่เกาะอยู่ด้านนอกออกจนหมดแล้วซากมังกรที่จมลงไปในน้ำนั้น กลับมิได้ดำดิ่งสู่ก้นสระ แต่ล่องลอยไปมาอยู่ในน้ำราวกับมังกรที่มีชีวิตจริงๆ
　　หลังจากดำลงสู่ก้นสระแล้วหลิงหยุนก็ได้นั่งขัดสมาธิไม่ต่างจากหลวงจีน พร้อมกับใช้เนตรเทวะเทียนเอี๋ยนทงสำรวจซากของมังกรตนนั้น
　　เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วหลิงหยุนนั่งยู่ในสระน้ำเกือบตลอดทั้งวัน และในที่สุดเขาก็เหาะขึ้นมาจากนั้น พร้อมกับเรียกน้ำลายมังกรออกมาดื่ม ก่อนจะดำกลับลงไปที่ก้นสระอีกครั้ง
　　กระทั่งวันต่อมาหลิงหยุนก็ได้เหาะขึ้นจากสระน้ำอีกครั้ง เขาดื่มน้ำลายมังกรเข้าไปอย่างตะกละตะกลาม และหลังจากดื่มเสร็จ เขาก็ได้นำโลหิตมังกรออกมา!
　　และนี่คือโลหิตของหลงเทียนเฟิงที่เขาได้เก็บไว้!
　　ร่างกายของหลงเทียนเฟิงนั้นคือกายามังกรและในคืนงานชุมนุมชาวยุทธ หลิงหยุนกับหลงเทียนเฟิงก็ได้ประมือกันที่ทะเลสาบผอหยาง ครั้งนั้นหลงเทียนเฟิงได้รับบาดเจ็บจนโลหิตไหลออกจากร่าง หลิงหยุนจึงรีบเก็บหยดเลือดซึ่งเป็นโลหิตมังกรของหลงเทียนเฟิงไว้จนถึงทุกวันนี้
　　หลิงหยินชูขวดบรรจุหยดโลหิตมังกรขึ้นเหนือศรีษะพร้อมกับยิ้มออกมาแล้วจึงเทโลหิตมังกรลงบนศรีษะของตนเอง
　　ร่างทั้งร่างของหลิงหยุนปกคลุมด้วยคาบโลหิตสีแดงเขาไม่รีบร้อนที่จะกลับลงไปใต้น้ำนัก แต่ได้เรียกไม้มังกรซึ่งได้มาจากวังมังกรที่อยู่ก้นทะเลสาบผอหยางออกมา ก่อนจะโลงไปกลางสระ
　　ท้ายที่สุดหลิงหยุนก็ได้เรียกลูกแก้วมังกรออกมา ซึ่งเขาได้มาจากวังมังกรใต้ทะเลสาบผอหยางอีกเช่นกัน!
　　ลูกแก้วมังกรนี้นับว่าเหนือกว่าน้ำลายมังกรนับร้อยเท่านอกเหนือจากซากมังกรแล้ว นี่นับเป็นสมบัติล้ำค่าที่เกี่ยวข้องกับมังกรซึ่งหลิงหยุนมี
　　หลิงหยุนโยนลูกแก้วมังกรลงไปในสระน้ำเขาพร้อมที่จะดำดิ่งลงไป เพื่อทำการพัฒนาขั้นพลังเข้าสู่ขั้นก่อสร้างรากฐานแล้ว
　　แต่แล้วจู่ๆหลิงหยุนก็คล้ายกับคนตาลายเขาพบว่าเบื้องหน้าของตนเองนั้น กลับมีชายชุดดำปรากฏตัวขึ้น
　　ชายผู้นี้ปรากฏตัวขึ้นกลางห้วงอากาศทั่วทั้งร่างเป็นสีดำสนิท ใบหน้ายาวนั้นดูแปลกประหลาดยิ่งนัก เหนือริมฝีปากมีหนวดยาวสองเส้นทั้งซ้ายและขวา..
　　แต่นั่นยังไม่สำคัญเท่ารัศมีมังกรที่พวยพุ่งออกมาจากร่างนี่คือมังกร มังกรที่แท้จริง!
　　แม้ว่าอีกฝ่ายจะมีรัศมีของพลังมังกรแผ่นซ่านและดวงตาที่เย็นชาแน่นิ่ง แต่หลิงหยุนกลับสัมผัสได้ว่า นี่หาใช่การมาที่ประสงค์ร้ายไม่..
　　หลิงหยุนแทบไม่ต้องเสียเวลาครุ่นคิดเขารู้ได้ทันทีว่าอีกฝ่ายจะต้องเป็นมังกรดำที่อาศัยอยู่ในสระมังกรดำแห่งนี้ และอยู่มานานมากกว่าห้าพันปีแล้วด้วย
　　หนึ่งบุรุษหนึ่งมังกร.. ต่างยืนเผชิญหน้ากันแน่นิ่ง ร่างของหลิงหยุนเป็นสีแดงซึ่งปกคลุมด้วยโลหิตมังกร ส่วนอีกฝ่ายนั้นเป็นสีดำสนิทกระทั่งลูกนัยน์ตา
　　หลังจากยืนนิ่งอยู่ครู่ใหญ่ในที่สุดหลิงหยุนก็รู้สึกว่า เขาควรจะต้องกล่าวอะไรออกไปเสียหน่อย จึงได้เอียงศรีษะเล็กน้อยพร้อมกับเอ่ยขึ้นว่า　　“ยินดีที่ได้พบ!”
　　“พ่อหนุ่มเจ้าควรจะลงไปในสระมังกรดำนั่น เจ้าทำเช่นนี้ กลับสร้างความลำบากให้กับข้ามากขึ้น!”
　　หลิงหยุนได้แต่ยกมือขึ้นเกาศรีษะพร้อมกับเอ่ยตอบไปว่า“อภัยให้ข้าด้วย..”
　　“โลหิตมังกรที่มีเลือดมังกรจริงเพียงแค่ครึ่งหนึ่งเช่นนี้จะมีประโยชน์อันใดจึงต้องราดลงไปบนร่าง”
　　มังกรดำไม่รอคำตอบของหลิงหนเขาอ้าปากกว้างพร้อมกับดูดลมเข้าไปในปาก โลหิตมังกรที่ปกคลุมร่างของหลิงหยุนอยู่นั้น ได้ถูกมังกรดำกลืนกินเข้าไป
　　“….”
　　หลิงหยุนถึงกับพูดอะไรไม่ออกและได้แต่แอบบ่นพึมพำอยู่ในใจ
　　‘อะไรของเจ้ากันนี่กว่าข้าจะได้โลหิตมังกรมาหาใช่เรื่องง่ายไม่!’
　　จากนั้นมังกรดำก็ปรายตามองไปทางสระน้ำที่หลิงหยุนขุดไว้ แววตาทั้งคู่ปรากฏสายตาดูแคลนขึ้นในขณะที่เอ่ยถามหลิงหยุนว่า
　　“เจ้านั่งมองซากมังกรน้อยนั่นอยู่นานถึงสองวันสองคืนแล้วยังไม่พออีกงั้นรึ”
　　มังกรดำจ้องมองซากมังกรซึ่งเวลานี้อยู่ในมือของเขาแล้วแต่เมื่อคิดที่จะจับซากมังกรนั้นโยนเข้าปาก เขาก็ทำสีหน้าครุ่นคิดเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยออกไปว่า
　　“ช่างเถิด!เจ้าคงจะได้มันมาอย่างยากลำบาก ข้าจะทิ้งมันไว้ให้กับเจ้า อาจมีประโยชน์ต่อเจ้าในวันหน้าไม่มากก็น้อย!”
　　“ขอบคุณท่านยิ่งนัก!”
　　หลิงหยุนเอ่ยขอบคุณด้วยความรู้สึกซาบซึ้งใจ
　　มังกรดำโยนซากมังกรคืนให้กับหลิงหยุนพร้อมกับเอ่ยขึ้นว่า “หากเจ้าคิดที่จะศึกษาองค์ประกอบของธาตุทั้งห้าของเผ่ามังกรเช่นเรา เวลานี้ยังนับว่าเร็วเกินไป..”
　　“ข้าทราบ..” 　　หลิงหยุนยังจะตอบอะไรได้มากไปกว่านี้เล่า..
　　“เป็นโองการของจักรพรรดิแห่งสวรรค์ที่ให้ข้าเฝ้ารอบุรุษผู้ถูกลิขิตอยู่ที่นี่!”
　　“ข้าเฝ้ารอคอยเจ้ามานานนับพันๆปีในที่สุดเจ้าก็มา องค์จักรพรรดิบอกกับว่า เจ้าจะปรากฏตัวภายในการหลับสามตื่นของข้า นี่เป็นเพียงการตื่นครั้งที่สองเท่านั้น เจ้าก็ปรากฏตัวแล้ว..”
　　แต่แล้วจู่ๆเสียงของมังกรดำก็ดังขึ้นอีกครั้งจนน่าตกใจ “ข้าจะมอบโลหิตมังกรให้กับเจ้า แต่เพราะยามนี้ พลังบ่มเพาะของเจ้ายังต่ำเกินไป ร่ายกายของเจ้าจึงไม่อาจทานทนต่อโลหิตมังกรของข้าได้..”
　　“เจ้าเองก็นั่งดูดซับปราณมังกรอยู่ในสระน้ำนั่นนานถึงสองวันสองคืนแล้วข้าว่าเจ้าลงมือพัฒนาขั้นพลังจะดีกว่า หลังจากเจ้าพัฒนาขั้นพลังสำเร็จ ข้าจะกลับมาอีกครั้ง..”
　　และก่อนที่มังกรดำจะจากไปเขาก็ได้หันมองไปทางฉางเฟิงและโฉวเปิ่น　　“น้อมส่งท่านอิงหลง..”
　　พู่กันจักรพรรดิแห่งมวลมนุษย์และสมุดจักรพรรดิแห่งผืนพิภพ โน้มศรีษะลงเล็กน้อยพร้อมกับกล่าวคำอำลาอย่างระมัดระวังตัว
　　“กระบี่แห่งองค์จักรพรรดิสวรรค์จะปรากฏขึ้นอีกครั้งได้หรือไม่คงต้องขึ้นอยู่กับพวกท่านทั้งสอง หากพวกท่านทำไม่ได้..”
　　“อย่าได้กังวลใจไปเลยท่านอิงหลง!”
　　จากนั้นร่างของมังกรดำก็ได้อันตรธานหายไป
　　“อิงหลงรึนี่คืออิงหลงในตำนานจริงๆงั้นรึ? เขาคืออิงหลงตัวจริงหรือนี่?”
　　ทันทีมังกรดำได้อันตรธานหายไปหลิงหยุนก็รีบหันไปถามอาวุโสทั้งสองทันที แต่ทั้งสองคนกลับไม่ตอบ เพียงแค่พยักหน้าหงึกๆเท่านั้น
　　เวลานี้โลหิตของหลงเทียนเฟิงก็ได้ถูกอิงหลงกลืนเข้าไปแล้ว ส่วนซากมังกรก็ได้ถูกเขาย่อส่วนเหลือเพียงขนาดเท่าฝ่ามือเท่านั้น นี่เป็นเรื่องที่เหนือความคาดคิดของหลิงหยุนยิ่งนัก
　　แต่หลังจากที่ได้ดูดซับเอาปราณมังกรและพลังชีวิตธาตุน้ำเข้าไปถึงสองวันสองคืนนั้น หลิงหยุนเองก็ได้ประโยชน์ไม่น้อยเช่นกัน
　　กระบี่จักรพรรดิมังกรที่หว่างคิ้วได้รวบรวมจิตวิญญาณมังกรที่แท้จริงออกมาแล้ว!สามารถเลื่อนขั้นเป็นยุทธภัณฑ์เวทระดับเซียนได้ทุกเวลา!
　　กระบี่จักรพรรดิมังกรที่อยู่กลางหว่างคิ้วของเขานั้นก็พร้อมที่จะพัฒนาขึ้นเป็นยุทธภัณฑ์ในระดับเซียนแล้วเช่นกัน
　　ส่วนมังกรห้าเล็บสีทองในจุดตันเถียนเวลานี้ก็แทบจะดูไม่ต่างจากมังกรที่มีชีวิตจริงๆ กระดูกภายในร่างของมันก็เปล่งประกายสีทองแวววาวเจิดจ้า และแข็งแกร่งไม่ด้อยไปกว่ามังกรจริงๆเลย
　　และดูเหมือนจะเป็นมังกรที่เล็กที่สุดในจักรวาลทีเดียว! 　　ส่วนหอกมังกรทองนั้นอีกไม่นานก็คงจะพัฒนาเป็นยุทธภัณฑ์ระดับเต๋าได้แล้ว..
　　ได้เวลาที่เขาจะพัฒนาเข้าสู่ขั้นก่อสร้างรากฐานแล้วสินะ!