Dragon Emperor Martial God จักรพรรดิ์เทพมังกร นิยาย บท 648
บทที่ 648 : คนไข้รายแรก!
ปรากฏว่าผู้ป่วยที่ต้องการมารับการรักษาจากหลิงหยุนก็คือชายวัยกลางคนท่าทางร่ำรวยที่เพิ่งจะมาถามข้อมูลของคลินิกสามัญชนแล้วก็ขับรถกลับออกไปนั่นเอง!
หลิงหยุนถือเช็คจำนวนสามแสนไว้ในเมือแล้วเงยหน้าขึ้นมองเขายิ้มๆ“คุณพูดเองนี่ว่าผมค้ากำไรเกินควร! แล้วทำไมยังยอมจ่ายล่ะ”
ชายวัยกลางคนท่าทางร่ำรวยเอ่ยขอโทษหลิงหยุนครั้งแล้วครั้งเล่าจนหลิงหยุนต้องตัดบทด้วยการถามว่า
“ป่วยเป็นอะไรมาครับ”หลิงหยุนถามยิ้มๆ
ชายวัยกลางคนท่าทางร่ำรวยนั้นใบหน้าแดงก่ำขึ้นมาทันทีและรีบจูงมือหลิงหยุนเข้าไปในที่ห้องตรวจพร้อมกับกระซิบว่า
“เอ่อ..ผมมีปัญหาตรงนั้น..”
-ตรงนี้ใช่มั๊ยครับ-หลิงหยุนใช้กระแสจิตพูดกับชายวัยกลางคนพร้อมกับชี้ไปที่จุดยุทธศาสตร์ของเขา
แม้ว่าคนอื่นๆจะไม่ได้ยินแต่เสียงของหลิงหยุนนั้นก็ดังกังวาลชัดเจนในหูของชายวัยกลางคน จนเขาต้องรีบหันไปมองดูว่าพยาบาลสาวที่อยู่ข้างนอกทั้งสองคนนั้นได้ยินด้วยหรือไม่
-ไม่ต้องกังวล..ไม่มีใครได้ยินอย่างแน่นอน!-หลิงหยุนนึกขำท่าทางของชายวัยกลางคน จึงได้แต่พูดปลอบให้เขาสบายใจ
ชายวัยกลางคนเห็นพยาบาลสาวทั้งสองคนยังคงทำงานของตนเองโดยไม่สนใจอะไรและไม่ได้มองมาทางเขาแม้แต่น้อย ก็นึกประหลาดใจอยู่ไม่น้อยแต่ก็ไม่ได้ใส่ใจ จากนั้นจึงกระซิบกับหลิงหยุนต่อว่า
“คุณรักษาให้ผมได้มั๊ยครับ”
หลิงหยุนใช้เนตรหยิน-หยางสำรวจดูก่อนหน้านี้แล้วเขาจึงตอบกลับไปด้วยความมั่นใจ
“ได้ครับ!และรับรองว่าหายขาด แต่ค่ารักษาสามแสนหยวนไม่พอ..”
ทันทีที่ได้ยินว่าสามารถรักษาได้อย่างแน่นอนชายวัยกลางคนก็รีบตอบหลิงหยุนกลับไปอย่างตื่นเต้นดีใจว่า
“ได้ๆจะเพิ่มค่ารักษาอีกนิดหน่อยก็ไม่เป็นไร ผมยินดีจ่าย!”
หากความเป็นชายชาตรีไม่สามารถใช้งานได้จะยังเป็นชายอยู่ได้อย่างไร ต่อให้มีเงินมากมายเพียงใดก็คงไม่มีความหมายอะไร?
หลิงหยุนยิ้มบางพร้อมกับตอบไปว่า“หนึ่งล้านหยวน! ต้องจ่ายเพิ่มอีกหนึ่งล้านหยวน แล้วผมจะรักษาโรคของคุณให้หายขาดเลยล่ะ!”
ชายวัยกลางคนนิ่งไปครู่หนึ่งเขาคิดว่าเงินจำนวนหนึ่งล้านสามแสนหยวนแลกกับความเป็นชายชาตรีกลับมาเหมือนเดิม นับว่าเป็นเรื่องที่คุ้มค่าอย่างยิ่ง!
“ได้..ผมยินดีจ่ายเพิ่ม!”
ชายวัยกลางคนกัดฟันตอบทันทีและหยิบเช็คขึ้นมาเขียนให้อีกหนึ่งล้าน และนำออกไปส่งให้เหยาลู่ที่จุดลงทะเบียน แล้วรีบกลับมาที่ห้องตรวจทันที
หลิงหยุนเอื้อมือไปจับมือของชายวัยกลางคนไว้โดยไม่พูดอะไรเขากำลังเดินวิชาพลังลับหยินหยางถ่ายเทพลังหยางบริสุทธิ์เข้าไปในร่างกายของชายวัยกลางคน จากนั้นจึงเอามือออกพร้อมกับพูดขึ้นว่า
“เอาล่ะ..คุณหายดีแล้ว!”
“ห๊ะ!”
ชายวัยกลางคนถึงกับร้องอุทานออกมาอย่างตกใจสุดขีดนี่เขาหายดีแล้วงั้นรึ ชายวัยกลางคนคิดว่าหลิงหยุนจับมือของเขาเพื่อจะสอบถามอาการ หลิงหยุนจับมือของเขาไม่ถึงยี่สิบวินาทีด้วยซ้ำไป! หลังจากนั้นกลับบอกว่าเขาหายเป็นปกติดีแล้ว!
“นี่..นี่มัน.. มิน่าล่ะ คลินิกของเธอถึงได้มีคนมารักษากันเยอะแยะเต็มไปหมด!”
ชายวัยกลางคนผู้นี้ไปรักษามาหลายที่และครั้งนี้ก็ได้แต่แอบคิดว่าเขาคงจะต้องผิดหวังอีกครั้งอย่างแน่นอน
หลิงหยุนเห็นหน้าที่เต็มไปด้วยความสงสัยของชายวัยกลางคนก็ได้แต่ยกมือชี้ไปทางห้องน้ำแล้วพูดขึ้นว่า
“ห้องน้ำอยู่ทางโน้นเชิญคุณไปพิสูจน์ได้เลย..”
ชายวัยกลางคนนิ่งอึ้งไปครู่หนึ่งแต่แล้วก็รีบเดินไปที่ห้องน้ำทันที
สองสามนาทีผ่านไปชายวัยกลางคนก็เดินกลับมาด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นดีใจ
“เหลือเชื่อ!ฉันหายแล้ว สามารถใช้งานได้แล้วจริงๆ!”
“แต่ไม่ใช่ว่าจะดีแค่ตอนนี้นะแล้วพอกลับไปก็เป็นเหมือนเดิม..” ชายวัยกลางคนเอ่ยถามออกมาอย่างอายๆ
หลิงหยุนถึงกับหัวเราะพร้อมกับตอบไปว่า“ผมรับรองได้ว่าถ้าคุณไม่หักโหมมากจนเกินไป จากนี้ไปจนถึงอายุหกสิบห้าปี คุณจะไม่มีปัญหาเรื่องนี้อีกเลย! ถ้ามีปัญหา.. คุณกลับมาหาผมได้เลย ผมจะคืนเงินหนึ่งล้านสามแสนให้คุณทันที..”
ชายวัยกลางคนได้ฟังก็ตื่นเต้นเป็นอย่างมาก“ไม่ต้องนานถึงขนาดนั้นก็ได้ เพียงแค่หนึ่งเดือนก็รู้แล้ว ไม่สิอาทิตย์เดียวก็พอ! ถ้าหนึ่งอาทิตย์ไม่มีปัญหาอะไร ผมจะเพิ่มให้คุณอีกหนึ่งล้าน!”
หลิงหยุนหัวเราะอย่างมีความสุขเขาตบบ่าชายวัยกลางคนพร้อมกับพูดยิ้มๆ “คุณเองก็ต้องหาเวลาพักผ่อนบ้าง อย่าได้หักโหมในเรื่องนี้มากนัก ไม่เช่นนั้นแม้แต่เซียนก็ช่วยคุณไม่ได้!”
หลังจากนั้นหลิงหยุนก็เดินนำชายวัยกลางคนออกมาจากห้องตรวจ ทุกคนต่างก็นั่งประจำที่ของตนเอง..
คนไข้รายแรกยอมจ่ายเงินค่ารักษาถึงหนึ่งล้านสามแสนแต่กลับยินดีที่จะจ่ายเพิ่มให้อีกหนึ่งล้านหากหลังจากนี้ไปหนึ่งอาทิตย์ไม่มีปัญหาอะไร+
ช่างเป็นวิธีการหาเงินที่ง่ายดายยิ่งนัก!มิน่าเมื่อครู่เจ้านายถึงได้ปล่อยระเบิดลูกใหญ่กลางคลินิก!
หากเปรียบเทียบกับการทำงานของเหมี่ยวเสี่ยวเหมาเสี่ยวเม่ยหนิง และคนอื่นๆ ทั้งหกคนก่อนหน้านี้ ทุกคนต้องทำงานหนักกันจนแทบไม่ได้กินไม่ไดพัก แต่ก็ยังได้ค่ารักษาเพียงแค่ห้าพันหยวนต่อวัน และต้องใช้เวลาถึง 460 วันกว่าจะได้เงินสองล้านสามแสนที่หลิงหยุนหาได้ภายในเวลาไม่กี่นาที!
ไม่เพียงเท่านั้นชายวัยกลางคนยังเดินออกไปด้วยความซาบซึ้งใจ พร้อมกับเดินถือนามบัตรมาให้หลิงหยุน เขาโค้งคำนับหลิงหยุนด้วยความเคารพนับถือ อีกทั้งยังยื่นนามบัตรให้อย่างนอบน้อม
“ท่านหมอเก่งสมคำร่ำลือจริงๆ!ขอบคุณที่รักษาให้กับผม นี่เป็นนามบัตรของผม ถ้ามีอะไรก็สามารถโทรหาผมได้ตลอดเวลานะครับ!” ชายวัยกลางคนเอ่ยออกมาอย่างจริงใจ..
หลิงหยุนหยิบนามบัตรส่งให้ชางเสี่ยวเหมิงที่ยืนอยู่ข้างเขาจากนั้นจึงร้องบอกไปว่า “เดินดีๆนะครับ ผมไม่ส่งนะ!”
เมื่อชายวัยกลางคนจากไปแล้วหลิงหยุนจึงยืดตัวตรงพร้อมกับประกาศว่า “เอาล่ะ! ทุกคนเหนื่อยกันมาหลายวันแล้ว ผมจะให้โบนัสพวกคุณคนละห้าหมื่นหยวน และจะให้พักร้อนคนละสิบวัน วันนี้เลิกงานแค่นี้..”
“ห๊ะ!”
หลี่จินเหลียนชางเสี่ยวเหมิง และซันยู่วเจียวถึงกับอึ้งไปเมือได้ยินคำประกาศของหลิงหยุน!
พวกเธอต่างก็คิดไม่ถึงว่าเพียงแค่มาทำงานไม่เท่าไหร่ก็ได้โบนัสถึงคนละห้าหมื่นหยวนแล้ว!
พูดจบ..หลิงหยุนก็ยิ้มกว้างพร้อมกับหันไปทางซันยู่วเจียว และพูดขึ้นว่า “นี่.. สาวสวยผู้แสนเย็นชา ร่างกายของคุณก็มีปัญหาเหมือนกัน ต้องการให้ผมรักษาให้มั๊ย”
ซันยู่วเจียวถึงกับหน้าแดงและไม่กล้าพูดอะไรออกมา..
ซันยู่วเจียวไม่สบายอย่างนั้นหรือถูกต้อง! และอาการของเธอนั้นก็ยากที่จะเอ่ยออกมาได้ หน้าอกของซันยู่วเจียวนั้นไม่รู้ว่าเป็นอะไร มันมีอาการบวมและเจ็บปวดมาก เรียกได้ว่าปวดระบมจนเธอเองก็ไม่กล้าที่จะสวมเสื้อชั้นใน และบางครั้งก็เจ็บปวดจนถึงกับหายใจแทบไม่ได้!
เมื่อได้ยินหลิงหยุนพูดออกมาว่าซันยู่วเจียวมีอาการเจ็บป่วยทางร่างกายหญิงสาวอีกห้าคนต่างก็หันไปมองหน้ากันด้วยความอัศจรรย์ใจ และทุกคนก็หันไปจ้องมองซันยู่วเจียวเป็นตาเดียว
หลี่จินเหลียนและชางเสี่ยวเหมิงนั้นได้แต่คิดในใจว่าซันยู่วเจียวนั้นช่างโชคดีจริงๆ ที่เจ้านายแสดงความเป็นห่วงเป็นใย..
ป่วยหรือไม่ป่วย!
ซันยู่วเจียวได้แต่อึกอักแต่ความเจ็บป่วยก็สั่งให้เธอเลือกที่จะทำการรักษา และในที่สุดเธอก็กัดริมฝีปากแน่นพร้อมกับพยักหน้า
“เข้าไปในห้องตรวจกับผม..”
พูดจบ..หลิงหยุนก็เดินนำเข้าไปในห้องตรวจ และยืนรอซันยู่เจียวที่กำลังเดินเข้ามา
“เอ่อ..คุณจะรักษาฉันยังไงคะ” ซันยู่วเจียวกระซิบถามด้วยน้ำเสียงที่เบา และมั่นใจว่าจะสามารถได้ยินกันเพียงแค่สองคน
ซันยู่วเจียวได้แต่คิดในใจว่าหากหลิงหยุนบอกว่าจะทำการฝังเข็มรักษาให้กับเธอแล้วล่ะก็ เธอก็จะปฏิเสธการรักษาอย่างแน่นอน เพราะมันทั้งน่ากลัวและคงจะสร้างความเจ็บปวดให้เธอมากเกินไป
หลิงหยุนใช้จิตหยั่งรู้สำรวจดูเหตุการณ์ภายนอกห้องตรวจจากนั้นจึงใช้กระแสจิตพูดกับซันยู่วเจียว
-ถอดเสื้อออก!ผมจะเริ่มรักษาแล้ว และจำเป็นต้องสัมผัสหน้าอกของคุณ-
ซันยุ่วเจียวอึกอักเล็กน้อย..
-คุณเป็นพยาบาลยังจะอคติอีกหรือไงตอนนี้ผมเป็นหมอ คุณเป็นคนไข้ กรุณาอย่าคิดมาก! ได้โปรดเชื่อใจในจรรยาบรรณแพทย์ของผม..-
-แต่ถ้าคุณไม่ยอมให้ผมรักษาและปล่อยทิ้งไว้ อาการก็จะหนักขึ้นเรื่อยๆ ผมเกรงว่ามันอาจจะลุกลามจนกลายเป็นเนื้อร้ายได้!”
ทั้งสายตาท่าทาง น้ำเสียง และคำพูดของหลิงหยุนนั้น ไม่ต่างจากค้อนหนักอึ้งที่ทุบลงกลางศรีษะของซันยู่วเจียว เธอกัดฟันและเริ่มหันหลังถอดเสื้อออกทันที
ช่างเป็นภาพที่น่ามองยิ่งนัก!
แทบไม่ต้องบอก..ตอนนี้ซันยู่วเจียวเกร็งไปหมด และอับอายจนไม่สามารถพูดอะไรออกมาได้! เธอยังคงยืนนิ่งอยู่เช่นนั้น..
หลิงหยุนได้แต่ปลอบปะโลมอย่างอ่อนโยน-ไม่ต้องเกร็งขนาดนั้นก็ได้! ทำใจให้สบายผ่อนคลาย ผมกำลังจะรักษาให้คุณ..-
-เอามือลง..ไม่อย่างนั้นผมจะรักษาไม่ได้!–
ซันยู่วเจียวไม่อาจขัดขืนได้อีกเธอได้แต่วางมือลงข้างตัว และร่างกายก็เริ่มสั่น
หลิงหยุนที่ตอนนี้ยืนเผชิญหน้ากับซันยู่วเจียวจัดการยกมือขึ้นพร้อมกับเอื้อมออกไปด้านหน้า แล้ววางลงบนหน้าอกของซันยู่วเจียวทันที!
ปรากฏว่าผู้ป่วยที่ต้องการมารับการรักษาจากหลิงหยุนก็คือชายวัยกลางคนท่าทางร่ำรวยที่เพิ่งจะมาถามข้อมูลของคลินิกสามัญชนแล้วก็ขับรถกลับออกไปนั่นเอง!
หลิงหยุนถือเช็คจำนวนสามแสนไว้ในเมือแล้วเงยหน้าขึ้นมองเขายิ้มๆ“คุณพูดเองนี่ว่าผมค้ากำไรเกินควร! แล้วทำไมยังยอมจ่ายล่ะ”
ชายวัยกลางคนท่าทางร่ำรวยเอ่ยขอโทษหลิงหยุนครั้งแล้วครั้งเล่าจนหลิงหยุนต้องตัดบทด้วยการถามว่า
“ป่วยเป็นอะไรมาครับ”หลิงหยุนถามยิ้มๆ
ชายวัยกลางคนท่าทางร่ำรวยนั้นใบหน้าแดงก่ำขึ้นมาทันทีและรีบจูงมือหลิงหยุนเข้าไปในที่ห้องตรวจพร้อมกับกระซิบว่า
“เอ่อ..ผมมีปัญหาตรงนั้น..”
-ตรงนี้ใช่มั๊ยครับ-หลิงหยุนใช้กระแสจิตพูดกับชายวัยกลางคนพร้อมกับชี้ไปที่จุดยุทธศาสตร์ของเขา
แม้ว่าคนอื่นๆจะไม่ได้ยินแต่เสียงของหลิงหยุนนั้นก็ดังกังวาลชัดเจนในหูของชายวัยกลางคน จนเขาต้องรีบหันไปมองดูว่าพยาบาลสาวที่อยู่ข้างนอกทั้งสองคนนั้นได้ยินด้วยหรือไม่
-ไม่ต้องกังวล..ไม่มีใครได้ยินอย่างแน่นอน!-หลิงหยุนนึกขำท่าทางของชายวัยกลางคน จึงได้แต่พูดปลอบให้เขาสบายใจ
ชายวัยกลางคนเห็นพยาบาลสาวทั้งสองคนยังคงทำงานของตนเองโดยไม่สนใจอะไรและไม่ได้มองมาทางเขาแม้แต่น้อย ก็นึกประหลาดใจอยู่ไม่น้อยแต่ก็ไม่ได้ใส่ใจ จากนั้นจึงกระซิบกับหลิงหยุนต่อว่า
“คุณรักษาให้ผมได้มั๊ยครับ”
หลิงหยุนใช้เนตรหยิน-หยางสำรวจดูก่อนหน้านี้แล้วเขาจึงตอบกลับไปด้วยความมั่นใจ
“ได้ครับ!และรับรองว่าหายขาด แต่ค่ารักษาสามแสนหยวนไม่พอ..”
ทันทีที่ได้ยินว่าสามารถรักษาได้อย่างแน่นอนชายวัยกลางคนก็รีบตอบหลิงหยุนกลับไปอย่างตื่นเต้นดีใจว่า
“ได้ๆจะเพิ่มค่ารักษาอีกนิดหน่อยก็ไม่เป็นไร ผมยินดีจ่าย!”
หากความเป็นชายชาตรีไม่สามารถใช้งานได้จะยังเป็นชายอยู่ได้อย่างไร ต่อให้มีเงินมากมายเพียงใดก็คงไม่มีความหมายอะไร?
หลิงหยุนยิ้มบางพร้อมกับตอบไปว่า“หนึ่งล้านหยวน! ต้องจ่ายเพิ่มอีกหนึ่งล้านหยวน แล้วผมจะรักษาโรคของคุณให้หายขาดเลยล่ะ!”
ชายวัยกลางคนนิ่งไปครู่หนึ่งเขาคิดว่าเงินจำนวนหนึ่งล้านสามแสนหยวนแลกกับความเป็นชายชาตรีกลับมาเหมือนเดิม นับว่าเป็นเรื่องที่คุ้มค่าอย่างยิ่ง!
“ได้..ผมยินดีจ่ายเพิ่ม!”
ชายวัยกลางคนกัดฟันตอบทันทีและหยิบเช็คขึ้นมาเขียนให้อีกหนึ่งล้าน และนำออกไปส่งให้เหยาลู่ที่จุดลงทะเบียน แล้วรีบกลับมาที่ห้องตรวจทันที
หลิงหยุนเอื้อมือไปจับมือของชายวัยกลางคนไว้โดยไม่พูดอะไรเขากำลังเดินวิชาพลังลับหยินหยางถ่ายเทพลังหยางบริสุทธิ์เข้าไปในร่างกายของชายวัยกลางคน จากนั้นจึงเอามือออกพร้อมกับพูดขึ้นว่า
“เอาล่ะ..คุณหายดีแล้ว!”
“ห๊ะ!”
ชายวัยกลางคนถึงกับร้องอุทานออกมาอย่างตกใจสุดขีดนี่เขาหายดีแล้วงั้นรึ ชายวัยกลางคนคิดว่าหลิงหยุนจับมือของเขาเพื่อจะสอบถามอาการ หลิงหยุนจับมือของเขาไม่ถึงยี่สิบวินาทีด้วยซ้ำไป! หลังจากนั้นกลับบอกว่าเขาหายเป็นปกติดีแล้ว!
“นี่..นี่มัน.. มิน่าล่ะ คลินิกของเธอถึงได้มีคนมารักษากันเยอะแยะเต็มไปหมด!”
ชายวัยกลางคนผู้นี้ไปรักษามาหลายที่และครั้งนี้ก็ได้แต่แอบคิดว่าเขาคงจะต้องผิดหวังอีกครั้งอย่างแน่นอน
หลิงหยุนเห็นหน้าที่เต็มไปด้วยความสงสัยของชายวัยกลางคนก็ได้แต่ยกมือชี้ไปทางห้องน้ำแล้วพูดขึ้นว่า
“ห้องน้ำอยู่ทางโน้นเชิญคุณไปพิสูจน์ได้เลย..”
ชายวัยกลางคนนิ่งอึ้งไปครู่หนึ่งแต่แล้วก็รีบเดินไปที่ห้องน้ำทันที
สองสามนาทีผ่านไปชายวัยกลางคนก็เดินกลับมาด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นดีใจ
“เหลือเชื่อ!ฉันหายแล้ว สามารถใช้งานได้แล้วจริงๆ!”
“แต่ไม่ใช่ว่าจะดีแค่ตอนนี้นะแล้วพอกลับไปก็เป็นเหมือนเดิม..” ชายวัยกลางคนเอ่ยถามออกมาอย่างอายๆ
หลิงหยุนถึงกับหัวเราะพร้อมกับตอบไปว่า“ผมรับรองได้ว่าถ้าคุณไม่หักโหมมากจนเกินไป จากนี้ไปจนถึงอายุหกสิบห้าปี คุณจะไม่มีปัญหาเรื่องนี้อีกเลย! ถ้ามีปัญหา.. คุณกลับมาหาผมได้เลย ผมจะคืนเงินหนึ่งล้านสามแสนให้คุณทันที..”
ชายวัยกลางคนได้ฟังก็ตื่นเต้นเป็นอย่างมาก“ไม่ต้องนานถึงขนาดนั้นก็ได้ เพียงแค่หนึ่งเดือนก็รู้แล้ว ไม่สิอาทิตย์เดียวก็พอ! ถ้าหนึ่งอาทิตย์ไม่มีปัญหาอะไร ผมจะเพิ่มให้คุณอีกหนึ่งล้าน!”
หลิงหยุนหัวเราะอย่างมีความสุขเขาตบบ่าชายวัยกลางคนพร้อมกับพูดยิ้มๆ “คุณเองก็ต้องหาเวลาพักผ่อนบ้าง อย่าได้หักโหมในเรื่องนี้มากนัก ไม่เช่นนั้นแม้แต่เซียนก็ช่วยคุณไม่ได้!”
หลังจากนั้นหลิงหยุนก็เดินนำชายวัยกลางคนออกมาจากห้องตรวจ ทุกคนต่างก็นั่งประจำที่ของตนเอง..
คนไข้รายแรกยอมจ่ายเงินค่ารักษาถึงหนึ่งล้านสามแสนแต่กลับยินดีที่จะจ่ายเพิ่มให้อีกหนึ่งล้านหากหลังจากนี้ไปหนึ่งอาทิตย์ไม่มีปัญหาอะไร+
ช่างเป็นวิธีการหาเงินที่ง่ายดายยิ่งนัก!มิน่าเมื่อครู่เจ้านายถึงได้ปล่อยระเบิดลูกใหญ่กลางคลินิก!
หากเปรียบเทียบกับการทำงานของเหมี่ยวเสี่ยวเหมาเสี่ยวเม่ยหนิง และคนอื่นๆ ทั้งหกคนก่อนหน้านี้ ทุกคนต้องทำงานหนักกันจนแทบไม่ได้กินไม่ไดพัก แต่ก็ยังได้ค่ารักษาเพียงแค่ห้าพันหยวนต่อวัน และต้องใช้เวลาถึง 460 วันกว่าจะได้เงินสองล้านสามแสนที่หลิงหยุนหาได้ภายในเวลาไม่กี่นาที!
ไม่เพียงเท่านั้นชายวัยกลางคนยังเดินออกไปด้วยความซาบซึ้งใจ พร้อมกับเดินถือนามบัตรมาให้หลิงหยุน เขาโค้งคำนับหลิงหยุนด้วยความเคารพนับถือ อีกทั้งยังยื่นนามบัตรให้อย่างนอบน้อม
“ท่านหมอเก่งสมคำร่ำลือจริงๆ!ขอบคุณที่รักษาให้กับผม นี่เป็นนามบัตรของผม ถ้ามีอะไรก็สามารถโทรหาผมได้ตลอดเวลานะครับ!” ชายวัยกลางคนเอ่ยออกมาอย่างจริงใจ..
หลิงหยุนหยิบนามบัตรส่งให้ชางเสี่ยวเหมิงที่ยืนอยู่ข้างเขาจากนั้นจึงร้องบอกไปว่า “เดินดีๆนะครับ ผมไม่ส่งนะ!”
เมื่อชายวัยกลางคนจากไปแล้วหลิงหยุนจึงยืดตัวตรงพร้อมกับประกาศว่า “เอาล่ะ! ทุกคนเหนื่อยกันมาหลายวันแล้ว ผมจะให้โบนัสพวกคุณคนละห้าหมื่นหยวน และจะให้พักร้อนคนละสิบวัน วันนี้เลิกงานแค่นี้..”
“ห๊ะ!”
หลี่จินเหลียนชางเสี่ยวเหมิง และซันยู่วเจียวถึงกับอึ้งไปเมือได้ยินคำประกาศของหลิงหยุน!
พวกเธอต่างก็คิดไม่ถึงว่าเพียงแค่มาทำงานไม่เท่าไหร่ก็ได้โบนัสถึงคนละห้าหมื่นหยวนแล้ว!
พูดจบ..หลิงหยุนก็ยิ้มกว้างพร้อมกับหันไปทางซันยู่วเจียว และพูดขึ้นว่า “นี่.. สาวสวยผู้แสนเย็นชา ร่างกายของคุณก็มีปัญหาเหมือนกัน ต้องการให้ผมรักษาให้มั๊ย”
ซันยู่วเจียวถึงกับหน้าแดงและไม่กล้าพูดอะไรออกมา..
ซันยู่วเจียวไม่สบายอย่างนั้นหรือถูกต้อง! และอาการของเธอนั้นก็ยากที่จะเอ่ยออกมาได้ หน้าอกของซันยู่วเจียวนั้นไม่รู้ว่าเป็นอะไร มันมีอาการบวมและเจ็บปวดมาก เรียกได้ว่าปวดระบมจนเธอเองก็ไม่กล้าที่จะสวมเสื้อชั้นใน และบางครั้งก็เจ็บปวดจนถึงกับหายใจแทบไม่ได้!
เมื่อได้ยินหลิงหยุนพูดออกมาว่าซันยู่วเจียวมีอาการเจ็บป่วยทางร่างกายหญิงสาวอีกห้าคนต่างก็หันไปมองหน้ากันด้วยความอัศจรรย์ใจ และทุกคนก็หันไปจ้องมองซันยู่วเจียวเป็นตาเดียว
หลี่จินเหลียนและชางเสี่ยวเหมิงนั้นได้แต่คิดในใจว่าซันยู่วเจียวนั้นช่างโชคดีจริงๆ ที่เจ้านายแสดงความเป็นห่วงเป็นใย..
ป่วยหรือไม่ป่วย!
ซันยู่วเจียวได้แต่อึกอักแต่ความเจ็บป่วยก็สั่งให้เธอเลือกที่จะทำการรักษา และในที่สุดเธอก็กัดริมฝีปากแน่นพร้อมกับพยักหน้า
“เข้าไปในห้องตรวจกับผม..”
พูดจบ..หลิงหยุนก็เดินนำเข้าไปในห้องตรวจ และยืนรอซันยู่เจียวที่กำลังเดินเข้ามา
“เอ่อ..คุณจะรักษาฉันยังไงคะ” ซันยู่วเจียวกระซิบถามด้วยน้ำเสียงที่เบา และมั่นใจว่าจะสามารถได้ยินกันเพียงแค่สองคน
ซันยู่วเจียวได้แต่คิดในใจว่าหากหลิงหยุนบอกว่าจะทำการฝังเข็มรักษาให้กับเธอแล้วล่ะก็ เธอก็จะปฏิเสธการรักษาอย่างแน่นอน เพราะมันทั้งน่ากลัวและคงจะสร้างความเจ็บปวดให้เธอมากเกินไป
หลิงหยุนใช้จิตหยั่งรู้สำรวจดูเหตุการณ์ภายนอกห้องตรวจจากนั้นจึงใช้กระแสจิตพูดกับซันยู่วเจียว
-ถอดเสื้อออก!ผมจะเริ่มรักษาแล้ว และจำเป็นต้องสัมผัสหน้าอกของคุณ-
ซันยุ่วเจียวอึกอักเล็กน้อย..
-คุณเป็นพยาบาลยังจะอคติอีกหรือไงตอนนี้ผมเป็นหมอ คุณเป็นคนไข้ กรุณาอย่าคิดมาก! ได้โปรดเชื่อใจในจรรยาบรรณแพทย์ของผม..-
-แต่ถ้าคุณไม่ยอมให้ผมรักษาและปล่อยทิ้งไว้ อาการก็จะหนักขึ้นเรื่อยๆ ผมเกรงว่ามันอาจจะลุกลามจนกลายเป็นเนื้อร้ายได้!”
ทั้งสายตาท่าทาง น้ำเสียง และคำพูดของหลิงหยุนนั้น ไม่ต่างจากค้อนหนักอึ้งที่ทุบลงกลางศรีษะของซันยู่วเจียว เธอกัดฟันและเริ่มหันหลังถอดเสื้อออกทันที
ช่างเป็นภาพที่น่ามองยิ่งนัก!
แทบไม่ต้องบอก..ตอนนี้ซันยู่วเจียวเกร็งไปหมด และอับอายจนไม่สามารถพูดอะไรออกมาได้! เธอยังคงยืนนิ่งอยู่เช่นนั้น..
หลิงหยุนได้แต่ปลอบปะโลมอย่างอ่อนโยน-ไม่ต้องเกร็งขนาดนั้นก็ได้! ทำใจให้สบายผ่อนคลาย ผมกำลังจะรักษาให้คุณ..-
-เอามือลง..ไม่อย่างนั้นผมจะรักษาไม่ได้!–
ซันยู่วเจียวไม่อาจขัดขืนได้อีกเธอได้แต่วางมือลงข้างตัว และร่างกายก็เริ่มสั่น
หลิงหยุนที่ตอนนี้ยืนเผชิญหน้ากับซันยู่วเจียวจัดการยกมือขึ้นพร้อมกับเอื้อมออกไปด้านหน้า แล้ววางลงบนหน้าอกของซันยู่วเจียวทันที!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Dragon Emperor Martial God จักรพรรดิ์เทพมังกร