ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4904

เย่เฉินเห็นสีหน้าแววตาของหลี่ญ่าหลินเศร้าซึม ยิ้มอย่างรู้ทัน และกล่าว“พล.ต.ท.หลี่ คนเรามีอารมณ์ความรู้สึกความปรารถนาแบบปุถุชนทั่วไป และความปรารถนาทางวัตถุนั้นก็เป็นสิ่งที่สำคัญยิ่ง เราทุกคนทำงานหนักเพื่อให้ได้เงินมา ต้องการมีชีวิตที่ดีขึ้น ความปรารถนาทางวัตถุนี้มีอยู่เกินกว่าครึ่ง คนหนุ่มสาวเสาะแสวงหาในสิ่งที่อยากได้ เพื่อชีวิตที่สุขสบาย นี่ไม่ใช่เรื่องเลวร้ายอะไร คุณอย่าไปใส่ใจมันมากนักเลย ”

“ครับ……”หลี่ญ่าหลินทอดถอนใจ พยักหน้ารับอย่างจนใจ เขาเองก็รู้ว่าสิ่งที่เย่เฉินพูดมานั้นถูกทุกคำ เพียงแต่ในใจก็แค่รู้สึกผิดหวังอยู่บ้างก็เท่านั้น

เย่เฉินพูดปลอบเขาไปคำหนึ่ง จากนั้นก็เปลี่ยนเรื่องคุย แล้วพูดขึ้นว่า“พล.ต.ท.หลี่ คุณคิดเอาไว้หรือยังว่าจะเริ่มสืบเสาะองค์กรลึกลับนี้จากตรงไหน? ตามคำสารภาพที่ผมได้รับมาก่อนหน้านั้น ข้อมูลขององค์กรลึกลับนี้ถูกปกปิดไว้อย่างมิดชิด อยากจะได้เบาะแสของพวกเขา มันคงไม่ง่ายนัก”

หลี่ญ่าหลินพูดเสียงเข้ม“ปัญหาในส่วนนี้หลายวันมานี้ผมก็ได้ขบคิดอยู่บ้าง พวกเขาได้ซ่อนเบาะแสที่เกี่ยวข้องไว้เป็นอย่างดี ไม่ว่าจะเป็นทหารหน่วยกล้าตายหรือครอบครัวของป้าเล็กคุณ ก็แทบไม่ทิ้งเบาะแสหรือความเชื่อมโยงอะไรที่เกี่ยวข้องกับองค์กรลึกลับนี้เลย เหมือนอย่างที่คุณว่า ทหารหน่วยกล้าตายเหล่านั้นทำงานให้กับองค์กรนี้มานานหลายร้อยปี แม้กระทั่งที่มาที่ไปของตัวเองก็แทบไม่รู้มันเลยด้วยซ้ำ วิธีการที่ลึกลับแบบนี้ เรียกได้ว่าไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยด้วยซ้ำ……”

พูดจบ หลี่ญ่าหลินก็พูดต่อ “แต่ว่า ผมคิดว่าเราสามารถจำกัดขอบเขตขนาดใหญ่นี้ให้มันแคบลงได้ อาทิเช่นคิดหาวิธีตรวจสอบ สถานที่ตั้งของทหารหน่วยกล้าตายเหล่านั้น ว่าตั้งอยู่ที่ไหนในเจ็ดทวีป จำกัดทวีปได้แล้ว ก็ค่อยคิดหารายละเอียดขั้นตอนต่อไป”

เย่เฉินถอนหายใจแล้วกล่าว“อยากจะรู้ว่าพวกเขาตั้งอยู่ที่ในเจ็ดทวีปไหน เกรงว่ามันคงไม่ง่ายขนาดนั้น เพราะทหารหน่วยกล้าตายเหล่านี้หลบซ่อนตัวอยู่ในที่มืดมากว่าหลายปี ตัวพวกเขาเองก็ยังหาเบาะแสอะไรไม่เจอเลย ”

หลี่ญ่าหลินพูดอย่างมั่นใจ“ขอแค่พยานที่คุณได้ตัวมา ให้ความร่วมมืออย่างเต็มที่ และมีความจำที่เป็นเลิศ แบบนั้นผมกับเขาก็พอจะมีโอกาสระบุขอบเขตโดยประมาณได้”

พูดจบ เขาก็พูดอธิบายเพิ่มเติม“คุณชายเย่ ไม่ว่าพวกเขาจะถูกเก็บซ่อนไว้อย่างมิดชิดแค่ไหน พวกเขาก็ไม่สามารถจะรอดพ้นจากธรณีพิบัติภัยที่ใหญ่หลวงนี้ไปได้ หากเกิดแผ่นดินไหว พวกเขาก็ต้องรู้สึก และทุกแผ่นดินไหวที่เกิดขึ้นและตรวจจับได้ในโลกใบนี้ ทุกหน่วยงานที่มีส่วนเกี่ยวข้องก็มีข้อมูลบันทึกเอาไว้อย่างชัดเจน”

“ดังนั้น ปัญหาในตอนนี้ก็คือ พวกเขาต้องรู้สึกและจำได้ถึงแผ่นดินไหวที่เคยเกิดขึ้นมาก่อนอย่างแน่นอน แต่ปัญหาคือ พวกเขาไม่มีช่วงเวลาที่แน่ชัด และไม่มีข้อมูลจากโลกภายนอกมายืนยัน”

ขณะที่พูด เขาหยิบสำเนาเอกสารออกจากกระเป๋ามาแผ่นหนึ่ง ยื่นให้กับเย่เฉิน แล้วกล่าว“คุณชายเย่ นี่คือสิ่งที่ผมได้ทำการรวบรวมมาในสองวันนี้ ในระยะยี่สิบปีมานี้ ภัยธรรมชาติที่เกิดขึ้นครั้งใหญ่ในทั่วทุกมุมโลก ในนั้นมีเหตุการณ์ที่รุนแรงอย่างสึนามิ แผ่นดินไหว และพายุไต้ฝุ่นเป็นต้น หากสามารถเทียบมันกับความทรงจำคร่าวๆของอีกฝ่ายได้ ทุกความทรงจำของเขา ก็จะเป็นชิ้นส่วนของพิกัด ขอแค่มีพิกัดที่มากพอ ก็สามารถจะช่วยให้ผมค้นหาตำแหน่งโดยประมาณของพวกเขาได้”

เย่เฉินถามลองภูมิ“มันจะเหมือนกับการวางตำแหน่งสถานีฐานของการสื่อสารอย่างนั้นเหรอ？”

“ถูกต้อง！”หลี่ญ่าหลินพยักหน้าให้อย่างหนักแน่นแล้วกล่าว“แบบนี้เลย！ทุกครั้งที่เทียบมันกับภัยพิบัติที่เกิดขึ้น ก็จะสามารถควบคุมขอบเขตของพวกเขาให้แคบลงได้ หากเทียบมันกับสึนามิของอินโดนีเซีย นั่นก็ยืนยันที่อยู่ของพวกเขา ว่าอยู่ในแถบบริเวณของสึนามิในอินโดนีเซีย และหากยังสามารถเทียบกันกับสึนามิที่เกิดขึ้นในประเทศญี่ปุ่นเมื่อปี2011ได้ ที่อยู่อาศัยของพวกเขา ก็จะอยู่ตรงบริเวณพื้นที่ที่ทับซ้อนกันของสึนามิทั้งสองนี้ เมื่อเป็นแบบนี้ เบาะแสที่หาได้ยิ่งมีมากเท่าไร ที่ตั้งก็ยิ่งจะแม่นยำและชัดเจนมากขึ้นเท่านั้น”

เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะชื่นชม“พล.ต.ท.หลี่สมกับเป็นผู้การแห่งเอเชียที่มีชื่อเสียงในสหรัฐอเมริกาจริงๆ วิธีแบบนี้ยังสามารถคิดออกมาได้ ดูท่าการค้นหาที่ตั้งของพวกเขา ก็น่าจะอยู่ที่ระยะเวลาแล้วเท่านั้น！”