ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4905

เป็นครั้งแรกที่เย่เฉินรู้สึกว่า การค้นหาสถานที่ตั้งของห้าสี่เจ็ดกลุ่มทหารหน่วยกล้าตายนั้น ยากพอๆกับเข็นครกขึ้นภูเขา

เหตุผลก็คือ เพราะองค์กรลึกลับนั้นซ่อนเร้นอำพรางทหารหน่วยกล้าตายไว้อย่างมิดชิด ไม่ให้ทหารหน่วยกล้าตายได้รับรู้ถึงวันเวลา ไม่ให้พวกเขาได้รู้สึกถึงแสงแดดแสงตะวัน อุณหภูมิ เสียงและฤดูกาลที่เปลี่ยนแปลงของโลกภายนอก

ดังนั้น ห้าสี่เจ็ดก็จึงแทบไม่รู้ด้วยซ้ำ ว่าตัวเองนั้นอาศัยอยู่ในทวีปใดในเจ็ดทวีป และยิ่งไม่รู้ว่าตัวเองนั้นอยู่ในเขตร้อน หรือเขตหนาว

แม้แต่พยานคนเดียวที่มีชีวิตรอดยังชี้เบาะแสที่แน่ชัดไม่ได้ คนนอกยังจะหาอะไรเจอได้อีก เกรงว่าก็น่าจะเป็นไปได้ยากแล้ว

แต่ว่า หลี่ญ่าหลินค้นพบเบาะแสขององค์กรลึกลับที่เหนือการควบคุมนั้นได้อย่างแม่นยำ

แผ่นดินไหว สึนามิ พายุไต้ฝุ่น ทุกอย่างล้วนเป็นปรากฏการณ์ทางธรรมชาติที่รุนแรง หากบังเกอร์หลบภัยที่แข็งแกร่งสามารถต้านทานพายุไต้ฝุ่นและสึนามิได้ แต่ไม่ว่าบังเกอร์หลบภัยจะแข็งแกร่งแค่ไหน ก็ไม่สามารถจะต้านทานการสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงที่เกิดจากแผ่นดินไหวได้

ทหารหน่วยกล้าตายที่ถูกคุมขังในที่มืด หรือจะเป็นป้อมปราการใต้ดินอะไรสักอย่าง หรืออาจจะเป็นที่ที่สัมผัสไม่ถึงดวงอาทิตย์และดวงดาว หรือไม่รับรู้แม้แต่เสียงและอุณหภูมิของโลกภายนอก แต่เมื่อมีแผ่นดินไหวเกิดขึ้น ไม่ว่าพวกเขาจะอยู่ในใต้ดินหรือหลุมหลบภัยที่ลึกแค่ไหน พวกเขาก็ต้องรู้สึกถึงมันได้

นอกจากนี้ แผ่นดินไหวที่รุนแรงไม่ได้เกิดขึ้นบ่อย หากเคยเกิดขึ้นมาก่อน ก็ไม่จำเป็นต้องมีช่วงเวลาที่แม่นยำนัก ก็สามารถจะคาดคะเนได้ เมื่อเป็นแบบนี้ ขอแค่เบาะแสที่มีเทียบเคียงกันได้ อย่างนั้นแล้วก็น่าจะพอประมาณการได้

แต่ทว่า หลี่ญ่าหลินก็ไม่ได้มองโลกในแง่ดีมากนัก เขาพูดกับเย่เฉินด้วยสีหน้าที่เคร่งขรึม“คุณชายเย่ พยานคนนั้นที่คุณพูดถึง คือสิ่งเดียวในตอนนี้ ที่จะโยงใยไปถึงองค์กรลึกลับนั้นได้ หากสามารถค้นหาที่อยู่ของพวกเขาได้อย่างราบรื่น ก็ถึงจะหาเบาะแสเบื้องลึกเบื้องหลังขององค์กรลึกลับนี้ได้ แต่ถ้าหากผมหาที่อยู่ของคนเหล่านี้ไม่เจอ หรือหากในตอนที่ผมหาเจอพวกเขาก็ได้อพยพทหารหน่วยกล้าตายกลุ่มนี้ไปแล้ว เกรงว่าครั้งนี้เบาะแสคงได้ถูกตัดขาดจริงๆเป็นแน่ เพราะภารกิจของทหารหน่วยกล้าตายเมื่อครั้งที่แล้วนั้นล้มเหลวไป ไม่แน่ว่าองค์กรลึกลับนั้นอาจจะระมัดระวังตัว ย้ายทหารหน่วยกล้าตายทั้งหมดไปที่อื่นแล้ว”

เย่เฉินพยักหน้ารับ พูดด้วยสีหน้าจริงจัง“ผมว่า พวกเขาไม่น่าจะอพยพไปไหนหรอก คุณลองคิดดู ทำไมพวกเขาต้องปิดบังสถานที่ตั้งนี้ไว้อย่างมิดชิด อีกทั้งก็ปิดกั้นการรับรู้ของเหล่าทหารหน่วยกล้าตายอย่างที่สุดแบบนี้？เพราะการเลือกสถานที่ตั้ง การก่อสร้างและการป้องกันต้องใช้ระยะเวลาที่ยาวนานและค่าใช้จ่ายที่สูง จะเปลี่ยนแปลงง่ายๆไม่ได้ ดังนั้นพวกเขาต้องแน่ใจว่าทหารหน่วยกล้าตายที่ถูกส่งออกไปทำภารกิจ จะต้องไม่รับรู้ถึงสถานที่ตั้งของพวกเขาเอง เมื่อเป็นแบบนี้ ต่อให้งานของพวกเขาจะล้มเหลว ถูกจับกุม พวกเขาก็ไม่สามารถจะบอกข้อมูลรายละเอียดที่ตั้งของสถานที่นี้ได้”

หลี่ญ่าหลินพยักหน้าแล้วกล่าว“หากเป็นแบบนี้ก็ดีเลย ที่ตั้งของทหารหน่วยกล้าตาย จะต้องมีศูนย์กลางขององค์กรนี้คอยดูแลอย่างใกล้ชิดเป็นแน่ ขอแค่หาที่ตั้งของสถานที่นี้เจอ ก็จะสามารถติดตามจากเบาะแสนั้นไป และจะหาปมขององค์กรลึกลับนี้เจอ”

ขณะที่พูด เขาเงยหน้าขึ้นมองเย่เฉิน แล้วถาม“คุณชายเย่ จากประสบการณ์การเป็นตำรวจของผมมากว่าหลายปี สรุปหลักความเป็นไปได้ข้อหนึ่ง นั่นก็คือ การไปมาหาสู่กันจะเป็นแบบซึ่งกันและกัน”

เย่เฉินพูดเสียงเรียบ “พล.ต.ท.หลี่ช่วยขยายความด้วย ”

หลี่ญ่าหลินกล่าว“ดูหนังแนวอาชญากรรมมากไป มักทำให้คนคิดว่าตำรวจมักจะหาตัวอาชญากรเจอในขณะที่พวกเขาไม่ทันได้รู้ตัวกันเลย ควบคุมตัวอีกฝ่ายได้จนถูกกวาดล้างทั้งหมด แต่อาชญากรพวกนั้น ทักษะความสามารถไม่ได้เก่งกาจอะไร ”