ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4906

“มีอาชญากรบางกลุ่มที่มีสติปัญญาหลักแหลมมีประสาทรับรู้ที่เฉียบแหลม พวกเราเพิ่งจะหาเบาะแสของเขาเจอ ยังไม่ทันจะได้ระบุตัวตนของเขา เขาก็รู้สึกถึงการมีอยู่ของพวกเราแล้ว รอเราอยากจะสืบเสาะให้ลึกลงไปมากกว่านี้ อีกฝ่ายก็หายวับไปอย่างไร้ร่องรอย ”

“องค์กรที่คุณพูดถึง มีพลังอำนาจมาก เมื่อผมตัดสินใจที่จะเริ่มสืบเสาะพวกเขาอย่างจริงจังขึ้นมา ไม่แน่ว่าพวกเขาก็อาจจะรู้สึกถึงการมีอยู่ของผมแล้ว”

“นอกจากนี้ นี่ไม่ใช่ตำรวจจับโจรผู้ร้าย ตำรวจจับโจรผู้ร้าย โดยปกติแล้วผลลัพธ์ที่เลวร้ายที่สุดก็คือคนร้ายหนีหายไป จับตัวไม่ได้ แต่ว่า องค์กรลึกลับนี้แข็งแกร่งกว่าผมมาก อีกทั้งก็น่าจะแข็งแกร่งกว่าคุณด้วยซ้ำ แต่เมื่อเรากับพวกเขาได้เกี่ยวข้องกันแล้ว สถานการณ์ก็อาจจะยากเกินควบคุม และพวกเราก็อาจจะถูกเปิดเผยตัวต่อหน้าพวกเขา”

พูดมาถึงตรงนี้ หลี่ญ่าหลินก็พูดด้วยสีหน้าท่าทีเคร่งขรึม“คุณชายเย่ ที่ผมพูดกับคุณ ไม่ใช่เพราะกลัวตายหรือจะล้มเลิกกลางคัน เพราะชีวิตนี้ของผมคุณเป็นคนช่วยเอาไว้ ภรรยาและลูกมีทุกวันนี้ได้ ล้วนก็เป็นเพราะคุณ ต่อให้ผมต้องตายก็ไม่เสียดายเลย แค่อยากให้คุณเตรียมความพร้อมไว้ล่วงหน้า ดูแลตัวเองให้ดี นอกจากนี้ หากเป็นไปได้ ก็ช่วยดูแลปกป้องคนในครอบครัวของผมด้วย ”

เย่เฉินเงียบไปครู่หนึ่ง พูดด้วยสีหน้าจริงจัง“พล.ต.ท.หลี่ ที่คุณต้องทำในตอนนี้ ก็คือร่วมกันกับห้าสี่เจ็ด ใช้ทักษะที่มีของคุณ กับข้อมูลภัยธรรมชาติที่คุณมีอยู่ และความจำของห้าสี่เจ็ด ภายใต้การไม่ต้องเข้าไปพัวพัน ล็อกตำแหน่งที่ตั้งของอีกฝ่ายก่อน หากต้องเข้าไปเกี่ยวพันกันจริงๆ ผมจะลงมือจัดการเอง คุณไม่ต้องไปเสี่ยงอะไร ”

หลี่ญ่าหลินรีบพูดอธิบาย “คุณชายเย่ ผมไม่ได้กลัวที่จะต้องไปเสี่ยงอะไร……”

เย่เฉินพยักหน้า“ผมรู้ และผมก็ไม่ได้สงสัยในความกล้าหาญของคุณ แต่อย่างที่คุณพูดเมื่อครู่ ความเกี่ยวข้องที่สัมพันธ์กัน เพื่อความปลอดภัย หากต้องเข้าไปเกี่ยวพันจริงๆ ให้ผมเข้าไปสัมผัสก็น่าจะเหมาะสมกว่าให้คุณไปเอง ดังนั้นคุณจัดการแค่การตรวจสอบเบื้องต้นก็พอ ที่เหลือผมจะตัดสินใจเอง”

จุดประสงค์ของหลี่ญ่าหลิน ก็คือจะเตือนให้เย่เฉินระมัดระวังตัวอย่างที่สุด และรอบคอบให้มาก

เมื่อเห็นเย่เฉินตอบรับคำแนะนำของตัวเอง หลี่ญ่าหลินก็พอจะเบาใจขึ้นมาได้ จึงกล่าว“คุณชายเย่ ในเมื่อเป็นแบบนี้ ผมก็ไม่มีอะไรให้ต้องเป็นห่วงอีก รอมีอะไรคืบหน้า จะรีบแจ้งมาให้คุณทราบในทันที”

……

ช่วงค่ำ

ในตอนที่เย่เฉินขับรถกลับไปที่พรอวิเดนซ์ หลี่ญ่าหลินเดินทางโดยสายการบินเวอร์จินผ่านลอนดอนบินไปยังเบรุตเมืองหลวงของเลบานอน

หลังจากที่ใช้เวลาบินกว่าสิบสองชั่วโมง เครื่องบินก็ได้ร่อนลงจอดที่เบรุต ว่านพั่วจวินได้ใช้เฮลิคอปเตอร์ส่วนตัว มารับเขาไปยังฐานทัพสำนักว่านหลงในซีเรีย

และเพราะสำนักว่านหลงมีทุนในการก่อสร้างที่เต็มกำลัง ฐานทัพที่อยู่ตรงหน้าก็จึงมีรูปแบบโครงการที่ขนาดใหญ่มาก

คนงานส่วนมากมาจากทั่วสารทิศของตะวันออกกลาง ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันทำงานตลอด24ชั่วโมงในพื้นที่ขนาดใหญ่ และเครื่องจักรกลหนักที่ใช้ในโครงการก่อสร้างนี้ ล้วนแล้วแต่มีใช้แค่ในการก่อสร้างของประเทศที่เจริญแล้วเท่านั้น

ในตอนที่หลี่ญ่าหลินเห็นรถเครนยกของหนักLIEBHERR 750ตันกว่าหลายคันที่อยู่ตรงหน้างาน กำลังติดตั้งกังหันลมอยู่บริเวณโดยรอบฐานของสำนักว่านหลง เขาก็ถึงกับต้องอ้าปากค้าง

เขาถามว่านพั่วจวินอย่างไม่รู้ตัว“ประมุขว่าน……กังหันลมพวกนี้ ก็เป็นของสำนักว่านหลงด้วยเหรอ？！”