ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4904

เย่เฉินเห็นสีหน้าแววตาของหลี่ญ่าหลินเศร้าซึม ยิ้มอย่างรู้ทัน และกล่าว“พล.ต.ท.หลี่ คนเรามีอารมณ์ความรู้สึกความปรารถนาแบบปุถุชนทั่วไป และความปรารถนาทางวัตถุนั้นก็เป็นสิ่งที่สำคัญยิ่ง เราทุกคนทำงานหนักเพื่อให้ได้เงินมา ต้องการมีชีวิตที่ดีขึ้น ความปรารถนาทางวัตถุนี้มีอยู่เกินกว่าครึ่ง คนหนุ่มสาวเสาะแสวงหาในสิ่งที่อยากได้ เพื่อชีวิตที่สุขสบาย นี่ไม่ใช่เรื่องเลวร้ายอะไร คุณอย่าไปใส่ใจมันมากนักเลย ”

“ครับ……”หลี่ญ่าหลินทอดถอนใจ พยักหน้ารับอย่างจนใจ เขาเองก็รู้ว่าสิ่งที่เย่เฉินพูดมานั้นถูกทุกคำ เพียงแต่ในใจก็แค่รู้สึกผิดหวังอยู่บ้างก็เท่านั้น

เย่เฉินพูดปลอบเขาไปคำหนึ่ง จากนั้นก็เปลี่ยนเรื่องคุย แล้วพูดขึ้นว่า“พล.ต.ท.หลี่ คุณคิดเอาไว้หรือยังว่าจะเริ่มสืบเสาะองค์กรลึกลับนี้จากตรงไหน? ตามคำสารภาพที่ผมได้รับมาก่อนหน้านั้น ข้อมูลขององค์กรลึกลับนี้ถูกปกปิดไว้อย่างมิดชิด อยากจะได้เบาะแสของพวกเขา มันคงไม่ง่ายนัก”

หลี่ญ่าหลินพูดเสียงเข้ม“ปัญหาในส่วนนี้หลายวันมานี้ผมก็ได้ขบคิดอยู่บ้าง พวกเขาได้ซ่อนเบาะแสที่เกี่ยวข้องไว้เป็นอย่างดี ไม่ว่าจะเป็นทหารหน่วยกล้าตายหรือครอบครัวของป้าเล็กคุณ ก็แทบไม่ทิ้งเบาะแสหรือความเชื่อมโยงอะไรที่เกี่ยวข้องกับองค์กรลึกลับนี้เลย เหมือนอย่างที่คุณว่า ทหารหน่วยกล้าตายเหล่านั้นทำงานให้กับองค์กรนี้มานานหลายร้อยปี แม้กระทั่งที่มาที่ไปของตัวเองก็แทบไม่รู้มันเลยด้วยซ้ำ วิธีการที่ลึกลับแบบนี้ เรียกได้ว่าไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยด้วยซ้ำ……”

พูดจบ หลี่ญ่าหลินก็พูดต่อ “แต่ว่า ผมคิดว่าเราสามารถจำกัดขอบเขตขนาดใหญ่นี้ให้มันแคบลงได้ อาทิเช่นคิดหาวิธีตรวจสอบ สถานที่ตั้งของทหารหน่วยกล้าตายเหล่านั้น ว่าตั้งอยู่ที่ไหนในเจ็ดทวีป จำกัดทวีปได้แล้ว ก็ค่อยคิดหารายละเอียดขั้นตอนต่อไป”

เย่เฉินถอนหายใจแล้วกล่าว“อยากจะรู้ว่าพวกเขาตั้งอยู่ที่ในเจ็ดทวีปไหน เกรงว่ามันคงไม่ง่ายขนาดนั้น เพราะทหารหน่วยกล้าตายเหล่านี้หลบซ่อนตัวอยู่ในที่มืดมากว่าหลายปี ตัวพวกเขาเองก็ยังหาเบาะแสอะไรไม่เจอเลย ”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน