ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3786

เย่เฉินยิ้มพร้อมพูดปลอบใจว่า : “จริงๆแล้วคุณไม่ต้องตื่นเต้นเลยสักนิด คนกลุ่มนี้ที่มาในคืนนี้ เพื่อยาอายุวัฒนะไม่มีเกียรติในตนเองก็ได้ เพราะงั้นไม่ว่าคุณจะแสดงออกมาได้ดีหรือว่าแย่ พวกเขาไม่มีใครกล้าหัวเราะคุณ”

ซ่งหวั่นถิงพยักหน้าเบาๆแล้ว พูดอย่างกระมิดกระเมี้ยนว่า : “จริงๆแล้ว……จริงๆแล้วประเด็นคือฉันกลัวว่าตัวเองจะทำออกมาได้ไม่ดี ทำให้อาจารย์เย่ผิดหวัง……”

เย่เฉินยิ้มพร้อมพูดว่า ： “ไม่หรอก วันนี้เป็นตลาดการค้าของเรา ขอเพียงจัดวางยาอายุวัฒนะออกมา ถึงแม้ว่าเราจะจัดงานได้แย่แค่ไหน เกรงว่าปีหน้าพวกเขาก็จะต้องแย่งชิงกันอยากเข้าร่วม เพราะงั้นเราก็วางใจออกไปอย่างกล้าหาญ ไม่ต้องกังวลว่าจะทำออกมาได้ดีหรือไม่ดี！”

เมื่อซ่งหวั่นถิงได้ยินเขาพูดแบบนี้ ความตื่นเต้นในใจก็บรรเทาลงไม่น้อย พยักหน้าเล็กน้อยพร้อมพูดว่า ： “ค่ะอาจารย์เย่ หวั่นถิงเข้าใจแล้ว！”

เย่เฉินพูดอืมคำหนึ่ง นึกบางอย่างขึ้นได้ เอ่ยปากพูดว่า ： “จริงสิหวั่นถิง งานประมูลในครั้งนี้ เดิมทีผมอยากเชิญปู่ของคุณมาในฐานะแขกVIP แต่ว่าภายหลังมาคุยๆดูแล้วว่า คุณเพิ่งจะรับช่วงต่อจากซ่งซื่อกรุ๊ปได้ไม่นาน โอกาสแบบนี้ยิ่งควรให้ผู้นำคนใหม่ของตระกูลซ่งอย่างคุณแสดงตัวเองออกมาให้ดีๆหน่อย ถ้าหากเชิญคุณท่านซ่งมาอีก กลับดูเหมือนว่าไม่รู้จักวางระดับความสำคัญ เพราะงั้นผมจึงล้มเลิกความคิดนี้ไป คุณห้ามโทษผมเด็ดขาดนะ”

เดิมทีซ่งหวั่นถิงก็คิดถึงปัญหานี้มาก่อนแล้วจริงๆ

เธอกลับว่าไม่มีความตั้งใจที่จะตำหนิเย่เฉิน เพียงแค่คิดว่า จากสไตล์ของเย่เฉินแล้ว เรื่องแบบนี้จะต้องคิดพิจารณารอบด้านแน่นอน สิ่งที่ควรดูแลใส่ใจก็ดูแลใส่ใจเป็นอย่างดี ถึงขึ้นสิ่งที่ไม่จำเป็นต้องดูแลใส่ใจก็ดูแลใส่ใจแล้ว โดยปกติแล้วเขาจะดูแลอย่างทั่วถึง

แต่ครั้งนี้ไม่รู้ว่าทำไม เขาไม่เชิญปู่ของตัวเองมาเข้าร่วม และก็ไม่เชิญผู้ประกอบการกว่าสามสี่คนในจินหลิงที่มีความสัมพันธ์ที่ดีกับเขามา

อย่างเช่น ฉินกาง，หวังเจิ้งกางพวกเขาสองคน ก็ไม่ได้อยู่ในรายการของการเชิญ

แต่ว่า เมื่อเย่เฉินอธิบาย เธอก็เข้าใจการกระทำด้วยใจของเย่เฉินแล้ว

เดิมทีตำแหน่งผู้นำตระกูลนี้ของตัวเอง ก็คือเย่เฉินเป็นคนช่วยประคองตัวเองขึ้นมา ตัวเองอายุน้อย เวลาการดำรงตำแหน่งก็สั้นมาก ในแง่ของเส้นสาย ชื่อเสียงและอิทธิพล แน่นอนว่าสู้คุณปู่ไม่ได้