เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 1119

บทที่ 1118 สวยเกินไป

“……”

เมื่อได้ยินคำพูดตรงไปตรงมาของซูจิ่ว หัวใจเสี่ยวเหยียนก็ว้าวุ่นมากยิ่งขึ้น ในเวลาเดียวกันสายตาของหานชิงก็มองทะลุฝ่าฝูงชนมายังตัวเธอโดยตรง

ทั้งสองสบตากันกลางอากาศ

“ไปเถอะ”

ซูจิ่วดันแผ่นหลังของเธอเพื่อเป็นสัญญาณให้เธอเดินไปข้างหน้า

เสี่ยวเหยียนเท้าพันกันอยู่กับที่ ไม่กล้าเดินสาวเท้าไป เธอมองซูจิ่วด้วยความลังเล ดวงตาของซูจิ่วเต็มไปด้วยรอยยิ้ม “ทำไมล่ะ? ประธานหานยืนรอเธออยู่ตรงนั้นแน่ะ ถ้าช้าไปกว่านี้ เขาอาจจะเข้าไปคนเดียวนะ แล้วคืนนี้เธอก็มาเสียเวลาเปล่า ไม่มีโอกาสอีกแล้วนะรู้ไหม?”

หลังจากเธอพูดแบบนี้ เสี่ยวเหยียนก็เพิ่งรู้สึกตัวขึ้นได้ ในเมื่อตกลงกับหานชิงไว้แล้วว่าจะเป็นคู่ควงมาร่วมงานเลี้ยงกับเขา เธอก็ควรก้าวไปด้วยความกล้าหาญ

เธอไม่อยากจากไปอีกแล้วจึงได้แต่ก้าวไปข้างหน้า

“ขอบคุณค่ะ”

เสี่ยวเหยียนสูดหายใจเข้าลึกๆเพื่อให้กำลังใจตัวเอง จากนั้นก็เดินไปหาหานชิง

หานชิงมีรูปร่างสูงใหญ่ หน้าตาหล่อเหลา รอบตัวมีกลิ่นอายแห่งความสุขุม เขายืนอยู่ตรงนั้นเหมือนมีรัศมีสว่างไสวอยู่ล้อมรอบ ทำให้คนอดไม่ได้ที่จะมองเขา

ผู้ที่มาร่วมงานเลี้ยงในวันนี้ล้วนแล้วแต่เป็นคนชั้นสูง ในหมู่คนเหล่านั้นจะมีคนเป็นพ่อเป็นแม่ที่อยากพาลูกสาวออกมาเปิดตัวและถือโอกาสนี้ทำความรู้จักกับคนใหญ่คนโตซึ่งแทบจะไม่ต่างอะไรกับการนัดบอด

หากตระกูลไหนมีลูกสาวก็ย่อมมองมาทางหานชิงเป็นธรรมดา

ขนาดยังไม่ได้เข้างาน หญิงสาวหลายคนก็มองมาที่หานชิง จากนั้นพ่อแม่ก็สูดหายใจ

“ไม่ต้องมองหรอก ผู้ชายคนนั้นเป็นต้นไม้เหล็ก ยังไงก็ไม่ออกดอกหรอก”

พวกพ่อแม่ที่อยู่ด้านข้างที่ได้ยินก็พูดเสริม

“ใช่ ได้ยินมาว่าเขาปฏิเสธผู้หญิงไปตั้งหลายคนและไม่เคยควงผู้หญิงคนไหนมาร่วมงานเลยนอกจากเลขาของเขาคนนั้น แต่...ฉันก็ได้ยินมาว่าเลขาคนนั้นแต่งงานมาหลายปีและมีลูกไปแล้ว”

“หรือว่าเขาจะไม่ชอบผู้หญิง? ชอบผู้ชาย?”

“เป็นไปไม่ได้หรอก เขาไม่ได้มีผู้ชายเคียงกายเสียหน่อย เกรงว่าผู้ชายคนนี้น่าจะเป็นคนระเบียบจัดทั้งเรื่องงานและเรื่องชีวิตส่วนตัวน่ะสิ ฉันเคยได้ยินมาว่าเมื่อก่อนประธานหวงเคยเชิญเขาไปทานอาหารและเรียกพวกผู้หญิงสวยๆเข้ามาเพื่อใช้เรือนร่างหว่านเสน่ห์เขา แต่เขากลับไม่แม้แต่จะมอง...”

“...ดูเหมือนว่าจะไม่มีความหวังเลย”

มีใครบางคนยังไม่ยอมตายใจและดึงแขนเสื้อผู้เป็นพ่อ

“พ่อ ทำไมหนูถึงคิดว่าที่เขาเป็นแบบนี้เพราะยังไม่เจอผู้หญิงที่ตัวเองหวั่นไหว? ถ้าเขามีรสนิยมทางเพศเป็นปกติก็ต้องเป็นเพราะเหตุผลนี้เท่านั้น ที่ก่อนหน้านั้นเขาไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองก็เพราะไม่สามารถทำให้เขาหวั่นไหวได้ ทำไมเราไม่ลองเสี่ยงดูล่ะคะ?”

“……”

เมื่อได้ยินลูกสาวพูดมาแบบนี้ ผู้เป็นพ่อที่ถูกดึงแขนเสื้อก็รู้สึกว่าเธอซื่อบื้อเกินไป อาจเป็นเพราะเขาเอาอกเอาใจลูกสาวคนนี้ ดังนั้นเธอถึงได้พูดไร้สาระแบบนี้ออกมาได้

ในขณะที่เขากำลังจะต่อว่า จู่ๆคนที่เพิ่งคุยกับเขาเมื่อกี้นี้ก็หันมาคุยกับลูกสาวของตัวเอง

“ที่เธอพูดก็พอมีเหตุผล มีผู้ชายที่ไหนไม่ชอบผู้หญิงบ้าง? นอกเสียจากว่าผู้หญิงคนนั้นสวยไม่พอ! ฉันว่าคุณกับเธอลองดูหน่อยดีกว่าไหม? ไปเป็นคู่กันพอดีเลย?”

หญิงสาวทั้งสองสบตากัน นัยน์ตาเผยให้เห็นสายตาเขม่นกันของแต่ละฝ่าย แต่ไม่นานพวกเธอก็แสร้งทำเป็นเป็นมิตร

“งั้นก็ไปด้วยกันเนี่ยแหละ”