เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 1136

บทที่1135 ดูตัว

หลัวหุ้ยเหม่ยตามหลังลูกสาวของตัวเอง

ป้าจางนั่งอยู่ที่โต๊ะ มือเท้าไม่รู้ว่าจะวางไว้ที่ไหนดี ในตอนที่เสี่ยวเหยียนเอาราเม็งวางลงตรงหน้าเธอ หลังจากที่เธอได้กลิ่นหอมๆแววตาก็เป็นประกายขึ้นมา จากนั้นก็ตักน้ำซุปขึ้นมาดื่ม

“ฝีมือของเหยียนเหยียนไม่เลวเลยนะเนี่ย นี่มันลูกสะใภ้ที่ดีที่ทั้งหาเงินเก่งและยังทำอาหารเก่ง ผู้ชายคนไหนได้เธอไปก็เป็นวาสนาแล้ว”

ได้ยินอย่างนั้นแล้ว มุมปากของจางเสี่ยวเหยียนก็อดไม่ได้ที่จะแสยะออกมา เป็นอย่างที่คิดไม่มีผิดเลยมั้ยล่ะ?

กินเข้าไปเพียงคำเดียวก็ทนรอที่จะแนะนำคู่ครองให้เธอแทบไม่ไหวแล้วหรอ? ดีร้ายยังไงก็ควรกินเสร็จแล้วค่อยพูดสิ เพราะถึงยังไงราเม็งที่เธอทำก็อร่อยเสียขนาดนั้น เสน่ห์ก็ควรจะล้นเหลือสิถึงจะถูก

แต่เพียงไม่นาน ป้าจางก็รับรู้ขึ้นมาได้ว่าราเม็งอร่อย ไม่มีกะจิตกะใจให้เสี่ยวเหยียนได้พูดอีก ได้ก้มหน้าก้มตาดื่มน้ำซุปไปหลายคำ จากนั้นก็เริ่มกินเส้น

“ป้าจาง งั้นป้าค่อยๆกินนะคะ ฉันขอตัวไปทำงานก่อนนะคะ”

“เหยียนเหยียน เธออย่ารีบไปก่อนเลย วันนี้ป้าจางมาเพราะมีเรื่องอยากจะพูดกับเธอ”

ใบหน้าของหลัวหุ้ยเหม่ยที่อยู่ข้างๆ:เห็นมั้ยล่ะ ฉันรู้แล้วว่ามันจะต้องเป็นแบบนี้

“ป้าจาง มีเรื่องอะไรค่อยพูดวันอื่นก็ได้ ที่ร้านวันนี้ยุ่งมากจริงๆค่ะ”

“ไม่ๆๆ ตอนนี้ป้าจางอยากพูดให้เธอฟัง ไม่นาน ห้านาทีก็ได้”

“...”

“ญาติห่างๆของเราไม่ใช่ว่ามีหลานชายคนนึงใช่มั้ยล่ะ? ช่วงก่อนหน้านี้เขาก็มาหาป้าของเขา ป้าเห็นมากับตาว่าเด็กคนนั้นทั้งสูงทั้งหล่อ ดูเหมือนว่าจะเป็นคนจริงใจคนนึงเลยทีเดียว ได้ยินมาว่าเขาซื้อบ้านแล้ว แต่จนถึงวันนี้ก็ไม่เคยมีแฟนมาก่อนเลย ป้าว่านะเหยียนเหยียนเธอกลับมานานแล้ว ไม่มีผู้ชายข้างกายเลยสักคนไม่ใช่หรอ? ป้าก็เลยอยากลองจับคู่ให้พวกเธอ พวกเธอลองเรียนรู้กันหน่อยมั้ย?”

ถ้าเป็นเมื่อก่อนมีคนมาพูดหาคู่ให้เสี่ยวเหยียน หลัวหุ้ยเหม่ยจะต้องยกมือเห็นด้วยออกมา แต่เมื่อหลายวันก่อนเธอผู้เป็นแม่คนนี้เพิ่งจะเห็นสภาพผู้หญิงอกหักของลูกสาวมากับตา ถ้ามาจับคู่ให้เธอตอนนี้ ไม่เพียงจะไม่สำเร็จแล้ว แต่อาจจะทำให้เกิดการต่อต้านออกมาได้

ดังนั้นแล้วเมื่อกี้นี้ในตอนที่เสี่ยวเหยียนยังไม่ออกมา หลัวหุ้ยเหม่ยก็ได้ปฏิเสธป้าจางไปแล้วรอบนึง

แต่ใครจะรู้ว่าป้าจางจะไม่ยอมแพ้ พูดชมอีกฝ่ายจนน้ำไหลไฟดับ จะต้องให้ทั้งสองคนเจอกันแล้วลองเรียนรู้กันสักหน่อย

“เอ่อ ป้าจาง ลูกสาวของฉันล่ะ? ตอนนี้เปิดร้านมาก็ยุ่งสุดๆ ตอนที่ป้าเพิ่งเข้าร้านมาก็เห็น ตอนนี้มันจะไปไหนได้?” หลัวหุ้ยเหม่ยพูดแทรกเข้ามา พูดปฏิเสธออกไปอ้อมๆด้วยรอยยิ้ม

ป้าจางรีบโบกมือเอ่ยออกมาทันที

“ไม่เป็นไรไม่เป็นไร ถึงตอนนั้นป้าค่อยโทรให้เขามาก็ได้”

หลัวหุ้ยเหม่ย จางเสี่ยวเหยียน “...”

ทั้งสองคนหันหน้ามองกัน มาร้านเธอเพื่อดูตัว?

“ป้าจาง นี่มันไม่ค่อยสะดวกหรอกมั้งคะ?” หลัวหุ้ยเหม่ยเอ่ยถามออกไปอย่างไม่แน่ใจนัก “ร้านนี้ก็ยุ่งมากเหมือนกัน ให้เขามาแล้วต้อนรับเขาไม่ดีขึ้นมาจะทำยังไง?”

“ไม่เป็นไร เขาขยันมาก ถึงตอนนั้นแล้วก็ให้เขาช่วยเธอก็ได้ เหยียนเหยียน พูดจริงๆเลยนะ เธอเป็นผู้หญิงที่ดีคนนึงเลย เปิดร้านคนเดียวมันลำบากเกินไป พ่อแม่ของเธอก็อายุมากแล้ว เอาแต่ให้พวกเขาช่วยเธอไปตลอดก็ใช่เรื่อง ไม่สู้หาผู้ชายเมืองเดียวกันที่มีบ้าน แล้วยังเรียบง่ายอยู่ด้วยกันสักคนไม่ดีกว่าหรอ แต่งงานไปก็มีลูกอวบๆสักหลายๆคน ถึงตอนนั้นก็จะมีลูกหลานเต็มบ้านเต็มเรือนรักใคร่กลมเกลียวกัน”

ป้าจางพูดเก่งเสียจริง พูดเป็นน้ำไหลไฟดับสุดๆ

น่าเสียดายที่ภายในใจเสี่ยวเหยียนไม่โอนอ่อนเลยแม้แต่น้อย

แต่คำพูดนั้นของป้าจางกลับเข้าไปในใจของหลัวหุ้ยเหม่ย วันนั้นผู้ชายคนนั้นเธอก็เคยเห็นแล้ว หน้าตาก็หล่อเหลาองอาจสง่าผ่าเผย ลูกของเธอธรรมดาขนาดนั้น ถึงแม้ว่าจะคบกัน ก็กุมเอาไว้ไม่อยู่หรอก