บทที่1195 คนมีเงินที่ชั่วร้าย
เจียงเสี่ยวไป๋รู้สึกว่าตัวเองไม่รู้จักระวังในการคบเพื่อนเอาเสียเลย
ดังนั้นถึงได้เจอเพื่อนรักขยะแบบนี้ ปักมีดลงกลางใจของคนอื่นหลายต่อหลายแผล จนอาจจะถึงขั้นแทงยับ360รูปแบบเลยก็ได้
“โธ่เสี่ยวไป๋ เธอเข้าไปเป็นเพื่อนฉันหน่อยสิ พวกเราเป็นเพื่อนรักกันนะ ต้องมีเธอคอยอยู่ข้างๆฉัน ฉันถึงจะรู้สึกวางใจ ผู้ชายที่ฉันชอบหล่อขนาดนั้น ถ้าฉันเรียกคนอื่นมาด้วย แล้วเกิดเขาถูกใจคนอื่นเข้าจะทำยังไง”
“ฮ่าฮ่าฮ่า” เจียงเสี่ยวไป๋หัวเราะออกมา แล้วยืนกอดอกอยู่ตรงนั้น “แล้วเธอไม่กลัวผู้ชายคนนั้นถูกใจฉันเข้าเหรอ”
พอได้ยินแบบนั้น ฟางถังถังก็อดไม่ได้ที่จะกลอกตาใส่เธอ จากนั้นก็เริ่มโยนมีดบินใส่เธออีกครั้ง
“พอเถอะเธอน่ะ ใช้กางเกงตัวหลวมที่เธอสวมอยู่นี่เหรอ แล้วยังหุ่นที่ด้านหน้ากับด้านหลังก็ไม่ได้ต่างกันนี่อีก เธอคิดว่าจะมีผู้ชายคนไหนถูกใจเธอด้วยเหรอ”
เจียงเสี่ยวไป๋ “หึๆ ฉันก็แค่ไม่แต่งเนื้อแต่งตัว อีกอย่างใครบอกกันว่าด้านหน้ากับด้านหลังของฉันเหมือนกัน“ พอพูดจบ เจียงเสี่ยวไป๋ก็ยืดอก
“เอาเถอะ ไม่ต้องยืดแล้ว มองไม่เห็นอะไรหรอก” ฟางถังถังโยนมีดบินมาอีกครั้ง
พรวด...
เจียงเสี่ยวไป๋รู้สึกว่าตัวเองแทบจะถูกมีดบินปักจนเลือดอาบหมดแล้ว รู้สึกจุกอกมาก เธอกุมอกแล้วพูดว่า “เธอจะแทงใจดำกันเกินไปแล้วนะ ดูท่าว่าคงไม่ต้องการให้ฉันช่วยแล้ว เธอเข้าไปเองแล้วกัน”
พอพูดจบก็โบกมือแล้วเตรียมจะเดินจากไป ฟางถังถังรีบตามไปดึงแขนเธอไว้ แล้วเริ่มพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนว่า “เสี่ยยไป๋จ๋า ไป๋ไป๋จ๋า เธอช่วยฉันหน่อยสิ ในที่สุดฉันก็ได้โอกาสนี้มา ถ้าเธอช่วยฉันครั้งหนึ่ง เดี๋ยวฉันช่วยเธอเขียนต้นฉบับก็ได้นะ โอเคไหม”
เจียงเสี่ยวไป๋มองเธอด้วยสายตารังเกียจทีหนึ่ง “เธอช่วยฉันเขียน ฉันจำได้นะว่าเรียงความของเธอไม่เคยได้คะแนนเลยสักครั้ง”
ฟางถังถัง “แค่กๆ เรื่องสมัยก่อนเราอย่าไปพูดถึงมันเลย ถ้ายังไงให้ฉันไปพูดอ้อนวอนต่อหน้าบรรณาธิการของเธอสักหน่อยก็ได้ ให้พวกเขายอมยืดเวลาที่กำหนดออกไปอีกสักหนึ่งสัปดาห์
“เธอคิดว่าเว็บไซต์เป็นของที่บ้านเธอเปิดเองเหรอ ที่เธอจะบอกว่ายืดก็ยืดได้เลยน่ะ”
พอฟางถังถังได้ยินเข้า จู่ๆก็หัวเราะขึ้นเหมือนคิดอะไรขึ้นมาได้ “ถึงแม้จะไม่ใช่ของที่บ้านฉันเปิด แต่จะเปลี่ยนให้เว็บไซต์เป็นของบ้านฉันก็ไม่ใช่ว่าจะทำไม่ได้นะ ขอแค่เธอช่วยฉัน ฉันก็จะโทรไปบอกให้คุณพ่อซื้อเว็บไซต์นี้เลยดีไหมล่ะ”
“......”
บ้าจริง เป็นคนรวยที่ชั่วร้ายจริงๆ
ถูกแล้ว บ้านของฟางถังถังนั้นรวยมาก แค่จะซื้อเว็บไซต์อันหนึ่งไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเลย ในขณะที่เจียงเสี่ยวไป๋กำลังเหม่อนั้น ฟางถังถังก็ลากเธอเข้าไปในบาร์เสียแล้ว
น้อยมากที่เจียงเสี่ยวไป๋จะมาในที่แบบนี้ ไม่ใช่ว่าเธอมีความเห็นอะไรกับบาร์หรอก แต่เป็นเพราะที่นี่ดนตรีเสียงดังมากจนทำเธอแสบแก้วหู และแสงไฟพวกนั้นก็แสบตาจนทำให้เธอรู้สึกไม่สบายตา
ปกติเธอนั่งจ้องจอความพิวเตอร์อยู่ที่บ้านยังพอว่า มาที่บาร์ยังต้องถูกแสงไฟพวกนี้ส่องตาอีก
พอฟางถังถังเข้ามาก็พุ่งไปทางเคาน์เตอร์บาร์เหมือนลิงป่าตัวหนึ่ง
“เห็นหรือยังเห็นหรือยัง เทพบุตรของฉัน มือกีตาร์ของวงแล้วยังเป็นนักร้องนำด้วย หล่อที่สุดเลย!”
มองดูสภาพของเพื่อนสนิทตัวเองแล้ว เจียงเสี่ยวไป๋ก็เบ้ปาก ทำท่าทางเหยียดหยามออกมา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่