เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 1208

บทที่ 1208 มีเพียงเตียงเดียว

เพราะหากไม่อธิบาย ถ้าพนักงานเรียกเธอว่าคุณนายหานตลอดทาง ก็คงจะเป็นเรื่องน่าอายมาก

เพราะยังไงตอนนี้เธอเป็นเพียงแฟนสาวของหานชิงเท่านั้น และเวลาที่ทั้งสองคบหากัน ก็ไม่ได้นานมาก

ทั้งสองก็ไม่เคยพูดคุยเกี่ยวกับหัวข้อนี้มาก่อน แต่ตอนนี้กำลังเผชิญหน้าโดยตรง ก็ค่อนข้างน่าอึดอัดใจจริงๆ

อธิบาย?

หานชิงก้มมองสาวน้อยข้างกาย ในแววตาของเธอ มีความไม่แน่นอน แล้วยังมีความระมัดระวังเล็กน้อย เหมือนจะกลัวว่าเขาจะโกรธ?

หานชิงหรี่ตาลงเล็กน้อย ทันใดนั้นก็ยื่นแขนยาวออกไป โอบเธอเข้าไปในอ้อมกอด ยิ้มจางๆให้กับพนักงาน “ไม่มีปัญหาอะไร คุณจัดเตรียมเหมาะควรเลย”

เสี่ยวเหยียนที่ถูกกอดไว้ในอ้อมกอด แข็งทื่อโดยตรง

ไม่นึกว่าหานชิงเขา......ไม่อธิบาย และเขาก็ไม่ได้ปฏิเสธด้วย?

เขายังโอบตัวเองไว้ในอ้อมกอด นี่ถือว่าเป็น......การยอมรับในทางอ้อมไหม?

ไม่ ไม่ใช่ เขาอาจคิดว่า ทริปฮันนีมูนในครั้งนี้ ถ้าปฏิเสธไป ก็น่ากระอักกระอ่วนใจเกินไป เมื่อนึกถึงอย่างนี้ เสี้ยวแห่งความสุขในหัวใจของเสี่ยวเหยียน ก็จางหายไปแล้ว

“ได้เลย~” พนักงานตอบตกลงในทันที

ครั้งนี้หานมู่จื่อจ่ายเงินมากพอ แล้วยังมอบสิทธิ์นี้ให้กับเสี่ยวเหยียนและหานชิง ดังนั้นจึงเป็นบริการแบบตัวต่อตัว กิจกรรมความบันเทิงทั้งหมด รวมถึงสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆตลอดทาง ก็จะมีพนักงานคอยแนะนำโดยตลอด แต่พนักงานก็มีไหวพริบดี หลังจากที่แนะนำเสร็จ ก็จะหายตัวไปทันที จากนั้นก็รอจนกว่าเวลาจะสมควรแล้ว ค่อยออกมาอีก

ส่วนเวลาอื่น เป็นของคู่สามีภรรยาทั้งหมด

แน่นอนว่า นี่คือเรื่องในภายหลัง

หลังจากเครื่องบินลงจอด รถส่วนตัวส่งที่โรงแรม

แม้ว่าวันนี้เหมือนจะไม่ได้ทำอะไรมากนัก แต่เที่ยวบินทางไกลนั้น ก็เหนื่อยมากจริงๆ ในตอนแรกเสี่ยวเหยียน ทั้งประหม่าและตื่นเต้น แต่หลังจากที่เดินทางมาตลอดทั้งวัน เธอก็เหนื่อยล้าไปหมด ตัดสินใจว่า หลังจากที่ถึงโรงแรมแล้ว ก็จะอาบน้ำทันที แล้วเข้านอนเลย!

ไม่! เธอไม่อาบน้ำแล้วด้วยซ้ำ เธอแค่อยากจะกอดหมอนหอมฟุ้งในทันที แล้วก็นอนจนมืดฟ้ามัวดินก็ยังได้!

แต่แล้ว......

หลังจากเปิดประตูโรงแรมออก แล้วเดินเข้าไป เสี่ยวเหยียนก็ตะลึงค้างทั้งตัว

เธอยืนอยู่ตรงนั้นอย่างงุนงง มุมปากกระตุกเล็กน้อย

หานชิงที่เก็บกระเป๋าเดินทางเสร็จที่ด้านหลัง ได้เปลี่ยนรองเท้าเดินเข้ามาแล้ว เห็นเธอนิ่งอยู่กับที่ไม่ขยับ เลยถามด้วยเสียงเบา “เป็นอะไรเหรอ? บอกว่าเหนื่อยแล้วไม่ใช่เหรอ? ไม่ไปพักผ่อน?”

เมื่อได้ยินเสียงของหานชิง เสี่ยวเหยียนก็แทบจะกรีดร้องออกมา

เพราะโรงแรมนี้มีแค่เตียงเดียว แม้ว่าเตียงจะกว้างมาก สามารถรองรับได้สี่ห้าคน แต่สิ่งที่น่าอายก็คือ ในขณะนี้ บนเตียงใหญ่ มีกลีบกุหลาบจำนวนนับไม่ถ้วน โรยเป็นหัวใจขนาดใหญ่และตรงกลางของรูปหัวใจขนาดใหญ่ คือเป็ดแมนดารินคู่หนึ่ง

ฉากนี้แค่ดูก็มีความคลุมเครือมาก ถ้าเป็นคู่บ่าวสาวข้าวใหม่ปลามัน มันก็เหมาะจริงๆ แต่พวกเธอไม่ใช่ พวกเธอเป็นแค่คู่รักที่คบกันได้ไม่นาน เข้ามาพักในห้องแบบนี้กะทันหัน

เมื่อมองไปที่เตียงขนาดใหญ่แล้ว ให้คนอย่าคิดจินตนาการก็ยังเป็นเรื่องยาก

ใบหน้าขาวกระจ่างของเสี่ยวเหยียน ได้ปรากฏดอกไม้สีชมพูสองดอกแล้ว

เธอเหลือบมองหานชิงอย่างเก้อเขิน ริมฝีปากขยับด้วยความยากลำบาก “แต่ว่า......มีแค่เตียงเดียว......”

ตอนที่หานชิงเดินผ่านมา ก็เห็นฉากในดวงตาของ เสี่ยวเหยียนได้เห็นโดยปริยาย คนที่เย็นชาและควบคุมตัวเองมาโดยตลอด ใบหน้าของเขาพัดผ่านความเก้อเขิน แต่ก็จางมาก และหายวับไปทันที

เมื่อมองอีกครั้ง สาวน้อยหน้าแดงหมดแล้ว เห็นได้ชัดว่าเกิดอาการอายแล้ว หานชิงยิ้มอ่อนๆ ยื่นมือใหญ่ไปจับหลังศีรษะของเธอไว้ ก้มหน้าลงเล็กน้อย แล้วขยับเข้าใกล้