เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 1335

บทที่1334 ไม่โวยวาย

“ปล่อย”

เซียวซู่เอ่ยเสียงเย็นออกมา

เจียงเสี่ยวไป๋น้ำตาเอ่อออกมา “องค์ฮ่องเต้เกลียดหม่อมฉันหรือเพคะ? องค์ฮ่องเต้อย่าเกลียดหม่อมฉันเลยได้หรือไม่เพคะ? หม่อมฉันจะแปลงร่างให้กับพระองค์เถอะนะเพคะ?”

ยังจะมาแปลงร่างอีก เธอคิดว่าเธอเป็นอุลตร้าแมนหรือไง?

เซียวซู่จับคางเธอเอาไว้ โน้มเข้าไปกดเสียงต่ำพูดออกไป “เจียงเสี่ยวไป๋ ฉันไม่สนว่าเธอจะเมาหรือว่าอะไร แต่ถ้ายังมาทำตัวเมาแล้วเรื้อนอย่างนี้อีก ฉันจะทิ้งเธอไว้บนถนนแล้วไม่สนใจเธอแล้ว เชื่อมั้ย?”

ในตอนที่เขาโน้มตัวแนบชิดเข้ามา ก็แค่อยากให้เธอเห็นสีหน้าดุดันของตัวเองสักหน่อย แต่เจียงเสี่ยวไป๋นั้นเห็นได้ชัดว่าตกใจกับการที่จู่ๆถูกเขาโน้มตัวเข้าใส่อย่างนั้น จึงยืนแข็งค้างอยู่กับที่

เซียวซู่คิดว่าเธอได้ยินชัดเจนแล้ว ในตอนที่กำลังจะเตรียมถอยออกไป มือของเจียงเสี่ยวไป๋จู่ก็เข้ามาโอบรัดลำคอของเขาเอาไว้ แล้วจูบเข้ามา

ในตอนที่ริมฝีปากที่อ่อนนุ่มที่มีกลิ่นเหล้าฟุ้งประกบเข้ามา เรี่ยวแรงอันมหาศาล ทำเอาเซียวซู่ใจเต้นไม่เป็นจังหวะทำอะไรไม่ถูกขึ้นมา ผ่านไปสักพักใหญ่ๆก็ยังไร้การตอบสนองออกมา

จนในตอนที่เขามีการตอบสนองกลับมา ตอนที่กำลังคิดจะผลักเจียงเสี่ยวไป๋ออกไปนั้น เจียงเสี่ยวไป๋ก็ได้ถอยออกไปเอง จากนั้นก็มองไปยังเขา

“องค์ฮ่องเต้เพคะ อย่าทิ้งหม่อมฉันไปเลยนะเพคะ หม่อมฉันสำนึกผิดแล้ว~”

เซียวซู่ “...”

ที่แท้เมื่อกี้นี้ที่เธอจูบเขา ก็เป็นเพราะว่าได้ยินคำขู่พวกนั้นของเขา ก็เลย?

แต่...เซียวซู่ขมวดคิ้วแน่น นึกไม่ถึงว่าเมื่อกี้นี้เธอจะเข้ามาจูบเขา หรือริมฝีปากทั้งสี่แตะกันจำพวกนั้นได้

ก่อนหน้านี้ตอนที่ทั้งสองคนไปบ้านของเธอ ถึงแม้ว่าเธอจะเคยจูบเขามาก่อน แต่ตอนนั้นจูบตรงมุมปาก ไม่เหมือนกับตอนนี้

ผู้หญิงคนนี้เมาแล้วอาการแย่มากเหลือเกิน เซียวซู่กำลังคิดอยู่ว่าจะคิดบัญชีกับเธอยังไง

ดวงตาของเจียงเสี่ยวไป๋กลับกะพริบตาปริบๆออกมาอีก ขนตายาวๆคู่นั้นเหมือนพัดเล็กๆสองอัน “องค์ฮ่องเต้ไม่พูด คือยังทรงกริ้วหม่อมฉันอยู่หรือเพคะ? งั้นหม่อมฉันจะจุมพิตพระองค์อีกครั้งดีมั้ยเพคะ?”

“ฉัน...”

คำพูดยังไม่ทันได้พูดออกมาจนจบ เจียงเสี่ยวไป๋ก็ได้ก้าวเข้าไปหาอย่างรวดเร็ว จูบลงไปบนริมฝีปากของเซียวซู่เบาๆ ดวงตาเป็นประกายออกมา เหมือนกับว่ากำลังขอรางวัลอยู่ไม่มีผิด

เซียวซู่โน้มตัวลง จ้องมองเจียงเสี่ยวไป๋ที่อยู่ใกล้กันมากๆด้วยสายตาที่แผดเผา น้ำเสียงแหบห้าว “เธอรู้หรือเปล่าว่าเธอกำลังทำอะไรอยู่?”

เจียงเสี่ยวไป๋กะพริบตาปริบๆอย่างงงงวย แววตาใสซื่อไร้เดียงสา

“องค์ฮ่องเต้ไม่โปรดหรือเพคะ?”

ท่าทางที่ดูอ่อนหวานน่ารักของเจียงเสี่ยวไป๋ ความนุ่มนวลเย้ายวนใจที่ก่อนหน้านี้ไม่เคยมีมาก่อนในตอนนี้ได้เผยออกมา เธอทำให้คนอื่นเขาคิดไม่ถึงเลย

“งั้นองค์ฮ่องเต้ทรงชอบหม่อมฉันแบบไหน? หม่อมฉันจูบพระองค์อีกทีดีมั้ยเพคะ...”

เสียงของเธอเบาลงเรื่อยๆ ริมฝีปากแดงสวยเข้าใกล้ริมฝีปากเซียวซู่ขึ้นมาเรื่อยๆ เซียวซู่รู้สึกว่าหัวใจเต้นแรงขึ้น เหมือนราวกับว่ากำลังจะระเบิดออกมาก็ไม่ปาน

ในตอนที่เจียงเสี่ยวไป๋จะประกบลงมาบนริมฝีปากเขาอีกครั้งนั้นเอง เซียวซู่ก็ได้ดึงสติของตัวเองกลับมาได้ทัน แล้วได้เบือนหน้าออกไปอย่างรวดเร็ว

ริมฝีปากอ่อนนุ่มของเจียงเสี่ยวไป๋ประทับลงไปบนแก้มของเขา ใบหน้างงงวยไม่ได้ตอบอะไรออกไป เซียวซู่ถอยออกมาจากรถ จากนั้นก็ปิดประตูรถเสียงดังปังออกมา

เจียงเสี่ยวไป๋หน้าตื่นออกมาทันที นอนพิงไปบนหน้าต่างรถแล้วหันไปทางเซียวซู่แล้วตะโกนไปว่าอะไร

เซียวซู่อ้อมไปอีกทาง นั่งลงที่นั่งคนขับ เจียงเสี่ยวไป๋เดิมที่หน้าตื่นอยู่นั้นเอง เห็นเขากลับมา ก็เข้าไปจับมือเขาเอาไว้ทันที “ที่แท้องค์ฮ่องเต้ก็ไม่ได้จะทิ้งหม่อมฉันไป เมื่อครู่หม่อมฉันกลัวมากๆเลยเพคะ”

เซียวซู่ “...”