เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 1414

บทที่1413 อย่าให้เสียน้ำใจ

ทำไมถึงต้องล็อกประตูอีก?

หึ เขามีหน้ามาถามอีกนะ? เจียงเสี่ยวไป๋แอบกลอกตาให้เขาไป ไม่ได้ตอบคำถามของเขา

จากนั้นเจียงเสี่ยวไป๋ก็รู้สึกได้ถึงลมหายใจของเซียวซู่ใกล้เข้ามาเล็กน้อย เสียงนุ่มเหมือนราวกับมีแดนดิไลออนที่กำลังกวนใจเธออยู่ไม่มีผิด “ยังโกรธฉันอยู่อีกหรอ?”

เชอะ ใครโกรธเขากัน?

เจียงเสี่ยวไป๋ยังคงไม่พูดอะไร เซียวซู่ก็เข้าใกล้เข้าไปอีก “ฉันรู้ว่าเธอยังไม่นอน เมื่อกี้ไม่ได้ตั้งใจ ฉันรับรองว่าครั้งหน้าจะไม่เกิดเรื่องแบบนี้อีกแน่นอน”

ได้ยินอย่างนั้นแล้ว เจียงเสี่ยวไป๋ก็เบิกตากว้างออกมา ที่แท้เขาก็นึกว่าตนกำลังโกรธเรื่องที่เขาจูบตนอยู่สินะ?

เหอะๆเจ้าสุนัขตัวผู้นี่ เจ้าสุนัขตัวผู้ที่ซื่อบื้อไม่รู้ถึงความรู้สึกระหว่างชายหญิงเลย!

เธอสมองป่วยจริงๆถึงได้ตกลงคบกับเขา!

เจียงเสี่ยวไป๋กลอกตาออกมาต่อ ครั้งนี้เธอขี้เกียจสนใจเขาแล้วจริงๆ นอนเสียดีกว่า ฟังเขาพูดต่ออีก เธอกลัวว่าตัวเองจะเป็นโรคหัวใจขาดเลือดไม่ช้าก็เร็ว

หลังจากที่เซียวซู่พูดคำพูดพวกนั้นออกมา ก็ได้พบว่าเจียงเสี่ยวไป๋ยังไม่ค่อยจะดูสนใจเขานัก คิดถึงสิ่งที่เขาทำลงไปเมื่อกี้นี้ มันก็เกินไปจริงๆ นึกอยากจะขอโทษก็ไม่รู้ว่าจะต้องพูดยังไงอีก สุดท้ายคิดไปคิดมา เขาก็ถามคำถามนึงออกไป

“จูบฝันดีของวันนี้ ยังต้องการอีกมั้ย?”

เจียงเสี่ยวไป๋ “?”

หลังจากที่ความเงียบภายในห้องผ่านไป ในที่สุดเจียงเสี่ยวไป๋ก็ได้พลิกตัวหันไปเผชิญหน้ากับเซียวซู่ แสงไฟไม่สว่าง แต่มันก็เพียงพอที่จะทำให้อีกฝ่ายมองเห็นชัดได้

“คุณเป็นหมูหรือไง?” เจียงเสี่ยวไป๋ถามเขาไปอย่างไม่สบอารมณ์นัก

เซียวซู่นึกว่าเธอจะโกรธตนขึ้นมาอีก ทำได้เพียงหลุบสายตาไปอย่างกระดากอาย “งั้นก็นอนเถอะ”

เจียงเสี่ยวไป๋ “???”

เหอะๆ ฉันบอกคุณจะตายแล้ว ไอ้สุนัขตัวผู้นี่!

เจียงเสี่ยวไป๋หัวเราะเสียงเย็นออกมา โต้เขากลับไปทันที “อยากจูบฝันดีอะไรกันห๊ะ ทางที่ดีชั่วชีวิตนี้คุณอย่ามาจูบฉันหรือแตะต้องฉันอีก”

และก็ไม่รู้เหมือนกันว่าการรับรู้ของตัวเซียวซู่มันผิดหรือเปล่า ทำไมถึงได้รู้สึกว่าคำพูดนี้ของเจียงเสี่ยวไป๋ฟังดูเหมือนกับว่าจะมีการประชดประชันปะปนอยู่ด้วยไม่มีผิด? เมื่อก่อนเขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าตัวเขานั้นจะไม่เข้าใจผู้หญิง อยู่หน้าเย่โม่เซินผู้ชายที่แมนทั้งแท่งอย่างนั้น เขาคิดว่าตัวเองนั้นเข้าใจผู้หญิงมากแล้ว แต่ตอนนี้มาเผชิญหน้ากับเจียงเสี่ยวไป๋ที่เจ้าเล่ห์เสียอย่างกับจิ้งจอกนี่ เซียวซู่สับสนขึ้นมา

ตกลงเธอกำลังคิดอะไรอยู่กันแน่?

“เธออยากให้จูบฝันดี?”

ถามจบ เซียวซู่ก็รู้สึกว่าสายตาของเจียงเสี่ยวไป๋ดูดุดันขึ้นกว่าเดิม เหมือนกับอยากจะฆ่าเขาไม่มีผิด ไม่ทำก็คือไม่ทำแต่ถ้าจะทำแล้วเขาต้องทำให้ถึงที่สุด เซียวซู่ขี้เกียจจะต่อล้อต่อเถียงกับเธออีก จึงได้กุมเธอเข้ามาจูบลงไปบนหน้าผากของเธอไปทีนึง จากนั้นก็พาเธอเข้ามาอยู่ในอ้อมกอดของตน “นอน”

ไม่ได้ปล่อยโอกาสให้เจียงเสี่ยวไป๋ได้ตอบกลับเลยสักนิด

เจียงเสี่ยวไป๋ที่ถูกเซียวซู่กดเข้ามาซุกอยู่ตรงหน้าอกก็มีสีหน้ามึนงงออกมา เมื่อกี้เธอพูดอะไรแล้วหรือยัง?

ทำไมไอ้ผู้ชายซื่อบื้อคนนี้จู่ๆถึงได้เริ่มฉลาดขึ้นมา? ทั้งๆที่สิ่งที่เธอพูดไปคือให้เขาอย่ามาแตะต้องเธออีกนี่ ทำไมเขาถึงเข้ามาจูบกันล่ะ

แต่อารมณ์ของเจียงเสี่ยวไป๋ดีขึ้นมาหน่อยนึงแล้ว อันที่จริงเซียวซู่ก็ไม่ใช่คนหัวทึบอะไร ทั้งยังนับว่าเป็นคนที่ยังพอเยียวยาได้อยู่ หลังจากที่ใจสงบลง เจียงเสี่ยวไป๋หลับตานอนหลับไปอย่างรวดเร็ว