เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 1521

บทที่1520 ปัญหาที่มี

ถ้าตัวเองสำคัญกับเขามากพอ

บางทีเขาคงไม่ตามไปส่งเสี่ยวเหยียนแล้ว เพราะถึงยังไงตอนนั้นตัวเองก็แบกท้องโตอยู่ เขาไม่กลัวว่าตัวเองจะเกิดอะไรขึ้นมาเลยหรอ?

เจียงเสี่ยวไป๋รู้ ตัวเธอกำลังดันทุรังอยู่

ก่อนหน้านี้เกิดเรื่องขึ้นมามากมาย เจียงเสี่ยวไป๋สามารถทำเป็นไม่สนใจ ไม่ใส่ใจ ถึงขนาดที่ยังเป็นฝ่ายพูดกับเซียวซู่ออกไปเอง จะรอเขา

แต่ครั้งนี้ เธอหลอกตัวเองไม่ไหวจริงๆ

เธอเองก็ไม่อยากหลอกตัวเองอีกแล้วเหมือนกัน ทำใจยอมรับอย่างใจกว้าง ความจริงนี้ที่ว่าเซียวซู่ไม่ได้ชอบตัวเอง

คนเราน่ะ เวลาที่หลอกตัวเองมันยาวนานเกินไป แต่ยังไงก็จะต้องมีสติขึ้นมาสักหน่อยไม่ใช่หรือไง?

คิดมาถึงตรงนี้แล้ว เจียงเสี่ยวไป๋ยังยิ้มอย่างดูถูกตัวเองออกมา เอ่ยด้วยเสียงเบาออกมา “ฉันรู้ว่าพวกคุณไม่ได้มีอะไรกันเลย ดังนั้นแล้วคุณก็ไม่ต้องอธิบายกับฉันให้มากมายไปหรอก”

โดยเฉพาะตอนนี้ที่เธอเพิ่งจะคลอดลูกเสร็จ เธอรู้สึกเหนื่อยมาก อยากหลับตาลงมาก ไม่อยากจะไปคิด ไปฟังอะไรทั้งนั้น

เซียวซู่มองสีหน้าเหนื่อยล้าของเธอออก เขาเองก็รู้เหมือนกันว่าตัวเองไม่ควรพูดถึงเรื่องนี้ขึ้นมาในเวลานี้

แต่เขากระวนกระวายใจเกินไป เขาคิดว่าถ้าเขาไม่พูดออกไปล่ะก็ ก็จะสูญเสียอะไรไป

ดังนั้นแล้ว เขาจำเป็นต้องพูดออกไป

“เสี่ยวไป๋ อันที่จริงเรื่องนี้คืนวันนั้นที่ฉันกลับมาก็ได้พูดไปแล้ว เพียงแต่ตอนนั้นเธอนอนหลับไปแล้ว ก็เลยไม่ได้ยิน

ได้ยินอย่างนั้น เจียงเสี่ยวไป๋ชะงักไป ตาที่จากเดิมได้ปิดอยู่หลังจากที่ได้ยินคำพูดนี้ไปแล้วก็ช้อนสายตามองเขาไปด้วยความจริงจัง

“คืนวันนั้นคุณเคยพูดออกมาแล้ว?”

“เคยพูดแล้ว” เซียวซู่พยักหน้า “ฉันจะปิดบังเธอได้ยังไง? ฉันเคยพูดไปแล้วว่าระหว่างเธอไม่มีอะไรก็คือไม่มีอะไร ช่วงนี้อารมณ์ของเธอก็ขึ้นๆลงๆ มันเกี่ยวกับเรื่องนี้หรือเปล่า?”

เจียงเสี่ยวไป๋ยิ้มหมองๆออกไป “คุณมองออก?”

เซียวซู่กังวลใจขึ้นมาหลายส่วน นึกไม่ถึงว่าจะเกี่ยวกับเรื่องนี้จริงๆ งั้นก็โชคดีแล้วที่เขาได้พูดออกไป ไม่อย่างนั้นผลที่ตามมาเขาคงรับมันไม่ไหวแน่

สีหน้าของเขาแสดงความเจ็บปวดออกมาเล็กน้อย ดูเหมือนไม่อยากที่จะเชื่อ “งั้นคำพูดพวกนั้นที่เธอพูดมา รวมถึงที่เธอซื้อของให้ลูก...”

“ไม่ผิด” เจียงเสี่ยวไป๋ยอมรับออกไปอย่างสง่าผ่าเผย “คุณไม่บอกความจริงกับฉัน ฉันถามคุณสองรอบคุณก็ไม่พูด ในงานแต่งงานฉันเหมือนกับคนโง่ เซียวซู่ ฉันคิดเข้าข้างตัวเองมานานแล้ว ฉันเองก็เหนื่อยเหมือนกันนะ”

เธอสูดหายใจเข้าลึกๆ ค่อยๆเอ่ยพูดออกไปต่อ “ฉันก็เลยวางแผนเอาไว้ว่าหลังจากที่คลอดลูกแล้วก็จะจากไป บางทีตอนแรกพวกเราเลือกคบกัน เลือกแต่งงานกันมันฉุกละหุกเกินไป แยกจากกันไปทั้งสองฝ่ายมันก็ดี”

“ไม่” เซียวซู่กัดฟันจับมือเธอแน่น “อย่าพูดเหลวไหล ฉุกละหุกอะไร เธอคิดว่าเธอด่วนตัดสินใจ ฉันไม่เคยคิดอย่างนี้มาก่อน ไม่ว่าจะเป็นการคบหากันหรือว่าจะแต่งงานกัน มันก็เกิดมาจากความจริงใจทั้งนั้น ไม่เคยมีความล้อเล่นและดูถูกอยู่เลย!”

ตรงจุดนี้เองเจียงเสี่ยวไป๋ก็รู้อยู่แล้ว นี่เองก็เป็นเหตุผลที่เธอยอมอยู่กับเขาในตอนแรก แน่นอนว่าสิ่งที่สำคัญกว่าเลยก็คือเธอเป็นคนหวั่นไหวก่อน เธอก็เลยยอมให้เวลาเขา

แต่ตอนที่เธอถลำลึกขึ้นเรื่อยๆ เธอถึงได้พบว่าหลายเรื่องมันไม่ใช่ว่าจะสามารถเหมือนตอนเริ่มแรกได้

อย่างเช่น เธอชอบเซียวซู่มากขึ้นเรื่อยๆ นับวันยิ่งอยากให้เขาเหมือนตัวเองมากขึ้นเรื่อยๆ

เธอรักแค่ไหน เขาก็จะต้องตอบกลับมาเท่านั้น

อีกอย่างเธอก็ได้เปลี่ยนมาใจแคบขึ้นมา เธอไม่อยากให้เขาไปมองผู้หญิงคนอื่น ผู้หญิงทั่วๆไปก็แล้วกันไป แต่คนนั้นจะเป็นเสี่ยวเหยียนไม่ได้อย่างเด็ดขาด

ถึงแม้ว่าเธอกับเสี่ยวเหยียนจะเป็นเพื่อนกันแล้ว แต่ไม่ได้หมายความว่าจะสามารถยอมรับได้