เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 1637

บทที่ 1636 อยากคืนดี

หลังจากคืนดีกลับยู่ฉือยี่ซูแล้ว อารมณ์ของถางหยวนหยวนก็กลับมาเป็นปกติ

เธอแทบจะทนไม่ไหวที่จะแบ่งปันอารมณ์ดีของตนเองให้กับเมิ่งเข่อเฟย แต่ว่าวันนั้นกลับมาดึกเกินไป เมิ่งเข่อเฟยหลับไปแล้ว

หลังจากนอนลงแล้ว ถางหยวนหยวนก็รู้สึกว่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นในตอนกลางวันเหมือนกับความฝัน ไม่เหมือนความจริงอย่างมาก เพราะเรื่องราวเป็นไปตามที่เธอคิดเอาไว้เลย

เธอนอนอยู่ในความมืดมิด ดวงตาคู่นั้นเบิกโต ไม่อาจข่มตาให้หลับได้ แต่ว่าข้างๆก็ไม่มีคนให้พูดคุยด้วย

จะใช้โทรศัพท์ก็กลัวว่าจะรบกวนคนอื่น ดังนั้นถางหยวนหยวนก็ไม่กล้าพลิกตัวไปมา ได้แต่นอนอย่างเงียบๆ

เธอก็ไม่รู้ว่านอนอยู่นานแค่ไหน ต่อมาสุดท้ายก็งัวเงียหลับไปเลย

รอจนตื่นขึ้นในตอนเช้าวันต่อมา ภายในห้องเงียบเหงา เธอลุกขึ้นไปตรวจดูที่เตียงของเมิงเข่อเฟย พบว่าผ้าห่มถูกพับอย่างดี เห็นชัดว่าเธอออกจากห้องไปแล้ว

เธอขยี้ตา ตนเองนอนตื่นสายเหรอ

ถางหยวนหยวนลงจากเตียงเตรียมไปล้างหน้าแปรงฟัน ก็พบกับหยวนเย่าหันที่ออกมาจากข้างในพอดี

นับตั้งแต่การเปิดโปงครั้งก่อน ทั้งสองฝ่ายก็ไม่ได้พูดกันอีก เห็นหน้ากันก็เหมือนคนไม่รู้จัก เพราะความสัมพันธ์ทางครอบครัวของถางหยวนหยวน หยวนเย่าหันและจางเสี่ยวลู่จึงไม่กล้าทำอะไรเธอ

ตอนนี้เห็นเธอจะใช้ห้องน้ำ หลังจากที่หยวนเย่าหันเดินออกมา ก็อดไม่ได้ที่จะหันไปมองเธอ

“หยวนหยวน”

ถางหยวนหยวนไม่ได้สนใจเธอ

“เรื่องครั้งก่อน คือพวกเราผิดเอง”

ถางหยวนหยวนเตรียมจะบีบยาสีฟัน ได้ยินอย่างนั้น อากัปกิริยาที่มือก็ชะงักทันที

“พวกเราชอบพี่ชายเธอก็จริง แต่พวกเราไม่เคยหลอกใช้ให้เธอส่งของขวัญให้พวกเรา แล้วยังนินทาเธอลับหลังอีก”พูดมาถึงตรงนี้ สีหน้าของหยวนเย่าหันแสดงให้เห็นความเสียใจ“ขอโทษจริง”

น้ำเสียงขอโทษของเธอก็ดูจริงใจมาก ดังนั้นถางหยวนหยวนจึงหันไปมองเธอ “ความเปลี่ยนแปลงของเธอฉันและเสี่ยวลู่ต่างก็ดูออก อาจจะเป็นเพราะคำพูดของพวกเราสร้างความเจ็บปวดให้เธอ และฉันก็รู้สึกว่า ผู้หญิงเราไม่จำเป็นต้องผอมถึงจะสวย นี่เป็นตัวเลือกของทุกคน คือชีวิตของตัวเธอเอง พวกเราไม่ควรกำหนดกฎเกณฑ์ชีวิตและรูปลักษณ์หน้าตาของเธอ”

พูดจบ หยวนเย่าหันเห็นสีหน้าท่าทางของถางหยวนหยวนผ่อนคลายลง ก็ก้าวมาข้างหน้ากุมมือเธอไว้ “ฉันกำลังขอโทษเธออย่างจริงจัง เธออย่าโกรธพวกเราเลยนะ ฉันสำนึกผิดแล้ว ให้อภัยฉันได้มั้ยหยวนหยวน”

เพราะเรื่องเมื่อคืน ดังนั้นตอนนี้ถางหยวนหยวนก็อารมณ์ไม่ดีนัก บวกกับท่าทางขอโทษที่จริงใจของหยวนเย่าหัน

ดังนั้นถางหยวนหยวนจึงลดความเข้มงวดที่มีต่อเธอลงเล็กน้อย แต่ท่าทางก็ยังเย็นชาแข็งกร้าว

“เธอ ให้ฉันพิจารณาสักครู่นะ ในเมื่อครั้งก่อนที่พวกเธอนินทาฉันลับหลังนั้น ตอนนี้ฉันยังไม่หายโกรธ”

ได้ยินคนอื่นวิจารณ์ตนเอง แต่กลับไม่ได้ชื่นชม แต่เป็นคำพูดดูหมิ่นว่าร้าย ก็ยากที่จะลืมไปได้

ถางหยวนหยวนปกติก็สามารถที่จะไม่คิดอะไร แต่พอนึกขึ้นมา ก็รู้สึกเหมือนกล้ามเนื้อหัวใจตายอย่างนั้น ความรู้สึกนี้สำหรับเธอแล้ว ช่างแย่มากจริงๆ

เธอไม่ชอบ

แต่ว่าคนเขาก็มาขอโทษแล้ว ดังนั้นถางหยวนหยวนก็คิดว่า ควรต้องให้อภัยก็ให้อภัย จะไม่ให้อภัยในทันที แต่ท่าทีผ่อนคลายลงเล็กน้อย

ตอนแรกหยวนเย่าหันก็พูดไปอย่างนั้น ลองหยั่งเชิงท่าทีของเธอ ถ้าเธอยังแข็งกร้าว อย่างนั้นก็รอให้เธอเย็นลงสักพักก่อน

คิดไม่ถึงว่าเธอจะจัดการกับอารมณ์ได้รวดเร็วขนาดนั้น นี่ช่างน่ายินดีมาก “ไม่เป็นไร นี่เป็นความผิดของพวกเราจริงๆ ต่อให้เธอจะโกรธอีกนั่นก็สมควรแล้ว ฉันไม่บีบบังคับเธอ เธอค่อยๆคิด ว่าสุดท้ายแล้วจะให้อภัยพวกเรามั้ย ฉันไม่รบกวนเธอแล้ว ใช่แล้ว ฉันเห็นยาสีฟันเธอใกล้จะหมดแล้ว ดังนั้นจึงซื้อมาให้เธอใหม่ แล้วยังมีแปรงสีฟันกับผ้าขนหนู ฉันวางไว้ข้างให้เธอแล้ว”

ได้ยินดังนั้น ถางหยวนหยวนชำเลืองมอง ก็พบว่ามีผ้าขนหนูกับแปรงสีฟันใหม่คู่หนึ่งจริงๆ

เดี๋ยวก่อน คู่หนึ่งเหรอ