เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 1642
สรุปบท บทที่ 1641 กลิ่น: เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่
สรุปเนื้อหา บทที่ 1641 กลิ่น – เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ โดย สือหวู
บท บทที่ 1641 กลิ่น ของ เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ ในหมวดนิยายนิยาย จีน เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย สือหวู อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
บทที่ 1641 กลิ่น
จากนั้นถางหยวนหยวนก็ตั้งใจเขียนการ์ดอวยพรจนจบ แล้วยื่นให้พนักงาน แล้วให้พนักงานห่อของให้เรียบร้อย
เพราะวันนี้ถางหยวนหยวนอยากจะให้ของขวัญ ดังนั้นยู่ฉือยี่ซูไม่ได้จ่ายเงินให้เธอ หลังจากที่เธอรูดบัตรเสร็จแล้วเอาของขวัญใส่ในกระเป๋า จากนั้นก็มองไปยังยู่ฉือยี่ซู
“พี่คะ หนูซื้อเสร็จแล้ว เราไปกันเถอะค่ะ”
“อื้ม”
หลังจากทั้งสองออกจากที่นั่น ก็ไปทานมื้อเย็นด้วยกัน จากนั้นยู่ฉือยี่ซูก็ส่งเธอกลับโรงเรียน
ก่อนที่จะจากกัน ยู่ฉือยี่ซูย้ำเตือนเธอว่า
“จำเรื่องที่พี่บอกได้ไหม?”
“คะ?” ถางหยวนหยวนนึกไม่ออกว่าเขาบอกเธอเรื่องอะไร
ยู่ฉือยี่ซูถอนหายใจออกมาเสียงเบา “ก็เรื่องที่บอกว่าอย่าไปงานวันเกิดไง ตอนเย็นก็คุยกันแล้วนะ ทำไมลืมเร็วขนาดนี้?”
“อ้อ พี่หมายถึงเรื่องนี้นี่เอง พี่สบายใจได้เลยค่ะ หนูไม่ลืมหรอก เมื่อกี้หนูแค่นึกไม่ออกว่าเรื่องที่พี่พูดคือเรื่องไหน!”
ถางหยวนหยวนรีบตบหน้าอก พูดให้คำมั่นสัญญาว่า “หลังจากกลับไปหนูก็เอาของขวัญไปให้ แล้วคุยเรื่องนั้นให้เข้าใจ!”
“อื้ม”
ยู่ฉือยี่ซูยื่นมือไปขยี้หัวของเธอ พูดเสียงเบา “เข้าไปเถอะ ให้ของขวัญแล้วก็รีบนอน ถ้าเขาถามเธอเพราะอะไร ก็บอกเขาไปว่าเธอมีเรื่องอื่นที่ต้องจัดการ ถ้าเขายังถามต่อ เธอก็พูดเรื่องของขวัญ เข้าใจไหม?”
ถางหยวนหยวนพยักหน้าเหมือนเหมือนจะเข้าใจแต่ก็ไม่เข้าใจ
จากนั้นเธอโบกมือลายู่ฉือยี่ซู แล้วเดินเข้าโรงเรียน
พอกลับมาถึงหอพัก เพราะว่าเวลายังค่อนข้างเช้า ดังนั้นเมิ่งเข่อเฟยจึงยังไม่กลับมา
จางเสี่ยวลู่กำลังมาสก์หน้า หยวนเย่าหันเพิ่งออกมาจากห้องน้ำ พอเห็นเธอกลับมา ก็รีบเข้ามาทักทายเธอ
“หยวนหยวน กลับมาแล้วหรอ วันนี้เธอไปไหนมาอีกแล้ว? ซื้อของอีกด้วย?”
เธอจ้องไปยังถุงใบสวยที่อยู่ในมือของถางหยวนหยวนแล้วถาม
“อื้ม” ถางหยวนหยวนพยักหน้า กัดริมฝีปากล่างเบาๆ เธอคิดในหัวว่าควรจะเปิดปากพูดกับเขายังไง จากนั้นคิดไปคิดมา ไม่ว่าจะพูดให้สวยหรูยังไงก็จะปฏิเสธอยู่ดี พูดตรงๆไปเลยน่าจะดีกว่า
“คือว่าเย่าหันฉันมีเรื่องอยากคุยกับเธอ”
“หืม?”
“คืองานวันเกิดของเธอ ฉันคงไปไม่ได้แล้ว”
เดิมทีใบหน้าของหยวนเย่าหันยังมีรอยยิ้มอยู่ แต่หลังจากที่ได้ยินสิ่งที่เธอพูด รอยยิ้มนั้นกลายเป็นยิ้มแห้งทันที
“ทำไม? เมื่อคืนเธอตกลงกับฉันแล้วไม่ใช่หรอว่าจะไป? ทำไมจู่ๆถึงไม่ไปแล้วหล่ะ?”
ถางหยวนหยวนกัดริมฝีปากล่างเบาๆ ไม่ได้พูดตอบ
“มีเรื่องอะไรหรือเปล่า? หยวนหยวน เธอยังคงสงสัยฉันอยู่ใช่ไหม?”
“เปล่าเปล่า” ถางหยวนหยวนส่ายหัว “ฉันไม่ได้สงสัยเธอ ฉันแค่มีธุระกะทันหันเลยไปไม่ได้หน่ะ”
พูดจบ หยวนเย่าหันอยากจะเอ่ยปากถามอีก ถางหยวนหยวนนึกถึงคำพูดของยู่ฉือยี่ซู เธอจับของขวัญเดินก้าวไปข้างหน้า
“จริงด้วย อันนี้คือของขวัญที่วันนี้ฉันตั้งใจไปซื้อให้เธอ ถึงฉันจะไปงานไม่ได้ แต่ฉันก็เตรียมของขวัญไว้ให้แล้วนะ”
หยวนเย่าหันตกใจ “อันนี้ให้ฉันหรอ?”
ถุงสวยงามใบนั้น หยวนเย่าหันรู้สึกแปลกใจขึ้นมาทันที ด้านในคืออะไรกันนะ
“อื้ม ของขวัญวันเกิดเธอไง”
“ไม่เคยเห็น น่าจะเป็นแบรนด์เล็กๆ ช่างมันเถอะ ก่อนหน้านี้มันโดนพวกเราว่า ไม่เกลียดพวกเราก็ดีแล้ว ยังซื้อของขวัญให้ฉันอีก ไม่มีทางซื้อของแพงให้หรอก”
พอพูดถึงตรงนี้ หยวนเย่าหันก็ถอนหายใจ “รู้งี้ก็น่าจะตีสนิทกับเธอตั้งแต่แรกแล้ว”
ได้ยินเช่นนั้น จางเสี่ยวลู่ยิ้มแห้ง “ถ้าเป็นห่วง คราวหลังก็พูดเรื่องแบบนี้ให้มันน้อยๆหน่อย หอก็ใหญ่แค่นี้ เธอนึกว่าตอนมันอาบน้ำจะไม่ได้ยินหรอ?”
หยวนเย่าหันสีหน้าเปลี่ยนเล็กน้อย มองไปทางห้องน้ำแวบหนึ่ง เสียงต่ำลง
“คงไม่ได้ยินหรอกมั้ง ช่างเถอะ คราวหลังก็ระวังหน่อยแล้วกัน”
จากนั้นเธอก็เก็บน้ำหอม แล้วนึกอะไรได้
“จริงด้วย มันไม่ยอมไปงานวันเกิดฉัน แล้วพวกเราจะตีสนิทกับมันยังไง?”
จางเสี่ยวลู่หยิบมาสก์บนหน้าออกแล้วทิ้งถังขยะที่อยู่ใกล้ๆ แล้วใช้นิ้วนวดเบาๆ พลางพูด “ไม่ไปก็ไม่แปลก คงไม่ให้อภัยพวกเราเร็วขนาดนั้นหรอก น่าจะต้องใช้เวลา มันไม่ไป เธอก็ลากเมิ่งเข่อเฟยไปสิ”
“อื้ม”
“ค่อยๆเข้าใกล้ ยังไงก็ยังมีเวลา”
หยวนเย่าหันถอนหายใจ ณ ตอนนี้ก็คงทำได้แค่นี้ ประตูหอพักเปิดออกพอดี เมิ่งเข่อเฟยเพิ่งเลิกงานกลับมา
สีหน้าของเธอเต็มไปด้วยความเหนื่อยล้า หลังจากเดินเข้ามาไม่มองหยวนเย่าหันสักนิด เดินไปยังห้องน้ำทันที
“หยวนหยวนกำลังอาบน้ำ”
คำพูดประโยคเดียว ทำให้เมิ่งเข่อเฟยหยุดก้าวขาเดิน
หยวนเย่าหันนึกอะไรออก เดินขึ้นหน้าไปข้างเธอ
“เธอลางานกับเจ้านายเธอแล้วหรือยัง?”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่