บทที่1669 เทียบไม่ได้
คุณแม่จงฟังแล้วก็รู้สึกโกรธเล็กน้อย ไม่คิดเลยว่าไอ้เด็กบ้าจงฉู่เฟิงจะพูดกับเธอว่าไม่ได้ชอบเธอ เขาเป็นแบบนี้แล้วยังอยากจะจีบสาวอยู่อีกงั้นเหรอ?
โง่จริงๆ!
“หยวนหยวน หนูกับฉู่เฟิงก็รู้จักกันมานานแล้ว หนูรู้สึกว่าเขาเป็นคนยังไงเหรอจ๊ะ? ”
ถางหยวนหยวนกับจงฉู่เฟิงมีความสัมพันธ์ที่ดีกันมาโดยตลอด แน่นอนว่าต้องรู้สึกว่าเขาไม่เลวเลย ไม่ยังงั้นเธอก็คงไม่มาเยี่ยมถึงโรงพยาบาลแถมยังมาช่วยดูแลอีกต่างหากหรอก
พอคิดได้แบบนี้ เธอก็พูดด้วยเสียงที่อ่อนโยน “พี่ฉู่เฟิงเป็นคนที่ดีมากเลยค่ะ”
“ดีด้านไหนเหรอ? ”
ถางหยวนหยวน “ดีทุกด้านเลยค่ะ”
“ในเมื่อดีทุกบ้านแบบนี้ หนูอยากจะลองรู้จักเขาให้มากขึ้นหน่อยไหม? เขาบอกว่าไม่ชอบหนู บางทีอาจจะกำลังโกหกหนูอยู่ก็ได้นิ? ”
“โกหกหนูเหรอคะ? ” สายตาของถางหยวนหยวนดูสับสน แล้วก็ส่ายหน้า “เป็นไปไม่ได้หรอกค่ะ พี่ฉู่เฟิงดีกับหยวนหยวนมาก เขาไม่เคยโกหกหยวนหยวนมาก่อน”
“ถ้ายังงั้นป้าขอถามหนูหน่อย ทำไมจู่ๆ พี่ฉู่เฟิงของหนูถึงได้พูดเรื่องที่ไม่ได้ชอบหนูขึ้นมาล่ะ? ”
เธอไม่เชื่อหรอกว่าเด็กคนนี้จะโง่ถึงขั้นที่จู่ๆ ก็พูดออกมาเองว่าไม่ได้ชอบ ตามคุณธรรมจริยธรรมของเขาแล้วนั้นเขาก็จะเก็บเอาไว้ในใจแต่ก็ไม่ปฏิเสธ แน่นอนว่าต้องมีเหตุผลอะไรแน่ๆ เขาถึงพูดอะไรแบบนี้ออกไป
พอพูดเรื่องนี้ขึ้นมา ถางหยวนหยวนก็รู้สึกกระอักกระอ่วนเล็กน้อย
เพราะว่าตอนนั้นเธอเป็นคนถามจงฉู่เฟิงเอง เพื่อนๆ ก็ต่างพูดว่าฉู่เฟิงชอบเธอ เธอรู้สึกว่ามันเป็นไปไม่ได้ หลังจากนั้นมาคิดว่าเขาดีกับตัวเองขนาดนั้น ก็เลยคิดว่าบางทีมันอาจจะมีความเป็นไปได้ก็ได้ ก็เลยไปถามเขา
“หืม? ” คุณแม่จงเห็นว่าเธอไม่พูดอะไร ก็เลยถามต่อ
ถางหยวนหยวนถึงได้พูดอย่างกระอักกระอ่วนว่า “คือ คือว่าหนูเป็นคนถามเองค่ะ”
“อะไรนะ? ” คุณแม่จงตกใจ “หนูเป็นคนถามเองงั้นเหรอ? ”
“อืม” พอพูดเรื่องนี้ขึ้นมา ถางหยวนหยวนก็ก้มหน้าลง แม้แต่เปลือกตาก็ไม่กล้ายกขึ้นมา
“เด็กน้อย ทำไมหนูถึงถามพี่ฉู่เฟิงเรื่องนี้กันล่ะ? หรือว่าหนูก็รู้สึกกับฉู่เฟิง……”
“เปล่าค่ะ” ถางหยวนหยวนส่ายหน้าปฏิเสธ “คุณป้าคะ หนูเห็นพี่ฉู่เฟิงเป็นเพื่อนที่ดีจริงๆ ไม่ได้รู้สึกแบบอื่นจริงๆ นะคะ”
“ถ้าเกิดว่าไม่ได้คิดแบบอื่น แล้วทำไมหนูถึง……”
ถึงแม้ว่ามันจะน่าอาย แต่ว่าถางหยวนหยวนก็รู้ว่าคุณป้าจงอยากจะจับคู่ตัวเองกับพี่ฉู่เฟิง เธอไม่ได้ชอบเขา งั้นก็ต้องรีบพูดให้เคลียร์ไปเลยจะดีกว่า
พอคิดได้แบบนี้แล้ว ถางหยวนหยวนก็พูดว่า “คุณป้าคะ เพราะว่าหนูกังวลว่าพี่ฉู่เฟิงจะชอบหนู หนูก็เลยไปถามเขาค่ะ”
พอได้ยินแบบนี้ คุณแม่จงก็ตัวเย็นไปในทันที
ถามเพราะว่ากลัวฉู่เฟิงจะชอบตัวเองยังงั้นเหรอ?
“ขอโทษด้วยนะคะคุณป้า หนูรู้ว่ามันเกินไปหน่อยที่หนูพูดเรื่องพวกนี้ แต่ว่าหนูบริสุทธิ์ใจกับพี่ฉู่เฟิงจริงๆ นะคะ ตอนนี้หนูยังเด็กอยู่ ยังไม่อยากคิดเรื่องพวกนี้หรอกค่ะ”
คุณแม่จงไม่ได้ควบคุมตัวเอง เธอพูดออกไปว่า “หนูไม่ได้ไม่อยากคิดเพราะว่าเด็กเกินไปหรอก แต่เพราะว่าหนูมีคนที่ชอบอยู่แล้วใช่ไหม? ”
ถางหยวนหยวน:“……”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่