เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 446

บทที่445 ผู้หญิงของเขา

เย่โม่เซินรู้สึกรำคาญ แล้วดึงมือเธอเข้าประชิดกำแพง

และเจ้าหน้าที่ ที่เดินตามทั้งสองมาก็เห็นภาพเหล่านี้ ทันใดนั้นดวงตาของเธอก็เบิกกว้างด้วยความตกใจ

แล้วก็ยืนนิ่งๆไม่กล้าที่จะเดินหนี

ดูเหมือนว่าหานมู่จื่อและนายน้อยของพวกเขาไม่เพียงรู้จักกันแต่ดูเหมือนว่าความสัมพันธ์ของทั้งสองซับซ้อนและเข้าใจยาก？

เมื่ออยู่ต่อหน้าพนักงานและประกอบกับเสียงที่ดังออกมา

ก็ได้ส่งผลให้คนอื่นๆนั้นมาสนใจทั้งสองมากขึ้นเลยทำให้ผู้คนต่างๆออกมาดูออกมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น

เมื่อทุกคนเห็นอย่างนั้นต่างก็สงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น

“มันเกิดอะไรขึ้น? ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร ทำไมนายน้อยถึง…...”

“อ๊า หรือว่าความสัมพันธ์นี้จะทำให้นายน้อย ของเราจะตกหลุมรักงั้นเหรอ?”

“....เป็นไปไม่ได้หรอก คนเย็นชาอย่างเขาเนี่ยนะจะตกหลุมรัก？ตลกไปไหม ”

เมื่อมีคนจำนวนมากกำลังมองมาและพูดถึงพวกเขาอยู่ หานมู่จื่อก็ถูกกดมือของเขาเข้ากับกำแพง

ท่าทางแบบนี้ทำให้เธอรู้สึกน่าละอายมาก หานมู่จื่อโกรธจนหน้าแดงและมองไปที่เย่โม่เซิน ด้วยอารมณ์ที่โกรธ

อย่างมาก

“คุณคิดจะทำอะไรกันแน่? สนุกมากใช่ไหมที่ทำให้ฉันอับอายต่อหน้าผู้คนมากมายแบบนี้?”

เมื่อเห็นดวงตาที่เยือกเย็นของเธอ เย่โม่เซินพึ่งสังเกตเห็นว่ามีคนมากมายกำลังมองดูพวกเขาอยู่

เขาหงุดหงิดมากจนได้ทำเรื่องไร้เหตุผลอย่างนี้ออกมา

เขากวาดสายตาไปรอบๆโดยทันที และตะโกนออกมาด้วยน้ำเสียงที่ดูโกรธเป็นสิบเท่า“ ไสหัวไป!”

ด้วยความโกรธในตอนนี้ดูเหมือนความเยือกเย็นของเขาราวกับไม้ไผ่ที่หักพุ่งออกไปทุกทิศทาง

ทุกคนต่างก็ตกใจกับคำพูดที่ออกมาจากปากเขา

จากนั้นเขาก็หันกลับมาโดยไม่พูดอะไรสักคำ และผู้คนที่ยื่นมองพวกเขาในตอนนั้นก็เดินจากไป

ทางเดินที่เคยครึกครื้นมากในเมื่อกี้ตอนนี้กลับเงียบสงบ และไม่เห็นผู้คนเพ่นพ่านหลังจากนั้นเลย

หานมู่จื่อหายใจหอบเบาๆ และจ้องมองเย่โม่เซินอย่างใกล้ๆ

“ตอนนี้สบายแล้วรึยัง?” เย่โม่เซินจ้องตาอันเย็นชาใส่เธอ หรี่ตาและมองไปที่เธออย่างอันตราย

“ให้ผมไปหาทนายความของคุณ แต่คุณจะกลับไม่ดูมันเลยว่า ทนายความของคุณมีคุณสมบัติพอรึเปล่า？”

หานมู่จื่อ：“……”

แม้ว่าเขาจะเรียกคนเหล่านั้นไปแล้วก็ตาม แต่ภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อครู่นี้ทำให้เธอโมโหมากแล้วเธอจึงพูดด้วยความโกรธว่า “ ถ้าคุณเย่รู้สึกว่าทนายของฉันไม่มีคุณสมบัติคุณสามารถพอที่จะคุยกับทนายของคุณ นั้นคุณก็ส่งผู้ช่วยของคุณมาคุยกับทนายความของฉันแทนสิได้ แบบนี้ก็ได้แล้วไหม?

ตอนนี้ฉันยุ่งมากไม่มีเวลามาเสียเวลากับคุณหรอกน่ะ！”

เมื่อเธอพูดจบ หานมู่จื่อก็พยายามดิ้นรนอย่างหนัก เธอคิดอยากจะผลักเอามือของเขาออกแต่ด้วยแรงของเขาก็ไม่สามารถสู้กับแรงของผู้ชายได้ เย่โม่เซินจับตัวเธอไว้ด้วยมือข้างหนึ่งจากนั้นใช้มืออีกข้างบีบคางของเธอ

“คุณมาทำอะไรที่นี่?”

“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับคุณ ปล่อย”คางของหานมู่จื่อถูกเขาบีบและเขาก็ตวาดกลับด้วยความโกรธ

“ต้องการจะมาเช็คกล้องวงจรงั้นเหรอ？”เย่โม่เซินพลางถามไป หานมู่จื่ออธิบายไม่ถูก ก่อนที่เธอจะตอบ

เขาก็จะใช้มือคล้องแขนของเธอ แล้วกุมมือเล็ก ๆเล็กๆของเธอและเดินเข้าไปข้างใน

หานมู่จื่อถูกเขาดึงเข้าไปข้างใน

หลังจากที่พวกเขาเดินเข้าไปข้างใน คนอื่น ๆ ก็เริ่มปรากฏตัวอีกครั้ง

เย่โม่เซินรู้สึกว่าราวกับมียมบาลอยู่ๆตรงนี้ เขาดึงมือหานมู่จื่อเข้าไปในห้องควบคุมที่เขาเข้าไปก่อนหน้านี้

เมื่อคนข้างในเห็นท่าทางที่น่าหวาดกลัวของเย่โม่เซินพวกเขาก็รีบลุกขึ้นยืน

“เย่，คุณชายเย่。”

หานมู่จื่อไม่สนใจเขาในตอนแรก แต่เมื่อมองเห็นเขาเป็นแบบนี้

ดูเหมือนว่าเขาจะเต็มใจให้เธอดูเทปวงจรปิด

สิ่งที่เธอไม่ได้ดูก่อนหน้านี้ครั้งนี้ก็ได้ดูแล้ว