เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 604

ตอนที่ 603 เปลี่ยนยา

พอคิดได้ดังนี้ เสี่ยวเหยียนก็เเอบเหลือบมองหานมู่จื่อ

และพบว่าหานมู่จื่อกำลังมองเธอด้วยความกังวล

“ขอโทษนะที่ทำให้เธอต้องมาลำบาก เขาคงไม่ได้ทำให้เธอหนักใจใช่ไหม?”

ท่าทางห่วงใยแบบนี้ยิ่งทำให้เสี่ยวเหยียนไม่กล้ามองหน้าหานมู่จื่อ เสี่ยวเหยียนคิดว่าตัวเองยังทำเรื่องไม่น่าให้อภัยยิ่งกว่าเธอเสียอีก

“ไม่ ไม่หรอก ก็แค่ตกใจแค่นั้นเอง”

“งั้นดีแล้ว” หานมู่จื่อเบาใจ

“ความจริง...” จู่ๆเสี่ยวเหยียนเงยหน้ามองเธอเหมือนอยากพูดอะไรบางอย่าง

หานมู่จื่อทำหน้างง “หืม? มีอะไรหรือเปล่า?”

“เปล่า” เสี่ยวเหยียนก้มหน้าลงอีกครั้งโดยไม่กล้าสบตากับหานมู่จื่อ

ช่างเถอะ ในเมื่อเอายาให้เธอแล้ว เธอก็ไม่จำเป็นต้องพูดอะไรมาก

ก๊อกก๊อกก๊อก---

ทันใดนั้นก็มีเสียงเคาะตรงประตู หญิงสาวทั้งสองที่ต่างคิดกันไปคนละทางก็ยืดตัวตรง ในขณะเดียวกันใบหน้าทั้งสองก็เปลี่ยนเป็นขาวซีด

เป็น เย่โม่เซิน!

หานมู่จื่อส่งสายขอความช่วยเหลือไปทางเสี่ยวเหยียน เสี่ยวเหยียนได้แต่พยักหน้าให้เธออย่างไม่สู้ดี

“มู่จื่อ?”　เสียงทุ้มของผู้ชายดังมาจากข้างนอก ทันทีที่หานมู่จื่อได้ยินเสียงของเขา เธอก็ขยุ้มผ้าปูเตียงที่อยู่ใต้ล่างและกัดริมฝีปากโดยไม่ยอมขานรับ

“ผมเข้าไปนะ?”　หลังจากที่เย่โม่เซินเอ่ยปากถาม เขาก็บิดลูกบิดเข้ามาในห้องโดยไม่ได้รอคำตอบ

เมื่อเห็นร่างใหญ่เข้ามาในห้อง หานมู่จื่อรู้สึกขนลุกไปทั่วทั้งตัว

เธอเอนตัวไปที่หมอนที่อยู่ข้างๆโดยไม่รู้ตัว และนำขวดยาที่เสี่ยวเหยียนเพิ่งให้มานั้นสอดเข้าไปใต้หมอน ถ้าเขาคิดจะหา อย่างไรก็ต้องหาเจอจนได้

และหากเขาหายาเจอ ตามนิสัยของเขาแล้ว

หานมู่จื่อแทบไม่กล้าจินตนาการตามว่าตัวเองจะรับอารมณ์โมโหของเขาอีกครั้งได้หรือไม่

เธอกัดริมฝีปากจนเลือดซึม เสี่ยวเหยียนพูดอย่างอายๆ “เย่ ประธานเย่ ฉันมาส่งเอกสารให้มู่จื่อ”

พอพูดเสร็จเธอก็หยิบเอกสารออกมาจากกระเป๋าแล้วส่งให้หานมู่จื่อ “มู่จื่อ เธอดูเอกสารนี่ ถ้าไม่มีอะไรก็เซ็นได้เลย ฉันจะได้เอากลับไปที่บริษัท”

เย่โม่เซินกวาดตามองเสี่ยวเหยียน แววตาแฝงไปด้วยรอยยิ้มเย้ยหยัน

เเสดงได้สมจริงจริงๆ

มีเย่โม่เซินคอยจ้องอยู่ตรงหน้า หานมู่จื่อจะมีหน้าดูเอกสารได้อย่างไรล่ะ?　แต่การแสดงยังคงต้องดำเนินต่อไป เธอทำทีอ่านเอกสารสัญญาสักพัก จากนั้นก็รับปากกามาจากเสี่ยวเหยี่ยนแล้วเซ็นชื่อตัวเองลงไป

“เสร็จแล้ว”

เสี่ยวเหยียนรับเอกสารสัญญาและปากกากลับมา จากนั้นก็มองเย่โม่เซินและหันไปมองมู่จื่ออีกครั้ง เธอพูดขึ้นมาว่า “งั้น...ฉันกลับบริษัทก่อนนะ”

หานมู่จื่อรู้ดีว่าเสี่ยวเหยียนไม่สบายใจที่จะอยู่ที่นี่ เธอกับเย่โม่เซินที่เคยเป็นสามีภรรยากันยังกลัวท่าทีของเขาในตอนนี้ นับประสาอะไรกับเสี่ยวเหยี่ยน

ดังนั้นเธอจึงพยักหน้าเพื่อบอกให้เสี่ยวเหยียนกลับบริษัทก่อน