เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 657

บทที่656 ใจที่อยากรู้อยากเห็น

“……”

จู่ๆก็โพล่งขึ้นมาแบบนั้น ทำให้คนที่อยู่ในห้องประชุมต่างตกตะลึง

แม้แต่เซียวซู่ที่อยู่ข้างๆก็ตะลึงตาม จากนั้นก็มองเย่โม่เซินอย่างหวาดระแวง พูดเตือนเสียงเบาว่า“คุณชายเย่ครับ……”

มีชายแก่สวมแว่นคนหนึ่งมองเย่โม่เซินลอดแว่น“เมื่อกี้คุณชายเย่ว่าอะไรนะครับ พูดอีกรอบได้ไหมครับ เมื่อกี้ผมได้ยินไม่ถนัด”

ในหัวของเย่โม่เซินมีแต่เรื่องซื้อของขวัญให้ลูกชาย จึงหลุดปากออกมา

“ส่วนใหญ่เด็กชอบอะไรกัน”

พวกคนที่มาประชุม ส่วนมากเป็นวัยกลางคน บางคนเป็นผู้สูงวัยที่ลูกหลานเต็มบ้าน หากแต่ยังไม่ถึงวัยเกษียณ

พวกเขาต่างก็เป็นคุณพ่อคุณปู่กันไปหมดแล้ว ที่บ้านมีลูกหลานเต็มไปหมด ต้องรู้แน่ว่า เด็กชอบอะไร

มีชายวัยกลางคนคนหนึ่งมองมา และมองมาอย่างไม่น่าเชื่อ

คุณชายเย่ถามกลางที่ประชุมว่าเด็กชอบอะไร

ทำไมจู่ๆถึงมาถามอะไรที่ไม่เกี่ยวกับเรื่องงานแบบนี้ พวกเขาเป็นนักรบในสมรภูมิการค้า มีอะไรที่ไม่รู้ไม่เห็นบ้าง

หลังจากที่หลายๆคนมองหน้าซึ่งกันและกัน ต่างก็มีปฏิกิริยาโต้กลับ

มีคนหนึ่งถามขึ้นว่า“คุณชายเย่จะซื้อของขวัญให้เด็กหรือครับ”

“อืม”เย่โม่เซินเม้มปากพยักหน้า ขมวดคิ้ว

“คุณชายเย่ ปัญหานี้ผมรู้ เด็กส่วนมากชอบของน่ารักๆ ซื้อของน่ารักๆไม่พลาดแน่ครับ”

“ของน่ารักเหรอ ”เย่โม่เซินติดงงๆ เขาหรี่ตาลง“เช่น”

“เช่นตุ๊กตาหุ่น หรือ ตุ๊กตาขน ถ้าไม่ใช่ก็พวกตัวต่อไม้ ตอนนี้มีออกมาหลายรูปแบบเลย เมียผมซื้อให้ลูกสาวเล่นเป็นประจำ”

เย่โม่เซิน“……”

ลูกสาว

จู่ๆรู้สึกว่ามีลูกสาวก็ไม่เลวนะ แต่ว่า……ลูกของมู่จื่อเป็นลูกชาย

“รอเดี๋ยวนะ เรายังถามไม่ชัดเจน ทำไมจู่ๆถึงพูดถึงล่ะครับ”

เห็นเย่โม่เซินสนใจ ทุกคนเลยตั้งประเด็นขึ้น เลยการเป็นประเด็นที่ถกเถียงกัน

“คุณชายเย่ ขอถามได้ไหมครับซื้อให้เด็กหญิงหรือเด็กชาย ความชอบของเด็กหญิงเด็กชายต่างกันนะครับ ถ้าให้ผิด คงไม่ดี”

“อืม”เย่โม่เซินพยักหน้า“เด็กชาย”

“ถ้าซื้อให้เด็กชาย ต้องซื้อพวกหุ่นยนต์ตัวต่อ”

หุ่นยนต์ตัวต่อเหรอ

เย่โม่เซินไม่รู้สึกแปลกหน้ากับคำๆนี้ แต่ว่า……เด็กก็เล่นแบบนี้ด้วยเหรอ

“ผมหมายถึงหุ่นยนต์ตัวต่อที่ออกแบบให้เด็กเล่นโดยเฉพาะครับ เด็กผู้ชายนี่ จะต้องซนหน่อย จะชอบไม่เหมือนเด็กผู้หญิง หรือไม่ก็ซื้อเกมส์กด เครื่องบิน รถยนต์”

“คุณชายเย่ครับคุณชายเย่ บ้านผมซื้อบ่อย……”

กลุ่มคนแสดงความเห็นจ้อกแจ้กจอแจ ยกตัวอย่างกันมากมาย เย่โม่เซินขมวดคิ้ว เม้ม ปาก

ชั่วครู่นั้น เขาตะโกนขึ้น

“เซียวซู่”

“ครับ”

เซียวซู่ที่โดนเรียกตกใจ จึงขานรับครับออกไปเพียงคำหนึ่ง

แต่ว่าไม่นานนัก เขาก็ลุกขึ้นยืนขึ้นตรงหน้าเย่โม่เซิน

“คุณชายเย่ มีอะไรจะสั่งไหมครับ”

เย่โม่เซินกวาดตามองเขาทีหนึ่ง เม้มปาก“จดที่พวกเขาพูดเอาไว้”