บทที่ 957 ชายหญิงแตกต่างกัน
“หลับไปแล้ว?”
หลังจากได้ยินดังนั้น เซียวซู่ประหลาดใจเล็กน้อย เมื่อกี้เขาคุยกับเย่โม่เซินเรื่องว่าจะทำยังไงไม่ให้เสี่ยวหมี่โต้วจับได้
สุดท้ายเสี่ยวหมี่โต้วไม่ออกมาเพราะหลับไปแล้ว
เซียวซู่หันไปหาเย่โม่เซิน แล้วใช้สายตามองเป็นเชิงสอบถาม
เย่โม่เซินพยักหน้า เซียวซู่หันไปหาคนใช้แล้วพูดว่า “โอเค งั้นดูแลเขาให้ดีๆ นะ พรุ่งนี้เราค่อยกลับมารับเขากลับบ้าน”
“ค่ะ”
รถค่อยๆ เคลื่อนตัวออกไปช้าๆ เย่โม่เซินหยิบมือถือขึ้นมาโทรหามู่จื่อ
เขาต้องโทรบอกเธอว่าไม่ได้รับเสี่ยวหมี่โต้ว
มู่จือมุดตัวอยู่ใต้ผ้าห่ม นี่ก็ดึกมากแล้ว เย่โม่เซินยังไม่รับเสี่ยวหมี่โต้วกลับมาเลย อีกทั้งยังไม่โทรหาเธอด้วย ไม่รู้ว่าจะเป็นยังไงบ้าง
เธอหยิบมือถือขึ้นมาอย่างเบื่อหน่าย ตอนที่เธอกำลังจะส่งข้อความไปหาเย่โม่เซิน เขาก็โทรมาพอดี
มู่จื่อรีบกดรับแล้วเอามือถือไปไว้ข้างหู
“ฮัลโหล”
น้ำเสียงกังวลใจของมู่จื่อดังออกมาทางปลายสาย เย่โม่เซินพอจะจินตนาการสีหน้าและท่าทางของเธอได้ เขาพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำออกมาจากลำคอ
“กังวลขนาดนั้นเลยเหรอ”
มู่จื่อได้ยินเย่โม่เซินใช้น้ำเสียงขี้เล่นคุยกับเธอ เธอประหลาดใจเล็กน้อย แถมเสียงของเขาแหบพร่า เหมือนเจ็บคอ หรือว่าเขาจะไม่สบายแล้วพยายามทำน้ำเสียงให้เป็นปกติ
หลังจากที่ได้ยินน้ำเสียงขี้เล่นของเขา มู่จื่อรู้สึกว่าเขาอาจจะจงใจเสแสร้งออกมา
ผู้ชายไม่เอาไหน!
มู่จื่อแอบตำหนิเขาในใจ แล้วพูดออกไปว่า “เสี่ยวหมี่โต้วเป็นยังไงบ้าง คุณรับลูกกลับมาหรือยัง”
เมื่อถามจบ มู่จื่อรู้สึกว่าไม่ค่อยเข้าท่า จึงพูดต่อ “ไม่งั้นคุณก็รับลูกกลับไปที่โรงแรม แล้วก็แวะมารับฉัน เราจะได้อยู่ด้วยกัน”
“อยากอยู่กับผมขนาดนั้นเลยเหรอ แต่ผมว่าวันนี้น่าจะไม่ได้แล้วล่ะ”
“ห้ะ?”
“เสี่ยวหมี่โต้วนอนอยู่ที่บ้านคุณตา ผมไม่ได้ไปรับเขา”
“.….” มู่จื่อ
นอนหลับไปแล้ว? คิดไม่ถึงว่าเสี่ยวหมี่โต้ว…
ตอนแรกมู่จื่อรู้สึกประหลาดใจ แต่ไม่นานเธอก็คลายความสงสัยไปได้ เด็กน้อยกำลังสร้างความประทับใจแทนเธออยู่หรือเปล่านะ สร้างความประทับใจจนได้นอนอยู่ที่นั่น
ถ้าเป็นคนอื่นมู่จื่ออาจจะไม่วางใจ แต่อีกฝ่ายคือคุณตาของเย่โม่เซิน และเป็นทวดของเสี่ยวหมี่โต้ว เธอมองแววตาและสีหน้าที่เขามองเสี่ยวหมี่โต้วออก การปรากฏตัวของเหลนคนนี้ทำให้อีกฝ่ายมีความสุขมาก
เพราะฉะนั้น เหตุผลที่เสี่ยวหมี่โต้วอยู่ที่นั่น ความเป็นไปได้มากที่สุดก็คือยู่ฉือจินบอกให้เสี่ยวหมี่โต้วอยู่ต่อ
“ฉันเข้าใจแล้ว งั้นคุณ…”
“หรือว่า…” สายตาของเย่โม่เซินหันไปมองคนที่กำลังขับรถอยู่อย่างเซียวซู่ เซียวซู่รู้สึกเย็นข้างหูอย่างแปลกประหลาด วินาทีต่อมาเขาได้ยินคำพูดติดตลกของเย่โม่เซิน “ผมทิ้งเซียวซู่ให้อยู่ที่โรงแรมคนเดียว แล้วขับรถกลับไปนอนกับคุณ”
“.…..” เซียวซู่
“.….” มู่จื่อ
เธอคิดไม่ถึงว่าจู่ๆ เย่โม่เซินจะพูดแบบนี้ออกมา แถมยังพูดออกมาโต้งๆ
ไม่รอให้เธอตอบ เย่โม่เซินก็พูดอีก “อีกอย่างสองวันนี้ก็หาโอกาสอยู่ด้วยกันสองต่อสองยากมาก”
สองต่อสอง…
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่