เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 964

บทที่ 964 เสียงกระซิบข้างหมอน

เมื่อได้ยินคำว่ามีกิ๊ก มุมปากของมู่จื่อกระตุกขึ้น เธอหันมองเสี่ยวเหยียนอย่างพูดไม่ออก

“สมองเธอคิดเรื่องอะไรบ้าๆ เนี่ย”

คิดไม่ถึงว่าจะคิดไปถึงเรื่องมีกิ๊กอะไรพวกนั้น

มู่จื่อเหลือบมองเสี่ยวเหยียน เธอจึงเอามือปิดปากตัวเอง เพียงครู่เดียวเธอก็ยิ้มแหยๆ ออกมา “แหะๆ เธอก็รู้ว่าฉันชอบคิดอะไรแปลกๆ ใครใช้ให้ฉันโง่ล่ะ…”

มู่จื่อคิดในใจว่าถ้าแปลกก็คงไม่ต้องแปลกถึงขั้นนี้ก็ได้

เสี่ยวเหยียนรู้ว่าตัวเองพูดผิดไป เธอจึงทำท่ารูดซิปปิดปากตัวเองต่อหน้ามู่จื่อ เป็นการบอกว่าเธอจะไม่พูดอะไรมั่วซั่ว

ทว่ามู่จื่อรู้จักเสี่ยวเหยียนดี เธอแค่รู้สึกว่าเสี่ยวเหยียนชอบคิดอะไรแปลกๆ แต่เธอไม่ได้โกรธหรือคิดว่ามีอะไรไม่เหมาะสม

เธอคิดเรื่องนี้อย่างเงียบๆ

เย่โม่เซินต้องมีเรื่องอะไรปกปิดเธออยู่แน่ๆ แต่จะเป็นเรื่องอะไรนั้นเธอไม่รู้ แต่การที่เขาใช้ข้ออ้างนี้มาหลอกเธอโดยไม่รู้สึกผิด ต้องไม่ใช่เรื่องเล็กๆ แน่

ตอนนี้เธอกำลังลังเลอยู่ว่าจะทำเป็นไม่รู้หรือจะไปถามเขาตรงๆ

สุดท้ายแล้วมันคือความลับอะไรที่ทำให้เขาไม่อยากมาเจอเธอ

เพราะตอนนี้มู่จื่อยังไม่ได้เจอเย่โม่เซิน เธอจึงคาดเดาไปสองแง่ แง่ดีและแง่ร้าย แต่ยังไงเธอยังคงคิดไปในแง่ดีอยู่ อีกอย่างเธอไม่อยากคิดว่าผู้ชายของเธอจะปิดบังเรื่องไม่ดีกับเธอ

ถ้าเธอได้เจอเย่โม่เซิน ได้เห็นสีหน้าของเขาในตอนนี้ มู่จื่อจะต้องห้ามเขาแน่นอน

“อื้อ อื้อ”

มีคนดึงแขนเสื้อของเธอ มู่จื่อหลุดออกจากภวังค์ เห็นเสี่ยวเหยียนกำลังจะพูดอะไร แต่ก็ไม่ยอมพูด

“เป็นอะไร”

เธอถามขึ้น แต่เสี่ยวเหยียนก็ยังไม่พูดออกมา เอาแต่ยกนิ้วชี้ที่ปากของตัวเอง

มู่จื่อจ้องเธออยู่ครู่หนึ่ง ก็นึกได้ว่าเธอรูดซิปปิดปากตัวเองไปแล้ว จึงไม่กล้าพูดอะไรออกมา ตอนนี้เธอคงอยากจะพูดอะไร

“เธออยากให้ฉันรูดซิปออกเหรอ” มู่จื่อเอียงคอถาม

เสี่ยวเหยียนพยักหน้าหงึกๆ

“อ๋อ” มู่จื่อยิ้มออกมาเล็กน้อย “ไม่รูดให้หรอก อยู่ไปอย่างนี้แหละ”

เสี่ยวเหยียนมีสีหน้าร้อนใจ มู่จื่อลุกขึ้นแล้วยืดเอว “เฮ้อ นั่งนานไปหน่อย รู้สึกไม่ค่อยสบายเท้า ฉันออกไปเดินเล่นก่อนนะ”

เมื่อได้ยินว่าคนท้องจะออกไปข้างนอก แน่นอนว่าเสี่ยวเหยียนไม่มีทางให้เธอไปคนเดียว ดังนั้นเธอจึงตามมู่จื่อ ออกไปด้วย

ระหว่างทางเสี่ยวเหยียนอยากพูด แต่ทุกครั้งที่จะให้มู่จื่อรูดซิปออก มู่จื่อก็มักจะมองไปทางอื่น ทำเหมือนไม่ได้ยินการอ้อนวอนของเธอ

ท้ายที่สุด เสี่ยวเหยียนก็ทนจนทนไม่ไหวแล้ว เธอพูดเสียงดังออกมา “ฉันอดทนพอแล้ว!!!”

มู่จื่อหัวเราะออกมา “ไม่ไหวแล้วเหรอ”

เสี่ยวเหยียนพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด “ทนต่อไปฉันคงอกแตกตายแน่! มู่จื่อเธอใจร้ายจัง ฉันมองเธอมานานแล้วนะ แต่เธอไม่สนใจฉันเลย ถ้าฉันอกแตกตายไป เธอจะไม่มีพี่สะใภ้นะ”

“ฉันไม่ได้ใจร้ายนะ เธอรูดซิปปากตัวเองนิ อีกอย่างเธอมั่นใจมากเลยนะว่าจะได้เป็นพี่สะใภ้ของฉัน”