เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 981
บทที่981 นี่คือของขวัญการพบหน้า
ในห้องหนังสือ
ยู่ฉือจินนั่งอยู่หน้าโต๊ะหนังสือ สีหน้าตึงเครียด แววตาคมดุจดาบจ้องมองมาที่เธอ
ในตอนที่นั่งอยู่ที่โต๊ะกินข้าว หานมู่จื่อถูกจ้องมองแบบนี้จนหวาดกลัวไปหมด ตอนนี้รอบๆตัวเธอไม่มีใคร แววตานี้ก็ยิ่งดุดันขึ้นเรื่อยๆ
“คิดว่าโม่เซินคงจะบอกหลานแล้วเรื่องที่เขาคุยกับตาที่โต๊ะกินข้าว”
หานมู่จื่อพยักหน้า“ใช่ค่ะ คุณตา”
“หึ เขารักหลานคนเดียวไม่เปลี่ยนจริงๆ！”
หานมู่จื่อ“……”
“ขนาดตาเขายังไม่ไว้ใจ กลัวว่าตาจะทำให้หลานลำบาก！”
“ไม่ใช่อย่างนั้นนะคะคุณตา”หานมู่จื่ออธิบายเสียงค่อย“โม่เซินไม่ใช่ไม่เชื่อคุณตา แต่เขาไม่เชื่อใจหนู เขาคงกลัวว่าหนูมีนิสัยใจร้อนจะไปปะทะกับคุณตาเข้า กลัวว่าความสัมพันธ์ที่ไม่ค่อยจะดีอยู่แล้วยิ่งแย่ลงไปอีก คุณตาเป็นคุณตาของเขา ช่วยชีวิตเขามาจากทะเล เป็นทั้งญาติเป็นทั้งผู้มีพระคุณ หนูกับโม่เซินเคารพคุณตามากค่ะ ไม่มีทางจะคิดแบบนั้นกับคุณตาแน่”
คำพูดนี้ตรงประเด็น ยู่ฉือจินเห็นสายตาเธอเที่ยงตรง ดูไม่มีทีท่าว่าจะโกหกอะไร ไฟ โทสะที่เดือดพล่านเมื่อครู่ก็มอดดับลง
“หึ รู้ก็ดี”
ที่จริงคำพูดนี้ทำให้ไฟโทสะของยู่ฉือจินมอดลงไปไม่น้อย ทัศนคติที่มีต่อหานมู่จื่อก็เปลี่ยนไป แม้ว่าเสี่ยวหมี่โต้วจะพยายามช่วยเธอพูดแต่เรื่องดีๆ จนผู้เฒ่าผู้แก่ฟังแล้วรู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้ผ่านความยากลำบากมาไม่น้อย เขาไม่ควรจะทำให้เธอลำบากยิ่งขึ้นไปอีก
แต่อย่างไรเสียก็เป็นเพียงแค่คำพูดของเด็ก เขาเชื่อ แต่ไม่เชื่อทั้งหมด
วันนี้พอได้ยินหานมู่จื่อพูดคำๆนี้ออกมา ท่าทีของเขานับได้ว่าดีมากเลยทีเดียว นับว่าเธอ ได้พูดทะลุกลางใจเขาแล้ว
“เพราะฉะนั้นคุณตาคะ เรื่องที่หนูจะกลับประเทศกับโม่เซิน……”
“พวกหลานตัดสินใจกันแล้ว ยังจะมาบอกตาอีกทำไม ยังไงก็คือจะทิ้งให้ตาแก่อย่างตาอยู่เมืองนอกคนเดียวสินะ”
หานมู่จื่อส่ายหน้า“ไม่ใช่นะคะคุณตา เดิมทีหนูคิดแบบนี้ ถ้าคุณตายินยอมก็……”
“ยินยอมอะไร”
“กลับประเทศ……กลับพวกเรา”
“เป็นไปไม่ได้”ยู่ฉือจินปฏิเสธรวดเร็วและว่องไว“ถ้าตากลับประเทศกับพวกหลาน ใครจะดูแลบริษัทล่ะ”
หานมู่จื่อ“……”
คิดไม่ถึงว่าจู่ๆเธอจะรู้สึกว่า ธุรกิจครอบครัวใหญ่จะเป็นภาระขนาดนี้
แต่นั่นก็เป็นเพียงความคิดของเธอ แต่ยู่ฉือจินคงไม่คิดแบบนั้นแน่นอน“งั้น……”
“แบบนี้”จู่ๆยู่ฉือจินบีบมืออย่างตื่นเต้น ท่าทีแบบนี้ดูไม่เข้ากับเขาเลย “ถ้าจะให้เสี่ยวหมี่โต้วอยู่ที่นี่เป็นเพื่อนตา……”
หานมู่จื่อตกตะลึง คิดไม่ถึงว่าความคิดของเขาจะเหมือนส้งอาน
ดูท่าเขาไม่ได้ติดใจอะไรที่เธอกับเย่โม่เซินจะกลับประเทศ ขอแค่ให้เสี่ยวหมี่โต้วอยู่ เธอกับเย่โม่เซินจะไปไหน คาดว่ายู่ฉือจินคงไม่ได้สนใจเท่าไหร่
“คุณตาคะ แม้ว่าหนูจะอยากทำตามความปรารถนาคุณตา แต่ว่า……ในฐานะคนเป็นแม่หนูไม่สามารถช่วงชิงอิสรภาพของลูกได้ เรื่องนี้หนูคงทำให้ไม่ได้ค่ะ”
พอได้ยินคำพูดของเธอ ยู่ฉือจินก็หรี่ตาลง สีหน้าไม่ค่อยสบอารมณ์
“แต่ว่า……”
ยู่ฉือจินเห็นว่าเธอพลิกคำพูด ก็เลยรู้ว่าในคำพูดมีช่องโหว่ เลยถาม“แต่ว่าอะไร รีบพูดมาสิ”
“ถ้าเสี่ยวหมี่โต้วยินดีที่จะอยู่เป็นเพื่อนตาทวดเอง หนูก็ไม่ขัดขวางค่ะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่