สรุปเนื้อหา บทที่ 1906 ผู้แข็งแกร่ง100 อันดับแรกของใต้หล้า – เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า โดย โอหยางวิ่น
บท บทที่ 1906 ผู้แข็งแกร่ง100 อันดับแรกของใต้หล้า ของ เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า ในหมวดนิยายใช้ชีวิต เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย โอหยางวิ่น อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
ฟ้าใกล้จะมืด ทั้งเมืองฉิงเทียน กลับยังคงสว่างไสวด้วยแสงไฟ
ที่นอกเมืองรถราวิ่งกันไปมาขวักไขว่
เพียงแค่มองไป สัตว์อสูรกับเรือแล่นไปด้วยกัน ดวงดาวและแสงไฟเป็นสีเดียวกัน
ในรถม้าราชสำนักที่ใหญ่โตมโหฬาร ลู่ฝานและคนอื่นๆ เอ้อระเหยลอยชายมาสาย
หลิงเหยา ศิษย์พี่หานเฟิงและคนอื่นๆ ไม่ได้อยู่ข้างกายของลู่ฝาน พวกเขายังต้องปรากฏตัวพร้อมกับฉินซางต้าตี้และคนอื่นๆ ที่ประเทศอู่อาน
ข้างกายของลู่ฝานจึงมีแค่หนานกงสิง อู่คงหลิงและสิบสาม
อู่คงหลิงที่อยู่ในหมู่พวกเขากำลังสั่งสอนผู้ฝึกวิชาชั่วที่ดื้อรั้นด้วยความสง่างาม ทำเอาเลือดกระเซ็นไปทั่ว
ลู่ฝานกับหนานกงสิงคุยเรื่อยเปื่อยไปด้วย เดินออกจากรถม้าไปด้วย
ทั้งสองเพิ่งจะปรากฏตัวที่หน้าพระราชวัง องครักษ์ที่เฝ้าประตูอยู่ก็ตะโกนเสียงดังในทันที “คุณชายเงามืด มาถึง!”
เสียงตะโกนนี้ดึงดูดสายตาของผู้คนที่อยู่โดยรอบในทันที!
หนานกงสิงยิ้มพูดอยู่ด้านข้างลู่ฝาน “หัวหน้าสำนัก ชื่อเสียงของนายในตอนนี้ เกรงว่าไม่ด้อยไปกว่าชื่อจริงของนายเลย”
ลู่ฝานพูด “ถ้าหากนายเหมือนกับฉัน ภายในหนึ่งเดือนชนะติดต่อกันสิบกว่ารอบ นายก็มีชื่อเสียงแบบนี้ เพียงแต่ถ้าอยากเทียบกับชื่อจริงของฉัน เดาว่ายังอ่อนอยู่เล็กน้อย!”
ขณะพูด ลู่ฝานสาวเท้าเดินเข้าไปด้านใน
กลุ่มคนที่อยู่รอบด้านพากันวิพากษ์วิจารณ์ ลู่ฝานได้ยินพวกเขากำลังพูดถึงคะแนนของคนที่ชื่อเงามืดในหนึ่งเดือนมานี้
“เขาก็คือเงามืดเหรอ! คนที่วิทยายุทธน่าทึ่ง สู้กับคนไม่เกินสามกระบวนท่า?”
“เป็นเขาไม่ผิด เหมือนว่านอกจากถังฮุยกับหลีเหรินหลงที่รับมือในตอนเริ่มต้น คนอื่นๆ ยังไม่มีใครสามารถสู้กับเขาได้เกินสามกระบวนท่า การแข่งขันทั้งหมดของเขาชนะได้อย่างสบายมาก!”
“ฉันได้ยินว่าสาเหตุมาจากที่เขาแย่งเสื้อคลุมอาวุธเทพชิ้นหนึ่งของถังฮุยไป”
“หึ มาถึงขั้นนี้ได้ ใครบ้างไม่มีของดีสักชิ้นสองชิ้น ความสามารถต่างหากที่สำคัญที่สุด!”
“กล่าวได้ถูกต้อง”
...
สายตาของความอิจฉาริษยา ความเป็นศัตรู การดูถูกต่างๆ ของผู้คน ต่างตกมาที่ตัวของลู่ฝาน
แต่สิ่งเหล่านี้เหมือนกับไม่เกี่ยวข้องกับลู่ฝานสักนิด เขายังคงเดินไปด้านในอย่างสบายๆ
พระราชวังในวันนี้ดูแตกต่างเป็นพิเศษ แขวนโคมไฟประดับผ้าและกระดาษสี แสงและเงาระยิบระยับ
เมื่อมองไป สิ่งปลูกสร้างทั้งหมดก็เปลี่ยนไป แต่ละจุดมีบรรยากาศอันชื่นมื่น
ผู้พิทักษ์คุ้มกันรูปร่างใหญ่ยักษ์สองแถว สวมชุดเกราะห้าสี ตีกลองหนังสัตว์ เป่าเซิง(เครื่องดนตรี)รูปหัวมังกร
เสียงปี่ดัง เสียงกลองโบกสะบัด ลำแสงหลอมเป็นสาวสวย ท้องฟ้าร่ายรำ พื้นผิวใต้ฝ่าเท้า เริ่มปกคลุมไปด้วยไอน้ำทั่วทุกสารทิศ ราวกับอยู่ในแดนสวรรค์!
สุดสายตา มีตำหนักหลังหนึ่ง
ตำหนักหลังนี้ในพระราชวังลู่ฝานไม่เคยเห็นมาก่อน แม้แต่หนานกงสิงก็พูดไม่ออกว่ามาจากที่ใด
ประมุขประเทศฉิงเทียนนั่งสูงอยู่บนเก้าอี้มังกรทองห้ากรงเล็บ มังกรทองที่อยู่ใต้ตัวยังคงกางปีกของตัวเองไม่หยุด
โต๊ะและเก้าอี้สองแถวที่เรียงเป็นแถว กลับไม่ได้ให้ขุนนางของประเทศฉิงเทียนคนไหนนั่ง แต่เป็นชายหนุ่มหญิงสาวจำนวนหนึ่ง นั่งอยู่ด้านบนอย่างกระจัดกระจาย
ทันใดนั้น เสียงกังวาลดังขึ้น
“ผู้แข็งแกร่ง100 อันดับแรกของใต้หล้า
เชิญนั่ง!
ทันใดนั้น ลู่ฝานที่กำลังเดินไปข้างหน้า รู้สึกได้ว่ามีแสงสว่างส่องมาที่ร่างกายของเขา
บนท้องฟ้า มีเงาสะท้อนของลู่ฝานปรากฏขึ้นทันที
ทั้งประเทศฉิงเทียน ทั่วทั้งเมือง ต่างเห็นภาพเงาของลู่ฝานปรากฏขึ้นกลางอากาศ จากนั้นภาพเงาอื่นๆ ก็พากันปรากฏขึ้นกลางอากาศ
ผู้คนโห่ร้องแสดงความดีใจขึ้นมาทันที เป็นอย่างที่คิดในเวลานี้ยังไม่นอนถือว่าถูกต้องแล้ว
วันนี้เป็นเวลาตัดสินหนึ่งร้อยอันดับผู้แข็งแกร่งทั่วแผ่นดิน
“คุณชายเงามืด เชิญด้านนี้!”
องค์รักษ์เกราะทองโค้งตัวให้ลู่ฝานแล้วเอ่ยขึ้น
จากนั้น ลู่ฝานก็เห็นคำว่าเงามืดเปล่งประกายสูงเป็นแสนๆ ฟุต ขณะเดียวกันเงาของเขาก็ปกคลุมทั่วทั้งท้องฟ้าในทันที
“เงามืด กระบี่คลั่ง!”
ฝูงชนโห่ร้องแสดงความดีใจอย่างบ้าคลั่ง แสงจากท้องฟ้าส่องมาที่ตัวลู่ฝานอีกครั้ง
ลู่ฝานทำได้เพียงลุกขึ้นยืนมองไปบนท้องฟ้า เอามือไพล่หลังและยิ้มเล็กน้อย
ทำได้น่าสนใจดีนะ!
ลู่ฝานไม่รู้ว่า ภาพที่เขายิ้มแย้ม ในตอนนี้ ไม่รู้ว่าถูกคนจำนวนเท่าไหร่บันทึกเอาไว้แล้ว
ทันใดนั้น ก็มีฟ้าแลบปรากฏขึ้นแวบหนึ่งแล้วผ่าลงบนหินศิลาจารึกอีกครั้ง
คำว่าซูตงที่ใหญ่ยักษ์ปรากฏขึ้นในสายตา!
ลู่ฝานขมวดคิ้วเล็กน้อยจากนั้นหันหน้ามองไปฝ่ายตรงข้าม ตรงนั้นซูตงค่อยๆ ลุกขึ้นด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
ตรงเอวมีกระบี่ยาวหนึ่งเล่ม รวบผมยาวขึ้น บวกกับชุดสีดำ ดูไปแล้วก็สง่าผ่าเผยดี
ลู่ฝานมองเธออยู่นาน ซูตงในวันนี้ดูเหมือนว่าต่างไปจากเดิมเล็กน้อย
ความมืดในดวงตาของเธอ และฝ่ามือที่ดูซีดขาวเล็กน้อย ทำให้ลู่ฝานรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
เพียงแต่ลมหายใจของเธออัดแน่นมาก เทียบกับเธอในอดีต ไม่รู้ว่าแข็งแกร่งมากขึ้นเท่าไหร่
ลู่ฝานพูดในใจ “ดูท่า เฟิงเทียนคนนั้น ให้พลังแก่เธอจริงๆ”
ลู่ฝานหันหน้ามาและกวาดตามองผู้คนที่อยู่ด้านล่าง
เป็นอย่างที่คิด ลู่ฝานเห็นเงาของเฟิงเทียนที่เอ้อระเหยลอยชายอยู่ท่ามกลางฝูงชนในทันที
เขาพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม คุณชายเฟิงเทียนขยับปากเล็กน้อย
เสียงของเขาดังขึ้นข้างหูลู่ฝานในทันที
“เงามืด คู่ต่อสู้ที่ฉันหาให้นายไม่เลวใช่ไหม!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า
อ่านถึง 2276 แล้ว อยากอ่านต่อช่วยแนะนำหน่อยครับ ว่าอ่านต่อได้ทางช่องทางไหน...
รอนานมากครับเมื่อไรจะแปลต่อครับ...
มีใครรู้วิธีอ่านต่อมั้ยครับ ผมอ่านถึง2276เป็นรอบที่3แล้ว ก็ยังไม่มีต่อเลย จะหาอ่านต่อได้างช่องทางไหนบ้างครับ...
เจ้าของนิยายเนี่ยมันวิปริตหรือเปล่าวะเขียนๆอยู่แล้วก็จบแบบงงหลายเรื่องแล้ว...
ปู่เชี่ยไรเรียกหลานตัวเองว่านาย นิยายย้อนยุคมึงแปลซะ ทันสมัยเลย ไอ้เวร...
ช่องทางซื้ออ่านก็ไม่มี...
2276จบค้างเลยมาต่อเร็วๆนะ...
รออ่าน2277...
เสียดายมาก อ่านมาถึงหน้า 2276 มา2รอบแล้ว กำลังสนุกเลย ช่วยแปลตาอให้หน่อยนะครับ...
ถ้าไม่แปลต่อเรื่องต่อไปก็คงเหมือนเรื่องนี้หรือเปล่าครับไม่จบสักเรื่อง...