เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 33

สามวันต่อมา ในป่าลึกที่เขาซีซาน

ริมหน้าผามีน้ำตก ไหลยาวลงมา

ลู่ฝานอยู่ล่างน้ำตก ด้านล่างเท้ามีหินลื่นๆ เพียงก้อนเดียว

ลู่ฝานยืนเปลือยท่อนบนอยู่บนหิน พยายามทำให้ตัวเองไม่ตกลงไป กระแสน้ำด้านล่างร้อนผ่าว ล่างสุดของกระแสน้ำ มีเปลวไฟสีม่วงอยู่ดวงหนึ่ง แค่เปลวไฟสีม่วงเพียงดวงเดียว ทำให้กระแสน้ำที่ไหลผ่าน ร้อนขึ้นเป็นอย่างมาก

กระแสน้ำตก ปะทะตัวเขาอย่างรุนแรง ลู่ฝานพยายามปรับร่างกายตัวเอง ขณะเดียวกันก็ปรับลมในตัวด้วย

ตั้งสติ กลั้นลมหายใจ

ค่อยๆ เอากระแสลมในตัว ปกคลุมบริเวณฝ่าเท้า จนกลายเป็นสายลม ดึงตัวเขาขึ้นไป

นี่เป็นรูปแบบการต่อสู้ของผู้ฝึกชี่ พลังชี่สามารถแปรเปลี่ยนเป็นธาตุฟ้าดินทั้งห้า แค่นำไปใช้ให้เกิดประโยชน์ สามารถทำเรื่องเหลือเชื่อได้มากมาย

แต่ตอนนี้ แค่รวบรวมลม ซึ่งเป็นพื้นฐานที่สุด ลู่ฝานยังทำไม่ได้ กระแสลมใต้เท้าหายวับไป ลู่ฝานทรงตัวไม่ได้ จึงตกลงไปในน้ำ

น้ำร้อนระอุ ทำให้ลู่ฝานส่งเสียงร้องอย่างเจ็บปวดออกมา ผิวหนังแดงระเรื่อขึ้นมาทันที

ลู่ฝานรีบปีนขึ้นไปบนหินอีกครั้ง ถ้าด้านล่างเป็นน้ำธรรมดาทั่วไป ก็ไม่เป็นไร แต่น้ำที่ถูกเปลวไฟสีม่วงแผดเผา มันร้อนกว่าน้ำธรรมดาทั่วไปมาก

ราวกับที่โดนลวก ไม่ใช่แค่ผิวหนังกับกล้ามเนื้อของเขา แต่ยังเป็นกระดูกและอวัยวะภายในด้วย

ลู่ฝานกัดฟันอดทนต่อไป การฝึกเพิ่งเริ่มขึ้น

หวูเฉินที่อยู่ไม่ไกล กำลังเสริมความแข็งแรงให้บ้านของตัวเอง ต้นไม้แต่ละต้นกลายเป็นโต๊ะ เก้าอี้ จากฝีมือของเขา

หวูเฉินไม่ได้มองฝั่งลู่ฝานสักนิด ราวกับว่าลู่ฝานโดนลวกจนตาย ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับเขา

อีกทั้งการฝึกแค่นี้ เป็นเพียงอาหารเรียกน้ำย่อยเท่านั้น

ลู่ฝานต่อสู้กับน้ำตกอยู่อย่างนั้นทั้งวัน เมื่อถึงตอนค่ำ ไม่มีเวลาพักผ่อนสักเท่าไร เพราะเขาต้องใช้โอกาสตอนกลางคืน กลั่นผงขจัดร้อนออกมารักษาแผลโดนลวกของตัวเอง

วิธีการทำผงขจัดร้อน หวูเฉินสอนเขาตั้งแต่วันแรกที่มาถึงแล้ว

ตอนนั้นลู่ฝานคิดว่าเป็นเพียงการฝึกกลั่นยาเฉยๆ ใครจะไปคิดว่าฝึกสิ่งนี้เพื่อรักษาตัวเองโดยเฉพาะ

การฝึกอย่างหนักหนาทั้งวัน ยังไงร่างกายก็ต้องบาดเจ็บ โดยเฉพาะตอนนี้เพิ่งเริ่ม ลู่ฝานแทบจะแดงไปทั้งตัวแล้ว

กลั่นยาโดยต้องสะกดกลั้นอาการเจ็บปวด ถ้ากลั่นไม่ดี พรุ่งนี้จะเจ็บกว่านี้ ลู่ฝานรีบใช้เวลากลั่นยา ไอ้ผงขจัดร้อน ไม่มีสูตรตายตัว จำเป็นต้องเข้าใจสมุนไพรต่างๆ และกลั่นฤทธิ์ยาของสมุนไพร อันที่จริงสมุนไพรแต่ละชนิด ไม่ได้เป็นเพียงยาชนิดเดียว เพราะสรรพสิ่งบนโลก ล้วนมีธาตุทั้งห้า

ลู่ฝานต้องแยกธาตุทั้งห้าในสมุนไพรออกมา หาส่วนประกอบที่ตัวเองต้องการ ผสมเพื่อกลั่นยาออกมา

แค่เข้าใจอย่างถ่องแท้ การกลั่นสมุนไพรก็จะดี สมุนไพรธรรมดาที่อยู่ข้างมือพวกนี้ สามารถกลั่นเป็นผงขจัดร้อนอย่างดีออกมาได้ แต่สำหรับผู้ที่เพิ่งเริ่มเรียนแบบเขา เป็นงานยากมาก สมุนไพรที่ปนเปื้อนขนาดนี้ เป็นสิ่งที่หวูเฉินให้เขาซื้อมา จำได้ทั้งหมดไม่ใช่เรื่องง่าย ยิ่งไม่ต้องพูดถึงคุณสมบัติเฉพาะ ของสมุนไพรแต่ละชนิด และกลั่นยาออกมาอย่างไร

จับต้นชนปลายเอาเองทั้งหมด หวูเฉินมาดูบ้างบางครั้ง และให้คำแนะนำ

คืนแรก วุ่นจนถึงเที่ยงคืน ลู่ฝานกลั่นผงขจัดร้อนที่สีแย่มากออกมา

หลังกินเข้าไป บรรเทาอาการเจ็บปวดของตัวเองได้เล็กน้อย เช้าวันต่อมา ลู่ฝานไปต่อสู้กับน้ำตกต่อ

หวูเฉินหยิบสมุนไพรขึ้นมาทุกวัน ไม่รู้ว่ากลั่นอะไร ติดต่อกันมาหลายวัน หวูเฉินดูอ่อนล้ามาก

ผ่านไปห้าวัน ลู่ฝานเป็นแผลฟกช้ำเต็มตัว ผิวหนังบนร่างกาย ไม่มีจุดไหนสมบูรณ์ นี่เป็นผลที่เขาฝึกกายทองไฟอาบ อย่างน้อยกายทองไฟอาบ สามารถช่วยเขาป้องกันพลังความร้อนได้เล็กน้อย ถ้าเป็นนักบู๊คนอื่น ตอนนี้คงนอนอาการสาหัสอยู่บนเตียงแล้ว

เมื่อพลบค่ำ หลังจากลงจากหิน ลู่ฝานเดินโงนเงน กลับมาที่ห้อง แทบจะยกมือไม่ขึ้นแล้ว แต่ยังฝืนทำผงขจัดร้อนต่อไป

เวลาสองสามวันนี้ ลู่ฝานทดสอบประสิทธิภาพของผงขจัดร้อน หลังจากกลั่นสมุนไพรต่างๆ ตอนนี้เขาพอจับทางได้แล้ว

บดยา ขจัดสิ่งปนเปื้อน ผสม ขึ้นรูป

แม้การกระทำจะเชื่องช้า แต่ลู่ฝานทำผงขจัดร้อนออกมาได้หนึ่งขวด ภายในเวลาหนึ่งชั่วยาม ระหว่างทำ ลู่ฝานเกือบเป็นลมไปหลายครั้ง แต่เขาก็ทำมันออกมาได้

ผงขจัดร้อน ลงท้องไปหนึ่งขวด ลู่ฝานเห็นว่าร่างกายตัวเอง เริ่มฟื้นฟูอย่างรวดเร็ว บรรเทาอาการเจ็บปวด ความสบายแผ่ซ่านไปทั้งตัว

ถอนหายใจยาวออกมา ดูเหมือนผงขจัดร้อนในคืนนี้ จะทำออกมาได้ดีที่สุด ประสิทธิภาพชัดเจน ครั้งหน้าต้องทำแบบนี้ต่อ

รู้สึกว่าร่างกายฟื้นฟูพอประมาณแล้ว ลู่ฝานเอายาเม็ด ออกมาจากแหวนหนึ่งเม็ด

ยาเพลิง เขาอดทนไม่คิดถึงมันมาหลายวันแล้ว

การฝึกอย่างหนักหนาในช่วงนี้ ทำให้ฤทธิ์ยาที่เหลือในตัวเขา หมดไปแล้ว ร่างกายขาดสมดุลอย่างรุนแรง เป็นโอกาสที่จะกินยาเพลิงพอดี