เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 33

สามวันต่อมา ในป่าลึกที่เขาซีซาน

ริมหน้าผามีน้ำตก ไหลยาวลงมา

ลู่ฝานอยู่ล่างน้ำตก ด้านล่างเท้ามีหินลื่นๆ เพียงก้อนเดียว

ลู่ฝานยืนเปลือยท่อนบนอยู่บนหิน พยายามทำให้ตัวเองไม่ตกลงไป กระแสน้ำด้านล่างร้อนผ่าว ล่างสุดของกระแสน้ำ มีเปลวไฟสีม่วงอยู่ดวงหนึ่ง แค่เปลวไฟสีม่วงเพียงดวงเดียว ทำให้กระแสน้ำที่ไหลผ่าน ร้อนขึ้นเป็นอย่างมาก

กระแสน้ำตก ปะทะตัวเขาอย่างรุนแรง ลู่ฝานพยายามปรับร่างกายตัวเอง ขณะเดียวกันก็ปรับลมในตัวด้วย

ตั้งสติ กลั้นลมหายใจ

ค่อยๆ เอากระแสลมในตัว ปกคลุมบริเวณฝ่าเท้า จนกลายเป็นสายลม ดึงตัวเขาขึ้นไป

นี่เป็นรูปแบบการต่อสู้ของผู้ฝึกชี่ พลังชี่สามารถแปรเปลี่ยนเป็นธาตุฟ้าดินทั้งห้า แค่นำไปใช้ให้เกิดประโยชน์ สามารถทำเรื่องเหลือเชื่อได้มากมาย

แต่ตอนนี้ แค่รวบรวมลม ซึ่งเป็นพื้นฐานที่สุด ลู่ฝานยังทำไม่ได้ กระแสลมใต้เท้าหายวับไป ลู่ฝานทรงตัวไม่ได้ จึงตกลงไปในน้ำ

น้ำร้อนระอุ ทำให้ลู่ฝานส่งเสียงร้องอย่างเจ็บปวดออกมา ผิวหนังแดงระเรื่อขึ้นมาทันที

ลู่ฝานรีบปีนขึ้นไปบนหินอีกครั้ง ถ้าด้านล่างเป็นน้ำธรรมดาทั่วไป ก็ไม่เป็นไร แต่น้ำที่ถูกเปลวไฟสีม่วงแผดเผา มันร้อนกว่าน้ำธรรมดาทั่วไปมาก

ราวกับที่โดนลวก ไม่ใช่แค่ผิวหนังกับกล้ามเนื้อของเขา แต่ยังเป็นกระดูกและอวัยวะภายในด้วย

ลู่ฝานกัดฟันอดทนต่อไป การฝึกเพิ่งเริ่มขึ้น

หวูเฉินที่อยู่ไม่ไกล กำลังเสริมความแข็งแรงให้บ้านของตัวเอง ต้นไม้แต่ละต้นกลายเป็นโต๊ะ เก้าอี้ จากฝีมือของเขา

หวูเฉินไม่ได้มองฝั่งลู่ฝานสักนิด ราวกับว่าลู่ฝานโดนลวกจนตาย ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับเขา

อีกทั้งการฝึกแค่นี้ เป็นเพียงอาหารเรียกน้ำย่อยเท่านั้น

ลู่ฝานต่อสู้กับน้ำตกอยู่อย่างนั้นทั้งวัน เมื่อถึงตอนค่ำ ไม่มีเวลาพักผ่อนสักเท่าไร เพราะเขาต้องใช้โอกาสตอนกลางคืน กลั่นผงขจัดร้อนออกมารักษาแผลโดนลวกของตัวเอง

วิธีการทำผงขจัดร้อน หวูเฉินสอนเขาตั้งแต่วันแรกที่มาถึงแล้ว