เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1016

สรุปบท บทที่ 1016: เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า

ตอน บทที่ 1016 จาก เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

บทที่ 1016 คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายใช้ชีวิต เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า ที่เขียนโดย โอหยางวิ่น เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

ลึกลับและเงียบสงบ สิ่งที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าคือทางเดินเล็กๆ

แผ่นหินบลูสโตน ลอยอยู่กลางอากาศ ทอดยาวไปไกล

เหมือนลู่ฝานไม่มีทางเลือกอื่น ทำได้แค่เดินไปบนทางเดินเล็กๆ

แต่เพิ่งก้าวออกไปได้เพียงก้าวเดียว จู่ๆ หินบลูสโตนก็หายไป

เขากับอู่คงหลิงร่วงลงไปด้านล่างทันที สิบสามจะดึงทั้งสองคนไว้ แต่ตัวเองกลับร่วงลงมาด้วย

พลั่ก พลั่ก พลั่ก!

หลังจากนั้นทั้งสามคนร่วงลงมาในห้องหนังสือขนาดใหญ่ห้องหนึ่ง

พวกเขาก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น จู่ๆ ทั้งสามคนร่วงลงมาบนเก้าอี้คนละตัว

ขณะนั้นเงาคนลอยออกมา ปรากฏอยู่บนเก้าอี้แต่ละตัว

พร้อมแสงต่างๆ เงาคนพวกนี้เหมือนภาพลวงตา

ในบรรดานั้นลู่ฝานเห็นผู้อาวุโสโม่อีกแล้ว

ครั้งนี้ลู่ฝานไม่ได้เอ่ยทักทายทันที แต่ผู้อาวุโสโม่กลับมองลู่ฝานด้วยสายตาที่ประหลาดมาก

คนสิบกว่าคนปรากฏตัวออกมาอย่างต่อเนื่อง พากันมองมาทางพวกลู่ฝาน

ขณะนั้นเงาคนเลือนรางเงาหนึ่ง ปรากฏขึ้นตรงที่นั่งตรงกลาง

มาพร้อมแสงเลือนรางล่องลอย ทำให้คนเห็นหน้าเขาไม่ชัดเจน

“มาครบแล้วใช่ไหม เจ้าหนุ่ม นายพูดได้แล้วว่าเมื่อกี้เกิดอะไรขึ้นกันแน่”

เมื่อได้ยินเสียงนี้ ลู่ฝานจำได้ทันที เงาเลือนรางเงานี้คืออริยปราชญ์ดวงดาว

พูดพลาง ผู้อาวุโสโม่เล่าเรื่องของเจ้าดำให้ฟัง

อริยปราชญ์ดวงดาวพูดด้วยน้ำเสียงประหลาดใจเล็กน้อย “มีเรื่องแบบนี้ด้วยเหรอ แล้วตอนนี้พวกนายศึกษาได้ผลอะไรบ้าง”

ผู้อาวุโสโม่ส่ายหน้าพูดว่า “ขอโทษด้วยครับอริยปราชญ์ ไม่มีผลอะไรเลย ถึงขั้นที่พวกเราไม่พบว่าอสูรวิเศษของเขามีจุดไหนที่พิเศษเลย แต่เมื่อเทียบกับอสูรวิเศษตัวอื่น ดู.......”

พูดถึงตรงนี้ ผู้อาวุโสโม่ชะงักไป

อริยปราชญ์ดวงดาวพูดว่า “ดูอะไร”

ผู้อาวุโสโม่พูดว่า “ดูไร้ยางอายกว่านิดหน่อยครับ”

เพียงประโยคเดียว ทำให้ผู้อาวุโสคนอื่นหัวเราะออกมา

อริยปราชญ์ดวงดาวส่งเสียงหึอย่างเย็นชาแล้วพูดว่า “โง่เขลา อสูรวิเศษกลั่นยา เรื่องแบบนี้พวกนายนึกว่าไม่เคยมีผู้ฝึกชี่ทดสอบเหรอ ฉันจะบอกให้นะ เมื่อหลายร้อยปีก่อน มีผู้ฝึกชี่ที่โดดเด่นคนหนึ่งเคยทดสอบแล้ว เขาคือฮ่วนคุน ผู้ก่อตั้งหอฝึกสัตว์ในปัจจุบัน แต่พวกนายรู้ไหมว่าผลที่ได้คืออะไร ฮ่วนคุนล้มเลิกการศึกษานี้ ไม่ได้เป็นเพราะเรื่องนี้เป็นไปไม่ได้ แต่เรื่องนี้ไม่สามารถทำได้ ถ้าอสูรวิเศษกลั่นยาเป็นหมดทุกตัว แล้วจะต่างอะไรกับคนล่ะ ถ้าสัตว์อสูรทั้งโลก ไม่สิ แค่สัตว์อสูรหนึ่งในสิบกลั่นยาเป็น โลกนี้ยังเป็นของคนอีกไหม โง่เขลา โง่เขลาที่สุด รีบหยุดการศึกษาของพวกนายซะ”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า