เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1151

หลังผ่านไปไม่กี่วัน

แสงหนึ่งร่วงลงมาจากฟ้า พุ่งตรงลงมาทางด้านหลังเขาวิถีบู๊

ลำแสงกระแทกเข้ามาในห้องหิน จนฝุ่นตลบอบอวลไปทั่ว

“ไม่ง่ายเลยนะ ในที่สุดก็ได้กลับมาแล้ว!”

ลู่ฝานปัดฝุ่นบนตัว ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม

เดิมทีจักรพรรดิอู่จะกลืนกินเขา แล้วตัวเองก็กลับมา แต่ปรากฏว่ากลืนกินไม่สำเร็จ อีกทั้งยังเกือบทำให้ลู่ฝานติดอยู่ในอากาศเวิ้งว้างอีกด้วย

โชคดีที่ตอนนี้โลกใบเล็กของจักรพรรดิอู่เป็นของเขาแล้ว หลังจากควานหาอยู่ไม่กี่วัน ในที่สุดก็หาวิธีกลับมาได้

กระบี่หนักไร้คมร่วงลงมาอยู่ในมือ ตอนนี้จิตที่อยู่ในกระบี่หายไปแล้ว มีเพียงแค่พลังที่ลู่ฝานใส่เข้าไปกับเขตวิถีโลกใบเล็กที่รวมเป็นหนึ่งเดียวกัน

เดิมที่จิตที่อยู่ในกระบี่หนักไร้คมดับสูญไปนานแล้ว มีเพียงจิตวิญญาณโหยหาที่จักรพรรดิอู่ใส่เข้าไป

ตอนนี้ความโหยหาของจักรพรรดิอู่โดนเขาผนึกไว้ในร่างกายเรียบร้อยแล้ว

แน่นอนว่าจิตวิญญาณเล็กน้อยที่อยู่ในกระบี่หนักไร้คม ก็จางหายไปเหมือนหมอกควันด้วยเช่นกัน

ตอนนี้กระบี่หนักไร้คมเป็นของลู่ฝานเพียงคนเดียวเท่านั้น สิ่งเดียวที่ต้องให้ความสำคัญคือตัวเองต้องบ่มเพาะดูแลภูติอาวุธ

แต่เรื่องนี้ค่อยเป็นค่อยไปได้!

ตอนนี้สามารถเก็บกระบี่หนักไร้คมไว้ในตัวเขาได้แล้ว แปดเปื้อนพลังของโลกได้ทุกเมื่อ

การบ่มเพาะดูแลภูติอาวุธออกมา เป็นเรื่องที่ง่ายดายมาก

เพิ่งได้โลกใบเล็กมาหนึ่งวัน ลู่ฝานรู้สึกว่าปราณชี่ของตัวเองเริ่มมีสติปัญญา

ระหว่างที่ใช้ เริ่มเกิดการเปลี่ยนแปลงหลากหลายขึ้น คิดว่าถ้าเป็นอย่างนี้ต่อไป คงถึงขั้นที่ลู่ฝานไม่ต้องควบคุมมัน มันก็สามารถมีปฏิกิริยาตอบกลับเองได้

นี่เป็นเรื่องดีที่สุดอย่างไม่ต้องสงสัยเลย ลู่ฝานรู้สึกพึงพอใจเป็นอย่างมาก