เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1159

“ครั้งนี้คือความจริงสินะ!”

ส่งเสียงหึออกมาอย่างเย็นชา ปราณชี่ทั้งตัวลู่ฝานลดลง นัยน์ตามีแสงสว่างวาบ วิชาชิงวิญญาณ ปรากฏ!

คำพูดของกลืนจิตชะงักไปทันที แต่หลังจากนั้นมีแสงสีดำพุ่งออกมาจากตัวของกลืนจิต คิดไม่ถึงว่าจะทำลายกรงคุกฟ้าดินจนแตกสลาย อีกทั้งยังรัดตัวลู่ฝานเอาไว้เหมือนงูหลาม

ในแสงสีดำเต็มไปด้วยพลังกลืนกิน ลู่ฝานรู้สึกว่าพลังปราณของตัวเองลดลงอย่างรวดเร็ว

และประกายในแววตากลืนจิตก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมอย่างรวดเร็ว!

“จะดูดกลืนใช่ไหม มาสิ!”

ลู่ฝานใช้วิชาหลอมรวมปราณชี่ทันที ดูดพลังปราณของกลืนจิตเข้ามาในร่างกายตัวเองอย่างบ้าคลั่ง

ทั้งสองคนเริ่มดูดพลังปราณของอีกฝ่ายอย่างบ้าคลั่ง ตอนนี้กลืนจิตตั้งสติได้ เขากัดฟันมองลู่ฝานแล้วพูดว่า “คิดไม่ถึงว่าเด็กอย่างนายจะรู้วิชาของผู้ฝึกชั่วร้าย!”

แสงสีดำทะลักไปทั้งตัวกลืนจิต ในเวลาเดียวกันเมื่อกัดปลายลิ้น เลือดสดพุ่งออกมาจากปากเขา

เลือดสดลอยกระจายอยู่ในความมืดมิด หลังจากนั้นคิดไม่ถึงว่ามันจะกลายเป็นดวงตาสีเลือดเป็นคู่ๆ ปรากฏอยู่ในความมืดมิด

ต่อจากนั้น ลู่ฝานรู้สึกถึงพลังมหาศาลจู่โจมมาจากด้านข้าง

เมื่อหลบไม่ทัน มีเสียงอึกทึกดังมาจากตัวลู่ฝาน

ลู่ฝานกัดฟัน เตะลงบนตัวกลืนจิต

ทันใดนั้น กลืนจิตถูกเตะเข้าไปในความมืดมิด และหายไปอีกครั้ง แต่ดวงตาสีเลือดรอบตัว ยังคงจ้องเขาอยู่อย่างนั้น

“เคล็ดวิชาบู๊เลือดจับตัว! เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ รีบฆ่าเขาให้ตาย ไม่งั้นเลือดของเจ้านายจะโดนดวงตาสีเลือดพวกนี้ดูดจนหมด”

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรพูดออกมาทันที เมื่อลู่ฝานได้ยินคำพูดของไอ้เก้า ฝ่ามือเขาจับกระบี่หนักไร้คมเอาไว้แน่น

เป็นคนที่รับมือยากจริงๆ นักบู๊แดนปราณฟ้าแต่ละคนรับมือไม่ง่ายเลยจริงๆ

เคล็ดวิชาบู๊ที่กลืนจิตใช้ออกมา ให้ความรู้สึกเหมือนมีเขตวิถีอยู่เล็กน้อย