เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1315

“ช่างปากดีนัก ลู่ฝาน นายอย่าคิดว่าตอนนี้ฉันกำลังบาดเจ็บ นายก็จะสามารถโอ้อวดต่อหน้าของพวกเราได้! ”

อู่ชิงเฉิงเช็ดรอยเลือดที่มุมปาก และจับกระบี่ม่วงแดงในมือแน่น!

เวลานี้อู่จุนเองก็ยืนแสดงตนออกมา สายตาจ้องเขม็งไปที่ลู่ฝาน

ลู่ฝานมองไปที่สองคนนี้ ด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

จากเสียงหายใจที่รวดเร็วของอู่ชิงเฉิงและอู่จุน ก็สามารถประเมินได้ว่า ทั้งสองคนบาดเจ็บไม่น้อย

ฝ่ามือตีไปที่เจ้าดำที่อยู่บนไหล่ แล้วเจ้าดำก็เข้าสิงร่างสำเร็จ

ควันดำปกคลุมไปทั่ว และปราณชี่ก็พวยพุ่งขึ้น เมื่อลู่ฝานยกมือขึ้น กระบี่หนักไร้คมที่ปักอยู่ด้านหลังของอู่ชิงเฉิง ก็กลับมาอยู่ในมือของตนอีกครั้ง

เวลานี้พละกำลังที่คุกรุ่นในร่างกายของลู่ฝานนั้น ต้องใช้คำว่าไม่มีที่สิ้นสุดมาอธิบายได้เท่านั้น

มือขวาถือกระบี่ ปราณชี่หลอมรวมอยู่บนตัวของกระบี่ ควันดำปกคลุมทับด้านบน

มือซ้ายกางออก ขยับนิ้วมือเล็กน้อย พลังฟ้าดินโดยรอบเริ่มที่จะเกิดการเปลี่ยนแปลง

ทั้งสามคนยืนอยู่ในซอยเล็กที่ว่างเปล่าไร้ผู้คน

ทันใดนั้น ลู่ฝานก็ชิงเคลื่อนไหวก่อน

วิชากายรวดเร็วดั่งสายฟ้า ก็ไม่เพียงพอที่จะอธิบายได้ถึงความรวดเร็วของลู่ฝานในขณะนี้แล้ว

เศษเงายังคงอยู่ที่เดิม แต่กระบี่ของลู่ฝานได้มาถึงเบื้องหน้าของอู่ชิงเฉิงแล้ว

ลงมือโดยใช้กระบวนท่า ยอดกระบี่หวนคืน!

อู่ชิงเฉิงรวบรวมพลังเล็กน้อย แล้วใช้ฝ่ามือฟันไปในอากาศ น้ำหนึ่งหยด ก็ตกลงมาบนกระบี่หนักไร้คมของลู่ฝานอย่างไร้เหตุผล

น้ำหยดนี้ไม่รู้ว่ามาจากที่ไหน แต่กลับเต็มไปด้วยชี่ความเย็นของฟ้าดินอย่างที่สุด

จุดที่น้ำไหลผ่านแม้แต่กระบี่หนักไร้คมของลู่ฝานก็ยังแข็งตัวกลายเป็นน้ำแข็ง ลำแสงเก้าสีบนกระบี่ของลู่ฝาน ในชั่วพริบตาเดียว ก็ถูกระงับควบคุมลงไปอย่างสิ้นเชิง

ไม่ต้องสงสัยเลยว่า น้ำหนึ่งหยดนี้ จะต้องแฝงไปด้วยวิถีบู๊อย่างแน่นอน

ขณะที่น้ำไหลผ่านมา กระบี่ของอู่ชิงเฉิงก็ตามต่อมาด้วย

กระบี่ยาวทะลุผ่านน้ำที่หยดลงไปบนกระบี่ของลู่ฝาน ทันใดนั้น ลู่ฝานก็รู้สึกได้ถึงพลังที่เยือกเย็นและแหลมคม ที่กำลังโจมตีมาที่ร่างของเขา

ในขณะเดียวกัน อู่จุนที่อยู่ด้านข้างก็ยกมือขึ้น

ลู่ฝานเคลื่อนไหวสีหน้าเล็กน้อย แล้วใช้มือซ้ายชกเข้าไปที่ร่างของอู่จุนก่อน

เมื่อหมัดกระแทกเข้าใส่ ใต้ฝ่าเท้าของอู่จุน ก็ประกายลำแสงห้าธาตุขึ้นทั้งแถบ พลังฟ้าดินที่อยู่โดยรอบ ก็พลันกลายเป็นลักษณะค่ายกลขึ้น แล้วเข้าสู่ในร่างของอู่จุน ทันใดนั้นอู่จุนก็ล้มลงไปที่พื้น และกระอักเลือดออกมาอย่างไม่หยุด

ข้อมือขวาพลันสั่นไหวอย่างรุนแรงอีกครั้ง กระบี่หนักไร้คม กระจายเขตวิถีออกเป็นวงกว้าง

ทันใดนั้นก็ได้ทำลายพลังความเยือกเย็นที่ปกคลุมอยู่บนกระบี่จนมลายหายไป ไม่เพียงเท่านี้ ขณะเดียวกัน ดวงตาของลู่ฝานก็กระพริบแสง ใช้วิชาชิงวิญญาณ!

ทันใดนั้น เงาร่างของอู่ชิงเฉิงก็แข็งทื่อขึ้น

ลู่ฝานพลิกมือแล้วฟันกระบี่ลงไปที่ด้านหน้าทรวงอกของอู่ชิงเฉิง โดยใช้กระบี่ฟันเพียงครั้งเดียวก็ทำให้อู่ชิงเฉิงกระเด็นลอยไปไกลหลายสิบเมตร