เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1329

“ฉันก่อน! ”

ทันใดนั้น ก็มีคนที่อดใจไม่ไหวกระโดดขึ้นมาบนสังเวียนก่อนแล้ว

คนผู้นี้ก็เป็นที่รู้จักของคนไม่น้อย ซึ่งก็คือว่านกั๋วที่พ่ายแพ้ให้กับเทียนชิงหยาง ในการต่อสู้รอบที่สามหรือรอบสิบหกคนสุดท้ายของการประลองคัดเลือก

“ฮ่าฮ่า ว่านกั๋วขึ้นมาบนสังเวียนแล้ว ดูเหมือนว่าการประลองคัดเลือกในช่วงก่อนหน้านี้ ที่พ่ายแพ้ให้กับเทียนชิงหยางนั้น จิตใจยังคงมีความโกรธแค้นอยู่ วันนี้ ไม่นึกว่าจะมาสร้างความยากลำบากให้กับธิดาเทพเป็นคนแรกเลย! ”

“สามารถเข้าถึงรอบสิบหกคนสุดท้ายได้ วิชาความสามารถที่มี ก็ถือว่าไม่เลว วันนี้มาดูกันว่า เขาจะสามารถแสดงความเก่งกาจของอู่อานออกมาให้เห็นกันได้หรือไม่”

“ฉันกลัวว่าเขาจะพลิกเอาชนะได้โดยไม่ตั้งใจ แล้วก็กลายเป็นลูกเขยของประเทศเป่ยเสินไปเลย! ”

......

เสียงโห่ร้องเกรียวกราว ดังขึ้นไม่หยุด

นักบู๊ ถือว่าเป็นกลุ่มคนที่ชื่นชอบโห่ร้องมากที่สุด ไม่ว่าจะไปอยู่ที่ไหน พวกเขาต่างก็จะแสดงบทบาทที่สร้างความโกลาหลวุ่นวายไปทั่วในทุกครั้ง

ว่านกั๋วขึ้นมาบนเวทีแล้ว โดยได้กำหมัดแสดงความเคารพต่อธิดาเทพและพูดว่า: “ว่านกั๋ว จากเขตปิ้ง เชิญธิดาเทพลงมือได้เลย! ”

ธิดาเทพมองไปที่เขาอย่างเฉยชา แล้วก็พยักหน้าเบา ๆ

ว่านกั๋วยืนตัวตรง พร้อมกับถืออาวุธเอาไว้ในมือ

“ธิดาเทพ เชิญ! ”

ธิดาเทพตอบกลับอย่างสงบนิ่งว่า: “เชิญ! ”

ว่านกั๋วพลันปลดปล่อยพลังปราณในร่างกายออกมา ซึ่งพลังอานุภาพเป็นที่น่าตกใจอย่างมาก!

ครั้งก่อนยังไม่ทันได้แสดงกระบวนท่าอะไรเลย ก็พ่ายแพ้ให้กับเทียนชิงหยาง ทำให้เขาอับอายขายหน้าเป็นที่สุด วันนี้เมื่อต่อสู้กับธิดาเทพ ว่านกั๋วก็ตัดสินใจแน่วแน่ว่า จะต้องแสดงฝีมือต่อสู้ให้ดีขึ้นกว่าเดิม

ไม่พูดถึงผลแพ้ชนะก่อนว่าเป็นอย่างไร ที่สำคัญจะต้องนำวิชาที่ตนเองเป็นทั้งหมดนั้น แสดงออกมาให้ได้อย่างสมบูรณ์ ไม่ง่ายเลยกว่าที่จะฝึกฝนกี่กระบวนท่าที่สวยงาม และทักษะวิชาบู๊ที่เก่งกาจจนสำเร็จ เดิมทีตั้งใจที่จะแสดงในการประลองคัดเลือก เพื่อให้ทุกคนประจักษ์กับความยอดเยี่ยมของตนเอง

แต่คาดคิดไม่ถึงว่า กว่าที่จะมาถึงรอบสิบหกคนสุดท้าย และเตรียมแสดงให้ทุกคนในใต้หล้าได้เห็นเป็นประจักษ์นั้น กลับกลายเป็นว่าถูกกระบวนท่าวิชาของเทียนชิงหยาง จนต้องพ่ายแพ้ตกรอบไป

ความคับแค้นอัดอั้นในจิตใจของว่านกั๋ว ผู้ใดจะรับรู้เข้าใจได้

ตอนที่คนอื่นพ่ายแพ้ อย่างน้อยก็ยังได้ต่อสู้ติดต่อกันหลายรอบ ได้แสดงกระบวนท่าออกมาทั้งหมด ต่อให้พ่ายแพ้ก็ยังถือว่ามีเกียรติ