เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1331

สายตาทั้งหมด เวลานี้ ก็พลันจับจ้องมาที่ร่างของลู่ฝานแล้ว

ลู่ฝานท่าทางสงบนิ่ง สีหน้าเป็นปกติ มองไปที่ธิดาเทพ แต่กลับไม่มีท่าทีว่าจะลุกขึ้นแต่อย่างใด

ในที่สุดเขาก็เข้าใจได้แล้วว่าสิ่งที่ธิดาเทพพูดขอร้องกับเขานั้นคืออะไร โดยฝ่ายตรงข้ามพุ่งเป้ามาที่เขาอย่างชัดเจน

คิดว่าน่าจะเป็นตอนที่พบเจอหน้ากันครั้งที่สองที่บริเวณที่นั่งผู้ชม ธิดาเทพปล่อยพลังฝ่ามือใส่ฉัน แต่กลับไม่เกิดผลอะไรเลย ด้วยเหตุนี้จึงทำให้เธอเกิดความสนใจขึ้น

“ลู่ฝาน ลู่ฝานอีกแล้ว ทำไมจะต้องมีเขา อยู่แทบทุกครั้งเลย ธิดาเทพทำไมถึงต้องเรียกชื่อเขาขึ้นโดยเฉพาะด้วย! ”

“เมื่อครู่ลู่ฝานก็ยังนั่งรถม้าของธิดาเทพมาด้วย หรือว่า ที่จริงแล้วธิดาเทพชื่นชอบในตัวลู่ฝานแล้ว? ”

“เป็นไปไม่ได้หรอก ฉันว่าลู่ฝานก็ไม่ใช่หนุ่มหล่ออะไรที่ถึงขนาดทำให้ผู้หญิงลุ่มหลงถึงขนาดนั้น ทำไมหญิงสาวในทุกที่ถึงได้ชื่นชอบเขาด้วย อู่คงหลิงแห่งแม่น้ำหย่งอาน คุณถานไถเก๋อแห่งตระกูลถานไถ ตอนนี้ก็คือธิดาเทพอีก ไอ้หนุ่มนี้เกิดมาก็มีเสน่ห์น่าหลงใหลขนาดนั้นเลยเหรอ? ”

......

ทุกคนวิพากษ์วิจารณ์กันไม่หยุด ส่วนฉินซางต้าตี้ก็หัวเราะปากไม่หุบเลย

เขาหันหน้าไปถามหลู่เฉิงเซี่ยงที่อยู่ทางซ้ายมือคนแรกว่า: “ขุนนางหลู่ นายพอจะทราบถึงความสัมพันธ์ระหว่างลู่ฝานกับธิดาเทพไหม? ”

หลู่เฉิงเซี่ยงส่ายศีรษะและพูดว่า: “ไม่รู้ แต่เมื่อดูจากสถานการณ์นี้แล้ว ธิดาเทพเหมือนจะสนใจลู่ฝาน อย่างมากทีเดียว”

ฉินซางต้าตี้ยิ้มและพูดว่า: “นายว่า หากลู่ฝานขึ้นสังเวียนแล้วเอาชนะเธอได้ อย่างนั้นก็ต้อง......”

หลู่เฉิงเซี่ยงเองก็ยิ้มและพูดขึ้นว่า: “อย่างนั้นก็คงจะดีที่สุดแล้ว”

ลู่ฝานพูดขึ้นว่า: “ธิดาเทพ ยังไงก็อย่าได้บีบบังคับฉันเลย นักบู๊อู่อานมีนับไม่ถ้วน คืนนี้ภายในบริเวณสระเหยาก็มียอดฝีมือจำนวนมากมาย ต่อให้มีฉันอีกคน หรือว่าไม่มีฉันก็ไม่ต่างอะไร ฉันคิดว่าคนอื่น คงยินดีที่จะประลองฝีมือกับธิดาเทพแน่นอน”

เมื่อพูดจบ ลู่ฝานก็นั่งลงไปอย่างไม่สะทกสะท้าน

คนของตระกูลอื่นเห็นการแสดงออกของลู่ฝานแล้ว ก็พากันหัวเราะ

หลิ่วเจินพูดกับคนด้านข้างว่า: “ลู่ฝานคนนี้ ช่างรู้จักเอาตัวรอดได้อย่างฉลาด รู้ว่าตนเองมีสถานะต่ำต้อย ไม่ควรที่จะไปยุ่มย่ามต่อธิดาเทพ ซึ่งถือว่ารู้ตัวเองเป็นอย่างดี ความรู้สึกที่ฉันมีต่อเขานั้น เริ่มที่จะเปลี่ยนแปลงไปบ้างแล้ว”

ตระกูลสุ่ย สุ่ยสือฉวนพูดขึ้นว่า: “ลู่ฝานคนนี้ แม้แต่ปฏิเสธก็ยังทำตัวโอ้อวดอย่างมาก เห็นแล้วรู้สึกขัดใจยิ่งนัก”

สุ่ยเชียนโหรวพูดขึ้นอย่างเย็นชาว่า: “พี่ชาย หากว่าพี่มีความสามารถ พี่ก็กำเริบเสิบสานออกมาสิ”