เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 134

อาจารย์อี้ชิงตวาดว่า "หานเฟิง อย่าเล่นอะไรพวกนี้เถอะ"

หานเฟิงกำลังจะโยนของในมือออกไป เมื่อได้ยินคำพูดของอาจารย์อี้ชิง จึงรีบชะงักการกระทำทันที

พวกหลางเจี้ยน รีบถอยหลัง มองหานเฟิงและคนอื่น เหมือนผู้หญิงบริสุทธิ์สดใส เห็นนักเลงฉาวโฉ่ ต้องรีบถอยให้ไกลที่สุด

อาจารย์เต้ากวงส่ายหน้าอย่างเหนื่อยใจ เฮ้อ วันนี้วุ่นวายแบบนี้ รอให้พวกคณะบังเหินกลับไป ชื่อของคณะหนึ่งเดียวของพวกเขาต้องอื้อฉาวแน่นอน

อาจารย์อี้ชิงเบิกตาโตใส่หานเฟิง หานเฟิงวางลูกกลมๆ ในมืออย่างทำอะไรไม่ได้

อาจารย์อี้ชิงเบิกตาโตแล้วพูดว่า "ยังมีอีก"

หานเฟิงกลอกตามองบน สะบัดชุดคลุมยาว ของเยอะแยะร่วงลงมาบนพื้นทั้งหมด

ลู่ฝานจ้องมอง เห็นเข็มเงินส่องแสงสลัว มีดสั้นพังๆ เต็มไปด้วยของเหลวสีแดง อีกทั้งขวดอีกหลายสี ได้กลิ่นเหม็นมาจากไกลๆ ของพวกนี้กองอยู่ใต้เท้าหานเฟิงเต็มไปหมด

หลางเจี้ยนและคนอื่น เห็นแล้วสะอิดสะเอียน ตอนนี้พวกเขารู้สึกเสียใจ ที่ตามอาจารย์หลางเจี้ยน มาคณะหนึ่งเดียว พวกคณะหนึ่งเดียวเป็นนักบู๊ที่ซื่อสัตย์ ใสสะอาดจริงเหรอ

ฉู่สิงกับฉู่เทียนยืนด้านข้าง ทำเป็นไม่รู้จักหานเฟิง

อาจารย์เต้ากวงสะบัดมือ แล้วพูดว่า "หลางเจี้ยน นายพาศิษย์มาฝึกฝีมือไม่ใช่เหรอ รีบสิ ทำเสร็จจะได้จบ"

หลางเจี้ยนกัดฟัน พูดว่า "ฉันก็คิดแบบนี้เหมือนกัน เถาสิง นายมาก่อน ไม่ทราบว่าศิษย์คนไหนของคณะหนึ่งเดียว จะมาแลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน"

เถาสิงที่โดนเรียกชื่อ ชะงักไป จากนั้นเดินเข้ามา

เถาสิงมองหานเฟิงแล้วพูดเสียงดังว่า "ผมไม่แข่งกับไอ้นี่นะๆ พวกนายเปลี่ยนคนมาเถอะ"

หานเฟิงหัวเราะแล้วพูดว่า "ไม่ยอมแข่งกับฉัน ฉันก็ไม่อยากแข่งกับนายเหมือนกัน"

ฉู่สิงกับฉู่เทียนมองหน้ากัน จากนั้น ฉู่สิงเดินออกมา พูดว่า "ฉันละกัน โปรดชี้แนะด้วย"

เถาสิงส่งเสียงหึเย็นชา เอาอาวุธของตัวเองออกมา ดาบโค้งแสงสีม่วง