เทียนชิงหยางสีหน้าย่ำแย่ วันนี้ที่เข้าถูกโจมตีทำร้าย ไม่ใช่เพียงแค่ที่ร่างกายเท่านั้น ที่สำคัญยิ่งกว่าคือด้านสภาพจิตใจ
นักบู๊ที่ไม่มีภูมิหลังอะไร และมาจากสถานที่เล็ก ๆ แห่งหนึ่ง กลับสามารถต่อสู้เอาชนะเขาได้แล้ว โดยเอาชนะเขาต่อหน้าของทุกคน ด้วยวิธีการที่ไม่สามารถทำให้หาข้อแก้ตัวใด ๆ ได้เลย
อีกทั้ง ในตอนสุดท้าย อีกฝ่ายหนึ่งก็ยังไม่ฆ่าตนเองด้วย เทียนชิงหยางคงจะจดจำคู่ดวงตาที่สงบนิ่งของลู่ฝานนั้นไปชั่วชีวิต ราวกับว่าการเอาชนะเขา ไม่ได้มีค่าถึงกับต้องตื่นเต้นอะไรเลยแม้แต่น้อย
เทียนชิงหยางริมฝีปากสั่นเทาและพูดขึ้นว่า: “ไม่ต้อง เจ้าบ้าน แขนของฉันไม่ต้องรักษา นับตั้งแต่วันนี้ไป ฉันจะใช้เพียงแค่แขนซ้ายในการฝึกฝนกระบี่! ”
เทียนหลิงพูดเสียงดังว่า: “ชิงหยาง นายอย่าได้ล้มเลิกความทะเยอทะยานเด็ดขาด ก็แค่พ่ายแพ้ในการประลองยุทธรอบหนึ่งเท่านั้น ไม่ได้พ่ายแพ้สูญสิ้นทุกอย่างไปสักหน่อย นายดูเขาสิ ตอนสุดท้ายก็ยังไม่กล้าที่จะฆ่านายเลย นี่แสดงว่าเขาก็ยังหวาดกลัวนายอยู่บ้าง นายแค่พยายามใช้ทุกสิ่งทุกอย่างที่นายมีอยู่นี้ให้เกิดประโยชน์สูงสุด แล้วต่อไปนายก็จะสามารถเอาชนะเขาลงได้แน่นอน”
เทียนชิงหยางสูดหายใจลึก และค่อย ๆ พูดว่า: “ฉันทำมันแน่ แต่ความอับอายในวันนี้ ฉันเองก็จะต้องล้างแค้นกลับคืนด้วย เขาตัดแขนฉันทิ้งข้างหนึ่ง วันหลังฉันจะเอาคืนกลับจากเขาสองเท่า”
เทียนหลิงมองเห็นความเด็ดเดี่ยวแน่วแน่จากสายตาของเทียนชิงหยาง แล้วถอนหายใจและพูดว่า: “นายจะทำแบบนี้จริงเหรอ? ”
เทียนชิงหยางหันหน้ามองไปที่เงาร่างของลู่ฝาน และพูดว่า: “ฉันจะต้องทำแบบนี้แน่ มิเช่นนั้น ชั่วชีวิตนี้ของฉันก็คงจะไล่ตามเขาไม่ทันแล้ว! ”
เมื่อพูดจบ เทียนชิงหยางก็หลับตาสองข้างลงด้วยความเจ็บปวด เทียนหลิงส่ายศีรษะและโบกมือ บอกให้ลูกหานตระกูลเทียน ออกไปจากที่นี่โดยเร็ว ซึ่งในสนามบู๊ สายตาของลู่ฝาน ก็แฝงไปด้วยความตื่นเต้นดีใจ
หน่วยองครักษ์เสิ่นหวา และอาศัยอยู่ที่ประเทศอู่อานไปตลอด ฝ่าบาทช่างใจกว้างเสียจริงเลย!
คิดถึงตอนนั้น ตอนที่ไท่จื่อ เคยให้คำมั่นสัญญากับเขาเองเหมือนกันว่า จะให้เขาไปดำรงตำแหน่งหัวหน้าเขต
แต่เขาคนเดียวกลับไปเป็นหัวหน้าเขต จะไปมีความสุขเท่ากับทั้งตระกูลอยู่อาศัยในประเทศอู่อานไปตลอดได้อย่างไรล่ะ
ใบหน้าของลู่ฝานเต็มไปด้วยรอยยิ้ม เมื่อคุณพ่อและคุณปู่พวกเขารับทราบข่าวคราวนี้แล้ว ก็คงจะต้องดีใจอย่างมากเป็นแน่!
ลู่ฝานชูมือสองข้างขึ้น และโบกมือทักทายให้กับผู้ชมทั้งหมดบนแท่นผู้ชม
คนจำนวนไม่น้อยพากันตะโกนเรียกชื่อของลู่ฝาน นับตั้งแต่วันนี้ไป ชื่อของลู่ฝานนี้ จะกลายเป็นตำนานบทหนึ่งแห่งเมืองหลวง
วันนี้ เป็นวันของลู่ฝาน!
และค่ำคืนนี้ ก็จะเป็นคืนที่สนุกสนานร่าเริง
การประลองยุทธคัดเลือกได้เสร็จสิ้นลง แม้ว่าในช่วงกลางจะเกิดความวุ่นวายขึ้นมาบ้าง แต่สำหรับผลลัพธ์ในตอนสุดท้ายก็เป็นที่พอใจของทุกคนอย่างมาก
ลู่ฝานนักกระบี่แห่งตงหวา เก่งกาจสมคำร่ำลือ คว้าอันดับหนึ่งไปครอง และก็ขึ้นแท่นเป็นอันดับหนึ่งของการจัดอันดับในประเทศ กลายเป็นที่หนึ่งของกลุ่มเด็กรุ่นใหม่ในประเทศอู่อาน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า
ปู่เชี่ยไรเรียกหลานตัวเองว่านาย นิยายย้อนยุคมึงแปลซะ ทันสมัยเลย ไอ้เวร...
ช่องทางซื้ออ่านก็ไม่มี...
2276จบค้างเลยมาต่อเร็วๆนะ...
รออ่าน2277...
เสียดายมาก อ่านมาถึงหน้า 2276 มา2รอบแล้ว กำลังสนุกเลย ช่วยแปลตาอให้หน่อยนะครับ...
ถ้าไม่แปลต่อเรื่องต่อไปก็คงเหมือนเรื่องนี้หรือเปล่าครับไม่จบสักเรื่อง...
เปลี่ยนชื่อเว็บไซต์อีกครั้งเป็นครั้งที่3นับแต่ได้เข้ามาอ่าน สัญญานของการไปต่อ...
พยายามชำระเงินจากทั่ให้บนprofile จำนวน$4.99 แต่ไม่สำเร็จ ทดลองจ่ายเงินซื้อสินค้าออนไลน์ก็ผ่าน ซึ่งแสดงว่าcardไม่มีปัญหา บอกได้ไหมว่ามีปัญหาที่ไหน หรือว่ายังไม่ได้แปลเพิ่ม จึงยังไม่ต้องจ่าย มีข้อสงสัยมากมาย ชี้แจงสักหน่อยได้ไหม...
รอจนหมดหวัง...
อ่านถึง2276ครบ2รอบแล้วครับ ไม่แปลต่อแล้วเหรอ...