อ่านสรุป บทที่ 1359 จาก เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า โดย โอหยางวิ่น
บทที่ บทที่ 1359 คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายใช้ชีวิต เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย โอหยางวิ่น อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
เทียนชิงหยางสีหน้าย่ำแย่ วันนี้ที่เข้าถูกโจมตีทำร้าย ไม่ใช่เพียงแค่ที่ร่างกายเท่านั้น ที่สำคัญยิ่งกว่าคือด้านสภาพจิตใจ
นักบู๊ที่ไม่มีภูมิหลังอะไร และมาจากสถานที่เล็ก ๆ แห่งหนึ่ง กลับสามารถต่อสู้เอาชนะเขาได้แล้ว โดยเอาชนะเขาต่อหน้าของทุกคน ด้วยวิธีการที่ไม่สามารถทำให้หาข้อแก้ตัวใด ๆ ได้เลย
อีกทั้ง ในตอนสุดท้าย อีกฝ่ายหนึ่งก็ยังไม่ฆ่าตนเองด้วย เทียนชิงหยางคงจะจดจำคู่ดวงตาที่สงบนิ่งของลู่ฝานนั้นไปชั่วชีวิต ราวกับว่าการเอาชนะเขา ไม่ได้มีค่าถึงกับต้องตื่นเต้นอะไรเลยแม้แต่น้อย
เทียนชิงหยางริมฝีปากสั่นเทาและพูดขึ้นว่า: “ไม่ต้อง เจ้าบ้าน แขนของฉันไม่ต้องรักษา นับตั้งแต่วันนี้ไป ฉันจะใช้เพียงแค่แขนซ้ายในการฝึกฝนกระบี่! ”
เทียนหลิงพูดเสียงดังว่า: “ชิงหยาง นายอย่าได้ล้มเลิกความทะเยอทะยานเด็ดขาด ก็แค่พ่ายแพ้ในการประลองยุทธรอบหนึ่งเท่านั้น ไม่ได้พ่ายแพ้สูญสิ้นทุกอย่างไปสักหน่อย นายดูเขาสิ ตอนสุดท้ายก็ยังไม่กล้าที่จะฆ่านายเลย นี่แสดงว่าเขาก็ยังหวาดกลัวนายอยู่บ้าง นายแค่พยายามใช้ทุกสิ่งทุกอย่างที่นายมีอยู่นี้ให้เกิดประโยชน์สูงสุด แล้วต่อไปนายก็จะสามารถเอาชนะเขาลงได้แน่นอน”
เทียนชิงหยางสูดหายใจลึก และค่อย ๆ พูดว่า: “ฉันทำมันแน่ แต่ความอับอายในวันนี้ ฉันเองก็จะต้องล้างแค้นกลับคืนด้วย เขาตัดแขนฉันทิ้งข้างหนึ่ง วันหลังฉันจะเอาคืนกลับจากเขาสองเท่า”
เทียนหลิงมองเห็นความเด็ดเดี่ยวแน่วแน่จากสายตาของเทียนชิงหยาง แล้วถอนหายใจและพูดว่า: “นายจะทำแบบนี้จริงเหรอ? ”
เทียนชิงหยางหันหน้ามองไปที่เงาร่างของลู่ฝาน และพูดว่า: “ฉันจะต้องทำแบบนี้แน่ มิเช่นนั้น ชั่วชีวิตนี้ของฉันก็คงจะไล่ตามเขาไม่ทันแล้ว! ”
เมื่อพูดจบ เทียนชิงหยางก็หลับตาสองข้างลงด้วยความเจ็บปวด เทียนหลิงส่ายศีรษะและโบกมือ บอกให้ลูกหานตระกูลเทียน ออกไปจากที่นี่โดยเร็ว ซึ่งในสนามบู๊ สายตาของลู่ฝาน ก็แฝงไปด้วยความตื่นเต้นดีใจ
หน่วยองครักษ์เสิ่นหวา และอาศัยอยู่ที่ประเทศอู่อานไปตลอด ฝ่าบาทช่างใจกว้างเสียจริงเลย!
คิดถึงตอนนั้น ตอนที่ไท่จื่อ เคยให้คำมั่นสัญญากับเขาเองเหมือนกันว่า จะให้เขาไปดำรงตำแหน่งหัวหน้าเขต
แต่เขาคนเดียวกลับไปเป็นหัวหน้าเขต จะไปมีความสุขเท่ากับทั้งตระกูลอยู่อาศัยในประเทศอู่อานไปตลอดได้อย่างไรล่ะ
ใบหน้าของลู่ฝานเต็มไปด้วยรอยยิ้ม เมื่อคุณพ่อและคุณปู่พวกเขารับทราบข่าวคราวนี้แล้ว ก็คงจะต้องดีใจอย่างมากเป็นแน่!
ลู่ฝานชูมือสองข้างขึ้น และโบกมือทักทายให้กับผู้ชมทั้งหมดบนแท่นผู้ชม
คนจำนวนไม่น้อยพากันตะโกนเรียกชื่อของลู่ฝาน นับตั้งแต่วันนี้ไป ชื่อของลู่ฝานนี้ จะกลายเป็นตำนานบทหนึ่งแห่งเมืองหลวง
วันนี้ เป็นวันของลู่ฝาน!
และค่ำคืนนี้ ก็จะเป็นคืนที่สนุกสนานร่าเริง
การประลองยุทธคัดเลือกได้เสร็จสิ้นลง แม้ว่าในช่วงกลางจะเกิดความวุ่นวายขึ้นมาบ้าง แต่สำหรับผลลัพธ์ในตอนสุดท้ายก็เป็นที่พอใจของทุกคนอย่างมาก
ลู่ฝานนักกระบี่แห่งตงหวา เก่งกาจสมคำร่ำลือ คว้าอันดับหนึ่งไปครอง และก็ขึ้นแท่นเป็นอันดับหนึ่งของการจัดอันดับในประเทศ กลายเป็นที่หนึ่งของกลุ่มเด็กรุ่นใหม่ในประเทศอู่อาน
สิ่งนี้เกิดจากผลการกระทำของลู่ฝานส่วนหนึ่ง ซึ่งส่วนมากนั้นก็คือผลของการกระทำที่เทียนหลิงจะต้องได้รับมันมากกว่า แน่นอนว่าตรงจุดนี้ เทียนหลิงไม่มีทางยอมรับเด็ดขาด
ตรงกันข้ามกับตระกูลเทียนนั้น ก็คือตระกูลหานที่กำลังครึกครื้นเต็มไปด้วยผู้คน
ช่วงเวลาสั้น ๆ แค่หนึ่งชั่วโมง ด้านหน้าประตูของตระกูลหานกว้างขวางทอดยาวถึงขนาดที่ชายฉกรรจ์บึกบึนนับสินคนเดินเรียงแถวหน้ากระดานได้เลย เนืองแน่นแออัดไปด้วยรถม้าที่ทยอยกันมาส่งมอบของขวัญ
แขกผู้มาเยือนทยอยกันมาถึงอย่างไม่ขาดสาย โดยลูกหลานตระกูลหานได้รวมกันเป็นกลุ่มเพื่อขัดขวางผู้คนเหล่านี้เอาไว้
ผู้คนที่มาส่งมอบของขวัญเหล่านี้ ไม่ได้ต้องการอะไรอื่น ก็แค่อยากจะมองดูลู่ฝานในระยะใกล้เท่านั้น
ถึงขนาดที่มีพวกนักบู๊หญิงที่บ้าคลั่ง ไม่เกรงกลัวยามอารักขาของตระกูลหาน กระโดดข้ามกำแพงเข้าไป แล้วมุ่งหน้าตรงไปที่ภูเขาด้านหลัง
ตระกูลหานอลหม่านวุ่นวายไปหมดแล้ว แต่แน่นอนว่าก็ยังมีคนที่อยู่ท่ามกลางความสุขด้วยเช่นกัน
“วางตรงนี้ วางตรงนี้ สิ่งของของนายวางไว้ตรงนี้ทั้งหมด มีใบรายการของหรือไม่? อะไรนะ? ไม่มีใบรายการของนายก็ยังจะกล้าส่งอีก นายคือพ่อบ้านของตระกูลไหน แค่ส่งมอบของขวัญก็ยังไม่เป็นเลย! วางของลง แล้วกลับไปซะ! ”
หานเฟิงเหงื่อไหลไคลย้อยคอยชี้สั่งผู้คนที่มาส่งมอบของขวัญให้จัดวางสิ่งของไว้ในห้องเก็บของ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า
อ่านถึง 2276 แล้ว อยากอ่านต่อช่วยแนะนำหน่อยครับ ว่าอ่านต่อได้ทางช่องทางไหน...
รอนานมากครับเมื่อไรจะแปลต่อครับ...
มีใครรู้วิธีอ่านต่อมั้ยครับ ผมอ่านถึง2276เป็นรอบที่3แล้ว ก็ยังไม่มีต่อเลย จะหาอ่านต่อได้างช่องทางไหนบ้างครับ...
เจ้าของนิยายเนี่ยมันวิปริตหรือเปล่าวะเขียนๆอยู่แล้วก็จบแบบงงหลายเรื่องแล้ว...
ปู่เชี่ยไรเรียกหลานตัวเองว่านาย นิยายย้อนยุคมึงแปลซะ ทันสมัยเลย ไอ้เวร...
ช่องทางซื้ออ่านก็ไม่มี...
2276จบค้างเลยมาต่อเร็วๆนะ...
รออ่าน2277...
เสียดายมาก อ่านมาถึงหน้า 2276 มา2รอบแล้ว กำลังสนุกเลย ช่วยแปลตาอให้หน่อยนะครับ...
ถ้าไม่แปลต่อเรื่องต่อไปก็คงเหมือนเรื่องนี้หรือเปล่าครับไม่จบสักเรื่อง...