เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1361

หวูเฉินมองลู่ฝานแล้วอดขำออกมาไม่ได้

“ลู่ฝาน ดูเหมือนไม่ได้เจอกันนาน นายรู้จักพูดติดตลกแล้ว เรื่องตลกที่นายเล่า ตลกจริงๆ!”

หวูเฉินหัวเราะไม่หยุด ส่วนลู่ฝานมองเขาอย่างเฉยเมย

หัวเราะได้ไม่นาน หวูเฉินพบว่ามีอะไรผิดปกติ เขาหยุดหัวเราะแล้วพูดว่า “ลู่ฝาน นายพูดจริงเหรอ พูดตลกอะไรกัน นายไปประเทศตันเซิ่ง หุ้นตุ้น หรือนายทะลุระดับแดนเซียนบู๊แล้ว อย่าบอกนะว่านายซื้อยางไม้ต้นวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ซ่อมแซมสวรรค์ หรือซื้อมุกหกเต๋าหุ้นตุ้นมาได้ ถ้านายซื้อของพวกนี้มาได้ ฉันคงใช้ชีวิตอย่างสูญเปล่าแล้วล่ะ”

ลู่ฝานส่ายหน้าพูดว่า “ไม่ใช่ยางไม้ต้นวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ซ่อมแซมสวรรค์ แล้วก็ไม่ใช่มุกหกเต๋าหุ้นตุ้น แต่เป็นพลังแห่งโลก อาจารย์ดูนี่สิ!”

ลู่ฝานเหวี่ยงมือส่งพลังแห่งโลกอันน้อยนิดที่ตัวเองสามารถใช้ได้ออกมาจากนิ้ว

พลังแห่งโลกที่บางละเอียดเหมือนเส้นไหมปรากฏออกมา ทำให้พื้นที่รอบๆ เคลื่อนไหวอย่างแรง เสียงพื้นที่แตกร้าวดังขึ้น พลังฟ้าดินกระจัดกระจายออกไปเอง เหมือนเจออะไรน่ากลัวอย่างไรอย่างนั้น

หวูเฉินอ้าปากค้าง มองพลังแห่งโลกในมือลู่ฝานอย่างไม่อยากเชื่อ

หวูเฉินใช้มืออันสั่นเทาแตะลงไปเบาๆ

“พลังแห่งโลกจริงด้วย นาย……นายได้มายังไง”

เสียงหวูเฉินเริ่มสั่นเครือ

ลู่ฝานยิ้มพูดว่า “จักรพรรดิอู่ถ่ายทอดให้ แม้เขาไม่ค่อยอยากถ่ายทอดให้ฉันสักเท่าไร แต่ผลที่ได้นับว่าไม่เลว เขาเอาโลกใบเล็กพร้อมกับพลังแห่งโลกให้ฉัน!”

หวูเฉินเอาฝ่ามือวางลงบนข้อมือลู่ฝาน จากนั้นส่งพลังเข้าไปตรวจสอบภายในร่างกายลู่ฝาน

ทันใดนั้นหวูเฉินเห็นโลกใบเล็กที่งดงามกว้างใหญ่ในตัวลู่ฝาน หลังจากเห็นลู่ฝานโดนเปลี่ยนแปลงจากพลังแห่งโลกจนทำให้พลังชีวิตเต็มเปี่ยม ร่างกายเต็มไปด้วยพลัง

หวูเฉินเสียงสะอื้น เหมือนมีน้ำตาอยู่ตรงหางตา

“พลังแห่งโลกจริงๆ เป็นพลังแห่งโลกที่สมบูรณ์ พระเจ้า คิดไม่ถึงว่าความฝันทั้งชีวิตของฉันจะเป็นจริงด้วยมือลูกศิษย์ของฉัน คิดไม่ถึงว่าชีวิตนี้ฉันจะได้เห็นว่าโลกใบเล็กหน้าตาเป็นยังไง ลู่ฝาน ขอบใจนายมาก นายบอกฉันได้หรือเปล่าว่าได้โลกใบเล็กมาได้ยังไง”

ลู่ฝานพูดด้วยสีหน้ายินดี “อาจารย์จะให้สูตรการกลั่นยาฉันเหรอ ระดับเซียนหรือระดับเทพล่ะ”

หวูเฉินหัวเราะเบาๆ แล้วพูดว่า “ยาเหรอ ไม่ใช่ ยายังช้าไป สำหรับนายการยกระดับด้วยยามันเล็กน้อยเกินไป”

หวูเฉินดมตัวลู่ฝานหนึ่งครั้งแล้วพูดว่า “ยาเซียนระดับแปด นายกินยาเซียนระดับสูงสุดไปหนึ่งเม็ดใช่ไหม”

ลู่ฝานพูดว่า “ใช่ ฉันได้รับการถ่ายทอดจากเซียนสือฟาง ฉันทำความปรารถนาสุดท้ายของเขาสำเร็จ เขาเลยให้ยาเทวดาฉันมาหนึ่งเม็ด หลังจากกินเข้าไปฉันรู้สึกว่าสามารถพุ่งถึงแดนปราณดินชั้นสุดยอดได้ในพริบตา คิดไม่ถึงว่ายาแบบนี้เป็นแค่ยาเซียนระดับแปด แล้วยาเซียนระดับเก้าเป็นยังไงเหรอ”

หวูเฉินยิ้มแล้วพูดว่า “ยาเซียนระดับแปดถือว่าดีมากแล้ว ทั้งชีวิตมีเซียนบำเพ็ญชี่จำนวนมากไม่สามารถกลั่นยาเซียนระดับแปดออกมาได้ พวกเขาไม่สามารถรวบรวมสมุนไพรที่จำเป็นได้ นายกินยาเซียนระดับสูงไปหนึ่งเม็ด ต่อไปยาอื่นๆ ที่เทียบไม่ได้กับยานี้ จะมีประสิทธิภาพกับนายไม่ดีเหมือนเดิมแล้ว ส่วนยาเซียนระดับเก้า อีกสองวันฉันจะกลั่นยาเสริมวิญญาณ ซึ่งก็คือยาเซียนระดับเก้า”

ใบหน้าลู่ฝานเต็มไปด้วยรอยยิ้ม หวูเฉินพูดต่อ “พอใจมากใช่ไหมล่ะ ยาที่นายกินเข้าไป เป็นยาที่คนตั้งเท่าไรไม่เคยกินสักครั้งในชีวิต แม้กระทั่งฉินซางต้าตี้ของประเทศอู่อาน ก็อาจไม่เคยกินยาเซียนแบบนี้ มีอาจารย์ดีนับว่าไม่เลวเลยใช่ไหมล่ะ!”

ลู่ฝานยิ้มแล้วพูดว่า “ใช่เลย”

หวูเฉินพูดด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ “งั้นนายอยากมีอาจารย์เพิ่มอีกคนไหม”