เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1373

ลู่ฝานขานรับเสียงเบา ประคองหวูเฉินไปนอนอีกด้านก่อน จากนั้นเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ออกมาทั้งหมด

ตอนพูดถึงเรื่องวิญญาณจักรพรรดิอู่ ลู่ฝานจงใจละไว้ บอกแค่ว่าเป็นวิญญาณของผู้แข็งแกร่งเท่านั้น

ได้ยินว่าลุงเฒ่าหวูเอายาเทพเม็ดที่สองให้ลู่ฝานกิน ไอ้อ้วนตงถึงกับถอนหายใจยาว

ลู่ฝานถามด้วยเสียงแหบพร่าเล็กน้อย “ผู้อาวุโส อาจารย์ฉันยังทนได้อีกนานแค่ไหน”

ไอ้อ้วนตงไม่ตอบ มองเฟิงเสี่ยวชี่แล้วพูดว่า “เสี่ยวชี่ นายกลับไปก่อนเถอะ”

เฟิงเสี่ยวชี่พยักหน้า แล้วเดินออกจากร้านเหล้า

ไอ้อ้วนตงสะบัดมือปิดประตู จากนั้นถอนหายใจเบาๆ แล้วพูดว่า “ตอนนี้เขามีพลังชีวิตเล็กน้อย ไม่มีพลังแล้ว วิญญาณเปราะบาง เหลือเวลาไม่มากแล้ว ฉันคิดว่าอีก 2-3 เดือนก็คงตายแล้ว”

ลู่ฝานพูดเสียงดัง “2-3 เดือนเหรอ”

ไอ้อ้วนตงกดไหล่ลู่ฝานแล้วพูดว่า “อย่าวู่วาม นี่เป็นอาการก่อนที่ฉันยังไม่รักษาให้เขา เขากินเหล้าพลังชีวิตของฉันไปหนึ่งกา อีกทั้งฉันยังวางผนึกเอาไว้ในตัวเขา คงทนได้อีกประมาณ 3-5 ปี ไม่น่ามีปัญหาอะไร แต่หลังจาก 3-5 ปี ร่างกายของเขาจะทรุดลง เพราะพลังของฉันต้านทานกฎธรรมชาติไม่ได้หรอก!”

ลู่ฝานพึมพำว่า “3-5 ปี ก็หมายความว่าภายใน 3-5 ปีนี้ ต้องหาวิธีรักษาอาจารย์ให้ได้”

ไอ้อ้วนตงพยักหน้าพูดว่า “ใช่ เขาเคยบอกนายไหมว่ารักษาอาการบาดเจ็บของเขาต้องใช้อะไรบ้าง”

แววตาลู่ฝานเป็นประกาย กำหมัดแน่นแล้วพูดว่า “เคยบอก ของสองอย่าง”

ลู่ฝานสูดหายใจลึกแล้วพูดว่า “ผู้อาวุโส ฉันอยากขอร้องให้ผู้อาวุโสดูแลอาจารย์ฉันในช่วงนี้”

ไอ้อ้วนตงส่ายหน้าพูดว่า “ฉันดูแลไม่ได้หรอก ถ้านายอยากให้อาจารย์นายปลอดภัย ทางที่ดีที่สุดคือให้เขาอยู่ในเจดีย์ยา ทั้งประเทศอู่อานนอกจากพระราชวังแล้ว เจดีย์ยาปลอดภัยที่สุด”

ลู่ฝานพยักหน้า แบกหวูเฉินเตรียมจะออกไป

จู่ๆ ไอ้อ้วนตงเรียกลู่ฝานแล้วพูดว่า “ไอ้เด็กลู่ฝาน อาจารย์นายบอกหรือเปล่าว่าฉันคือใคร”

ลู่ฝานชะงักฝีเท้าแล้วตอบว่า “อาจารย์บอกฉันแล้ว ผู้อาวุโสเทพอักษร!”

ไอ้อ้วนตงพยักหน้าพูดว่า “ในเมื่อนายรู้แล้ว งั้นฉันขอพูดกับนายหน่อย ฉันอยากรับนายเป็นศิษย์มาก แต่ฉันไม่สามารถรับนายไว้ได้ ฉันคิดว่าอาจารย์นายคงบอกแล้วว่าจะจัดการฉันยังไง ให้นายมาเป็นศิษย์และเรียนบู๊กับฉัน แต่สิ่งที่ฉันจะบอกนายคือ อย่าใช้วิธีที่ที่อาจารย์นายให้ ถ้านายอยากให้ฉันเป็นอาจารย์จริงๆ ก็ไปเข้าร่วมการแข่งนานาประเทศซะ ฉันจะให้คำตอบนายที่นั่น!”