เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1440

ราชาต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์โมโหจนหน้าจะเบี้ยวแล้ว ไม่กี่วันก่อนหน้านี้เขาตั้งใจมาที่นี่ ตอนนั้นเขาไม่เจอใครสักคนเลย

เหมือนซงเหวินคิดอะไรออก เขาเดินเข้ามาพูดว่า “ท่านจำตอนระหว่างที่เรามาพระราชวังได้ไหม เราเคยคำนวณหาดูรอบหนึ่ง”

ราชาต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์อึ้งไป จากนั้นพูดว่า “ใช่ ตอนนั้นนายบอกว่าพวกเขาอยู่ข้างเรา ตอนนี้ดูเหมือนนายพูดถูก คนพวกนี้อาจเข้ามาพร้อมเรา ไม่งั้นทำไมพวกเขาไม่โดนคาถาต้องห้ามในตำหนักโจมตีล่ะ พวกเขาต้องเข้ามาหลังจากเราออกไปแน่นอน ซงเหวิน ตอนนี้นายรีบคำนวณหาดูอีกรอบ ดูว่าพวกเขากับหลินรั่วเสวี่ยอยู่ไหน”

ซงเหวินขยับนิ้วเบาๆ ผ่านไปครู่หนึ่งเขาส่ายหน้าพูดว่า “คำนวณหาไม่เจอแล้ว เหมือนอีกฝ่ายปกปิดพลังของฝ่าบาท ไม่ฆ่าทิ้งก็ผนึกเอาไว้”

ราชาต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ตวาดออกมาว่า “ให้ตายเถอะ ไอ้พวกเจ้าเล่ห์ พวกนายเจออะไรไหม”

ราชาต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ตวาดใส่องครักษ์เกราะเถาวัลย์ที่กำลังค้นหาอยู่

หัวหน้าองครักษ์เถาวัลย์พูดเสียงดังว่า “ไม่เจออะไรเลยครับท่าน”

ราชาต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์เดินไปหน้าบ่อน้ำสีเขียวแล้วพูดว่า “หาใต้บ่อน้ำนี่หรือยัง”

หัวหน้าองครักษ์เกราะเถาวัลย์สะบัดกระบี่ฟันออกไป ทันใดนั้นบ่อน้ำแยกเป็นสอง เผยให้เห็นพื้นกลีบดอกไม้ใต้บ่อน้ำ

ราชาต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์กัดฟันพูดว่า “ดูเหมือนจะหนีไปแล้ว ไล่ตามไป พวกเขาหนีไปจนไกลสุดขอบฟ้า คิดไม่ถึงว่ายังกล้าเอะอะโวยวายขนาดนี้ นี่มันท้าทายชัดๆ ถ้าเจอพวกเขาให้หั่นเป็นหมื่นชิ้นทันที ฝ่าบาทหลินรั่วเสวี่ยของเราคงท่าจะไม่ดีแล้ว!”

ราชาต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์เดินออกมาจากตำหนัก ขณะนั้นนักบู๊ปีกทองคนหนึ่งบินเข้ามา คารวะแล้วพูดว่า “ท่านครับ พบธิดาเทพที่ไหล่เขาเทพ เหมือนพวกเขาโดนพิษ ทหารองครักษ์ของเมืองจำนวนมากก็บาดเจ็บเพราะควันสีม่วง!”

เมื่อได้ยินคำว่าธิดาเทพ สีหน้าราชาต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์เปลี่ยนไปทันที เขาพูดเสียงดังว่า “ทุกคนตามฉันไปที่ไหล่เขา!”

กลุ่มคนเหาะขึ้นไปทันที ลู่ฝานมองทุกสิ่งอย่างเฉยเมย นัยน์ตาเต็มไปด้วยความขบขัน

ดีมาก ต้องแบบนี้สิ!