เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1474

รถม้าเคลื่อนตัวไปในอุโมงค์ข้ามมิติอย่างเงียบๆ สุดสายตาคือประเทศตันเซิ่ง ยังคงเป็นมวลแสง ไม่รู้ว่าต้องไปข้างหน้าอีกนานแค่ไหนกว่าจะถึง

หลังผ่านไปหนึ่งชั่วโมง จู่ๆ ลู่ฝานรู้สึกถึงเสียงลมข้างหู

ลู่ฝานฉุกคิดในใจแล้วพูดเสียงเบาว่า “มาแล้ว!”

หลิงเหยาตระหนกขึ้นมาทันที จับมือลู่ฝานเอาไว้แน่น

สวบ! สวบ! สวบ!

แสงสีทองสิบกว่าแสงพาดผ่านไป เรือสีทองปรากฏตรงหน้าลู่ฝานกับหลิงเหยาอีกครั้ง

เมื่อเห็นคนพวกนี้ ลู่ฝานรีบจับมือหลิงเหยาแล้วยกมือขึ้น จากนั้นพูดเสียงดังว่า “เรายอมจำนน อย่าโจมตี!”

หลิงเหยาตะโกนตามว่า “เรายอมจำนนแล้ว!”

ผู้ฝึกชี่ข้างบนเรือล้อมพวกลู่ฝานเอาไว้ทันที

ผู้หญิงที่มีลายสีม่วงทองประทับอยู่ตรงหน้าอกเดินออกมาพูดว่า “คนไหนคือจ้าวหมิงหยู่”

ลู่ฝานตอบเสียงดังว่า “ฉันเอง ฉันคือจ้าวหมิงหยู่ ศิษย์อสูรศักดิ์สิทธิ์ นักบู๊อาณาจักรอสูรซีเหลียง ฉันฆ่าคนของพวกนาย ไม่เกี่ยวกับผู้หญิงที่อยู่ข้างฉัน!”

ผู้หญิงเหาะมาข้างหน้า มองรถม้าของลู่ฝานอย่างละเอียด เธอหัวเราะแล้วพูดว่า “เป็นหนังอสูรและรถกระดูกอสูรของอาณาจักรอสูรซีเหลียงจริงด้วย จ้าวหมิงหยู่ นายฆ่าลูกหลานตระกูลหั่ว ยกโทษให้ไม่ได้ ถึงนายเป็นศิษย์อสูรศักดิ์สิทธิ์ วันนี้ก็หนีไม่รอดหรอก เรียงค่ายกล!”

ลู่ฝานตกใจจนหน้าเปลี่ยนสี คนพวกนี้บ้าหรือไง ยอมจำนนแล้วยังจะโจมตีอีก

หลิงเหยาแอบขบริมฝีปากแล้วพูดว่า “ทำไงดีลู่ฝาน ฆ่าไหม”