เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1474

รถม้าเคลื่อนตัวไปในอุโมงค์ข้ามมิติอย่างเงียบๆ สุดสายตาคือประเทศตันเซิ่ง ยังคงเป็นมวลแสง ไม่รู้ว่าต้องไปข้างหน้าอีกนานแค่ไหนกว่าจะถึง

หลังผ่านไปหนึ่งชั่วโมง จู่ๆ ลู่ฝานรู้สึกถึงเสียงลมข้างหู

ลู่ฝานฉุกคิดในใจแล้วพูดเสียงเบาว่า “มาแล้ว!”

หลิงเหยาตระหนกขึ้นมาทันที จับมือลู่ฝานเอาไว้แน่น

สวบ! สวบ! สวบ!

แสงสีทองสิบกว่าแสงพาดผ่านไป เรือสีทองปรากฏตรงหน้าลู่ฝานกับหลิงเหยาอีกครั้ง

เมื่อเห็นคนพวกนี้ ลู่ฝานรีบจับมือหลิงเหยาแล้วยกมือขึ้น จากนั้นพูดเสียงดังว่า “เรายอมจำนน อย่าโจมตี!”

หลิงเหยาตะโกนตามว่า “เรายอมจำนนแล้ว!”

ผู้ฝึกชี่ข้างบนเรือล้อมพวกลู่ฝานเอาไว้ทันที

ผู้หญิงที่มีลายสีม่วงทองประทับอยู่ตรงหน้าอกเดินออกมาพูดว่า “คนไหนคือจ้าวหมิงหยู่”

ลู่ฝานตอบเสียงดังว่า “ฉันเอง ฉันคือจ้าวหมิงหยู่ ศิษย์อสูรศักดิ์สิทธิ์ นักบู๊อาณาจักรอสูรซีเหลียง ฉันฆ่าคนของพวกนาย ไม่เกี่ยวกับผู้หญิงที่อยู่ข้างฉัน!”

ผู้หญิงเหาะมาข้างหน้า มองรถม้าของลู่ฝานอย่างละเอียด เธอหัวเราะแล้วพูดว่า “เป็นหนังอสูรและรถกระดูกอสูรของอาณาจักรอสูรซีเหลียงจริงด้วย จ้าวหมิงหยู่ นายฆ่าลูกหลานตระกูลหั่ว ยกโทษให้ไม่ได้ ถึงนายเป็นศิษย์อสูรศักดิ์สิทธิ์ วันนี้ก็หนีไม่รอดหรอก เรียงค่ายกล!”

ลู่ฝานตกใจจนหน้าเปลี่ยนสี คนพวกนี้บ้าหรือไง ยอมจำนนแล้วยังจะโจมตีอีก

หลิงเหยาแอบขบริมฝีปากแล้วพูดว่า “ทำไงดีลู่ฝาน ฆ่าไหม”

เหมือนผู้หญิงด้านหน้าตกใจกับคำพูดของลู่ฝาน เธอตะโกนเสียงสูงว่า “หยุด!”

อันที่จริงอสูรศักดิ์สิทธิ์เพียงคนเดียว ตระกูลหั่วไม่กลัวหรอก แต่ถ้าเป็นเหมือนที่ไอ้เด็กเวรที่อยู่ตรงหน้าพูดออกมา ถ้าอสูรศักดิ์สิทธิ์พาเพื่อนที่เป็นผู้แข็งแกร่งมา นั่นแหละจะเกิดเรื่องใหญ่

ลู่ฝานเห็นว่าคำพูดตัวเองได้ผล จึงรีบตีเหล็กตอนกำลังร้อน “ตอนนี้ฉันสู้พวกนายไม่ได้ ฉันยอมจำนนแล้ว ฉันยอมให้พวกนายจับฉันกลับไปตระกูลหั่ว ฉันแค่ต้องการเจอเจ้าบ้านพวกนายเพียงครั้งเดียว เพื่อพูดเรื่องราวทั้งหมดต่อหน้าเขา หลังจากนั้นพวกนายส่งจดหมายไปหาอาจารย์ฉัน เขาต้องมาไถ่ตัวฉันแน่ๆ ถ้าฆ่าฉัน พวกนายจะไม่ได้รับการชดเชยอะไรทั้งนั้น แต่ถ้าจับฉันกลับไป พวกนายอาจได้รับการชดเชยจากอาณาจักรอสูร ฉันว่าฉันคงไม่ต้องอธิบายว่าวิธีไหนดีที่สุด!”

ผู้หญิงครุ่นคิดครู่หนึ่ง เธอคิดว่ามีเหตุผล จากนั้นจ้องลู่ฝานด้วยสายตาคมเหมือนมีด ผู้หญิงพูดว่า “ถือว่านายพูดมีเหตุผล ได้ จะไว้ชีวิตนายก่อน ให้เจ้าบ้านเป็นคนจัดการ เอาโซ่มามัดเขาไว้ ถ้าขัดขืนฆ่าทิ้งให้หมด!”

จู่ๆ ลู่ฝานรู้สึกโล่งอก เขาพูดเสียงเบาว่า “ผู้หญิงหลอกง่ายจริงๆ!”

หลิงเหยากลอกตามองบน