เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1476

ผู้ฝึกชี่รอบๆ ต่างมีความสุขและพึงพอใจมาก เห็นได้ชัดว่ามีความสุขมาก แต่ละคนกำลังกัดของกินต่างๆ นานาในมือ

ผู้หญิงผมยาวที่เป็นหัวหน้ากินอาหารในมือหมด ยังบังคับเรือเข้ามาหาหลิงเหยากับลู่ฝานด้วย

เอาขนมอบที่ไม่รู้จักชื่อออกมาสองชิ้น ผู้หญิงพูดกับหลิงเหยาและลู่ฝานว่า “ตอนนี้ฉันปลดผนึกค่ายกลบนตัวพวกนายชั่วคราว พวกนายจะได้กินอะไรสักหน่อย ได้ยินว่าพวกนายหนีเอาชีวิตรอดในอุโมงค์ข้ามมิติมาหลายเดือนแล้ว แม้นักบู๊ร่างกายแข็งแรง แต่ถ้าหิวตายจะแย่ ต่อไปถ้าพวกนายมีท่าทีแปลกๆ นอกจากกินอาหารแล้ว ฉันจะโยนพวกนายเข้าไปในเตา กลั่นเป็นยาคู่รักออกมา เข้าใจไหม”

ลู่ฝานกับหลิงเหยากะพริบตา ตอนนี้ลู่ฝานตะโกนเรียกไอ้เก้าอย่างบ้าคลั่ง

ผู้หญิงผมยาวใช้นิ้วแตะลงบนโซ่ ลู่ฝานสัมผัสได้ว่ามีพลังชี่บริสุทธิ์เข้ามาข้างใน

ลู่ฝานสั่งให้ไอ้เก้าขจัดเงาค่ายกลออกไป เขาหวังแค่ว่าจะไม่เผยพิรุธเท่านั้น

แสงค่ายกลหายไป เหมือนสีหน้าของผู้หญิงไม่มีอะไรผิดปกติ ลู่ฝานแอบถอนหายใจอย่างโล่งอก

ขนมอบสองชิ้นยัดเข้ามาในปากทั้งสองคน ลู่ฝานเคี้ยวไม่กี่ครั้ง ขนมลงมาอยู่ในท้องทั้งหมด หลิงเหยาไม่อยากกินจึงคายออกมา

ผู้หญิงไม่ได้โกรธ ปรายตามองหลิงเหยาแล้วพูดว่า “ไม่กินก็ถูกแล้ว กลัวโดนวางยาพิษใช่ไหมล่ะ จะได้ไม่ตายแบบไม่รู้เรื่องรู้ราว”

ผู้หญิงหันมามองลู่ฝานแล้วพูดว่า “นายกล้ามาก ไม่กลัวโดนวางยาพิษตายเหรอ”

ลู่ฝานยกยิ้มมุมปาก เขาไม่กลัวว่าจะมีพิษหรอก ถ้าร่างกายเขาในตอนนี้ตายเพราะพิษ คงเป็นเรื่องตลกหลุดโลกไปเลยล่ะ

“ถ้าเธออยากฆ่าฉัน ฉันคงไม่รอดจนถึงตอนนี้หรอก ขนมอบไม่เลวนะ เป็นสินค้าพิเศษของประเทศตันเซิ่งเหรอ” ลู่ฝานพูดด้วยรอยยิ้ม

ผู้หญิงตกใจจนหน้าเปลี่ยนสี แสงห้าธาตุสว่างขึ้นบนตัว

“คิดไม่ถึงว่านายยังพูดได้อีก!”

ผู้หญิงยิ้มแล้วพูดว่า “ไม่จริงหรอก แต่ก็ไม่ค่อยต่างสักเท่าไร”

ลู่ฝานสูดหายใจเฮือก เขารับรู้ถึงความภูมิใจอย่างยิ่งจากน้ำเสียงของผู้หญิง

มีโอกาสเป็นไปได้สูงว่าประเทศตันเซิ่งคือแดนศักดิ์สิทธิ์บนโลกมนุษย์

ลู่ฝานครุ่นคิดแล้วถามอีกว่า “ได้ยินว่าในประเทศตันเซิ่งมีต้นไม้ต้นหนึ่งชื่อว่าต้นวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ซ่อมแซมสวรรค์ เธอเคยเห็นไหม”

ผู้หญิงขมวดคิ้วพูดว่า “นายรู้เรื่องนี้ได้ยังไง คนในประเทศตันเซิ่งรู้แค่ไม่กี่คนเอง ฉันไม่เคยเห็น นายไม่ต้องถามแล้ว คนใกล้ตายจะสงสัยมากไปทำไม”

ลู่ฝานยิ้มแต่ไม่พูดอะไร