เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1561

ยามค่ำ เมฆขาวยังคงอยู่เหมือนเดิม

เหมือนเขตวิถีในเมฆของประเทศตันเซิ่งไม่มีกลางวันกลางคืน แค่ดวงจันทร์ ดวงอาทิตย์ ดวงดาวบนท้องฟ้าเปลี่ยนตำแหน่งเพียงเล็กน้อย ก็ถือว่าเป็นกลางวันกลางคืนแล้ว

เรือนเกาะเมฆคือที่พักของพวกลู่ฝาน หั่วตันซู หั่วหลงชิ่งและผู้อาวุโสสามยืนคุยกันเบาๆ หน้าประตู

“ลู่ฝานมีทักษะนับไม่ถ้วนจริงๆ วิชายาน่าตกใจ นี่เป็นครั้งแรกที่ตระกูลหั่วของเราเหนือกว่าตระกูลอื่นในการประลองวิชายา”

ใบหน้าผู้อาวุโสสามมีรอยยิ้ม พูดสั่นหัวดิกๆ ดูพอใจเป็นอย่างมาก

เมื่อกี้ในเจดีย์ยาเมฆขาว เขาจะแสดงออกว่าดีใจจนเกินควรไม่ได้ เพื่อไม่ให้ดูเหลาะแหละ

แต่ตอนนี้คนที่อยู่รอบๆ เป็นลูกหลานตระกูลตัวเองทั้งนั้น ผู้อาวุโสสามหัวเราะออกมาเบาๆ

หั่วตันซูหัวเราะตาม “ตอนฉันเจอลู่ฝานครั้งแรก เขาขายยาล็อตหนึ่งอยู่ที่เมืองเล็กๆ นอกประตูเขาตระกูลหั่ว ตอนนั้นหั่วซานพั่งเจ้าของร้านยาบอกฉันว่าเขาเชี่ยวชาญวิชายาที่พิเศษ วันนี้ได้เห็น เป็นไปตามคาดจริงๆ!”

หั่วหลงชิ่งแววตาวูบไหว “ในเมื่อเขาเก่งขนาดนี้ งั้นการประลองวิชายาครั้งนี้ ไม่แน่เขาอาจเหนือกว่าทุกคนก็ได้”

ผู้อาวุโสสามยิ้มแล้วพูดว่า “อย่าพูดอวดดีเกินไป การแสดงออกของลู่ฝานวันนี้ทำให้ฉันพอใจมากแล้ว ถึงพรุ่งนี้เขาโดนคัดออก แต่ก็ถือว่าเขาทำหน้าที่เสร็จแล้ว นายนั่นแหละหลงชิ่ง การประลองวิชายาเป็นแค่ออเดิร์ฟเท่านั้น การประลองวิชาคือจานหลัก นายต้องเตรียมตัวให้ดี!”

หั่วหลงชิ่งพยักหน้าเข้าใจ

ผู้อาวุโสสามกวักมือไปทางหั่วตันซู “ตันซู นายค่อนข้างสนิทกับลู่ฝาน สองสามวันนี้นายหาวิธีถามวิชายาชุดนั้น ดูว่าใช้ของอะไรแลกมาได้ไหม เครื่องราง สูตรยา สมุนไพรหรือยา ให้เขาบอกมาได้เลย! หรือแม้แต่จะให้ตระกูลมอบชุดคลุมแดงให้เขาก็ใช่ว่าจะไม่ได้ ขอแค่ให้เขายอมบอกวิชากลั่นยามาเท่านั้น”

หั่วตันซูพยักหน้าพูดว่า “เข้าใจแล้วผู้อาวุโส ฉันจะคุยกับลู่ฝานให้”