เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1611

เปลวเพลิงพลุ่งพล่าน จานค่ายกลเปลวไฟลวงตาที่ลู่ฝานโยนออกมา ปล่อยค่ายกลเผาสวรรค์ระดับสิบออกมาทันที หุ่นเชิดร้อนระอุสองตัวส่งเสียงคำรามพร้อมกับพุ่งเข้าไปฆ่าพวกจินอีหมิง

เมื่อเห็นลู่ฝานใช้วิธีไร้ยางอายแบบนี้ นัยน์ตาพวกจินอีหมิงฉายแววประหลาดทันที

มู่จึฉีกัดฟันพูดว่า “ในมือไอ้หมอนี่ยังมีของดีอีกไม่น้อย!”

มือบีบวิชา ทั้งสามคนเปลี่ยนพลังฟ้าดินเป็นรูปสัตว์อสูรทันที

แรดทลายฟ้าปรากฏอยู่ข้างหน้าจินอีหมิง บนเขาข้างเดียวมีสายฟ้ากะพริบอยู่ ลำตัวเต็มไปด้วยแสงสีทอง

ดอกไม้เจ็ดสีปรากฏตรงหน้ามู่จึฉี กลิ่นหอมฟุ้งกระจายไปทั่ว ทุกที่ที่ผ่านไปอากาศว่างเปล่าพังทลาย

มังกรบินเกล็ดหินขนาดใหญ่ปรากฏตรงหน้าถู่ห่วง เงยหน้าคำรามขึ้นฟ้า บนตัวมีวงแสงหนาสีเหมือนดิน แฝงไปด้วยพลังแห่งผืนดินทั่วทุกตารางนิ้ว!

สัตว์อสูรฟ้าดินลวงตาทั้งสามตัวไม่กลัวค่ายกลเผาสวรรค์ กระโจนเข้าไปหาหุ่นเชิดร้อนระอุทั้งสองตัวอย่างดุดัน

เงาขนาดใหญ่มืดฟ้ามัวดินเต็มสองตาทุกคน

ลู่ฝาน สุ่ยหมิงคง รวมถึงสุ่ยโม่หรานเริ่มบีบวิชา รวบรวมพลังฟ้าดิน

วิชาสัตว์เทพปราบมาร เสือขาวจุติ!

ลู่ฝานแผดเสียงเบาๆ พลังชี่ทั้งตัวกลายเป็นรูปร่างเสือขาวอย่างรวดเร็ว

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาลองใช้วิชาสัตว์เทพปราบมาร นัยน์ตามีไฟลุกโชน เขาอยากรู้ว่าผลเป็นยังไง!

การกระทำของสุ่ยหมิงคงกับสุ่ยโม่หรานเหมือนกัน

“วิชารวมทะเลลวงตา คลื่นโหมซัดอย่างบ้าคลั่ง!”

ทันใดนั้นมีคลื่นกระเพื่อมออกมาจากรอบตัวทั้งสองคน

น้ำกระเพื่อมท่ามกลางพลังฟ้าดิน ไม่นานก็ทำให้พลังฟ้าดินเกิดการกระเพื่อมตามไปด้วย

เมื่อคลื่นกระเพื่อมเป็นวงกว้างไกลออกไปเรื่อยๆ การเคลื่อนไหวของพลังฟ้าดินก็รุนแรงขึ้นเรื่อยๆ

มู่จึฉีกับถู่ห่วงสะบัดมือ สัตว์อสูรฟ้าดินลวงตาของทั้งสองคนพุ่งไปบนฟ้า หลังจากนั้นพุ่งไปหาคลื่นยักษ์กับเสือขาวของลู่ฝาน รวมถึงหุ่นเชิดสองตัวที่พ่นพลังน่ากลัวออกมา แต่นี่ไม่สามารถหยุดยั้งการเคลื่อนไหวของคลื่นยักษ์ฟ้าดินกับพลานุภาพของเสือขาวได้แม้แต่น้อย

ตูม!

ทั่วทั้งฟ้าดินเงียบลงทันที

เมื่อเสียงระเบิดทะลุขีดจำกัดที่ร่างกายคนสามารถรับได้ ข้างหูหลงเหลือเพียงความเงียบจนผิดปกติ

ฟ้าดินสั่นสะเทือน เห็นด้วยตาเปล่าว่าความมืดมิดที่เวิ้งว้างกำลังกลืนกินความว่างเปล่าทั้งหมด

จินอีหมิง มู่จึฉีและถู่ห่วงตัวสั่นอย่างแรง กล้ามเนื้อทุกตารางนิ้วกำลังสั่นสะเทือน เลือดไหลออกมาตรงมุมปาก ร่วงเข้าไปในอากาศเวิ้งว้าง

สุ่ยหมิงคงกับสุ่ยโม่หรานกำลังกัดฟันฝืนไว้

ทันใดนั้นสุ่ยโม่หรานถอนหายใจออกมาเบาๆ จู่ๆ เธอผ่อนแรงแล้วร่วงลงมา

ด้านล่างตัวเธอคือหลุมลึกมืดสนิท