เข้าสู่ระบบผ่าน

เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1657

สวรรค์ชั้นแปด วิวทิวทัศน์งดงาม

ประตูบานหนึ่งปรากฏกลางท้องฟ้า จากนั้นใครคนหนึ่งถูกเหวี่ยงออกมาจากประตู กระแทกลงบนพื้นอย่างแรง

พลั่ก!

พื้นถูกกระแทกจนเป็นหลุมลึก รอยร้าวแผ่เป็นวงกว้างเหมือนใยแมงมุม

ลู่ฝานจับเอวตัวเองแล้วค่อยๆ ลุกขึ้นยืน เขากัดฟันพูดว่า “เอวอันบอบบางน่าสงสารของฉัน วิถีแห่งมิติผนึกกำลังได้ด้วย อัศจรรย์สุดๆ ไปเลย!”

ลู่ฝานเงยหน้ามองประตูบนท้องฟ้าค่อยๆ หายไปแล้วยิ้มบางๆ

ไม่ว่ายังไงเขาก็มาถึงสวรรค์ชั้นแปดแล้ว

หันไปมองรอบๆ เหมือนที่นี่ไม่ต่างอะไรกับข้างนอก

ฟ้าครามเมฆขาว อาทิตย์ส่องแสง ธรรมชาติงดงาม

ไม่รู้ดีกว่าตั้งเท่าไรเมื่อเทียบกับสวรรค์ชั้นเจ็ดที่มีแต่เกาะลอยฟ้ากับสัตว์อสูร

ลู่ฝานตะโกนเบาๆ ว่า “ผู้อาวุโส ผู้อาวุโสยังอยู่ไหม”

หันไปมองรอบๆ ลู่ฝานไม่เห็นเงาใครสักคน

ทิ้งเขาไว้ในสวรรค์ชั้นแปดแล้วไม่สนใจอีกแล้ว

ในใจลู่ฝานมีความสงสัย จู่ๆ มีเสียงดังขึ้นบนท้องฟ้าไกลๆ

“ลู่ฝาน มาทางนี้!”

เสียงดังก้องบนท้องฟ้า ลู่ฝานฟังออกว่านี่คือเสียงของผู้อาวุโสตระกูลหั่วคนนั้น

ลู่ฝานรีบเดินไปทางที่เสียงดังขึ้น ป่าด้านหน้าปรากฏเป็นทางเดินเล็กๆ ยาวเข้าไปในป่าลึก

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า