เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1747

โครงกระดูกสั่นไปทั้งตัว จากนั้นฉีกยิ้มกว้างให้ลู่ฝาน

ธิดาเทพแห่งไฟยิ้มแล้วพูดกับลู่ฝาน “อนุมัติ รับคำสั่งเทวทูตไป!”

ผู้ชายหน้ากากเงินที่อยู่ข้างๆ เดินขึ้นมา โยนหินศักดิ์สิทธิ์ออกมาก้อนหนึ่ง

หินศักดิ์สิทธิ์เป็นรูปมีดสั้น คือของที่ลู่ฝานต้องการ!

ความยินดีปรากฏขึ้นมาบนใบหน้า ลู่ฝานถอยไปด้านข้าง โครงกระดูกวิ่งส่ายตูดดุ๊กดิ๊กมาข้างลู่ฝาน ส่งกระแสจิตอย่างตื่นเต้นว่า “สหายลู่ฝาน ขอบใจมากจริงๆ ฮ่าๆ เรากลับประเทศฉิงเทียนได้แล้ว”

ลู่ฝานยิ้มแต่ไม่พูดอะไร หินศักดิ์สิทธิ์ก้อนนี้อยู่ในมือ เขารู้สึกโล่งใจไม่น้อย

แค่ออกจากเขตปีศาจได้ เขาก็จะมีโอกาสกลับประเทศอู่อาน แม้เส้นทางอาจยาวไกลสักหน่อย แต่ไม่ใช่ปัญหาสำหรับเขา

ผู้ฝึกชั่วร้ายคนอื่นเห็นลู่ฝานได้รางวัลเป็นหินศักดิ์สิทธิ์ อีกทั้งยังดูไม่เป็นอะไรเลย จู่ๆ เริ่มมีความกล้าขึ้นมาในใจ

พากันเข้าไปทีละคน ไม่ต้องให้ธิดาเทพแห่งไฟตะโกนเรียก พวกเขาเข้าไปรับการทดสอบจากกระจกกำจัดมารทรงพลังด้วยตัวเอง

แต่ผู้ฝึกชั่วร้ายพวกนี้ยังฉลาดมาก พวกเขาไม่เอาชีวิตตัวเองมาเป็นของเล่น

ตอนเข้าไปทุกคนกินยาปีศาจ อีกทั้งยังถืออาวุธชั่วร้ายไว้ในมือด้วย ถ้าเกิดอะไรผิดปกติก็ถอยกลับมาทันที

เมื่อเป็นเช่นนี้ มีคนอดทนได้ถึงสิบลมหายใจจริงๆ

แต่อดทนเป็นเวลาหนึ่งก้านธูปมันยากมากจริงๆ

ธิดาเทพแห่งไฟขี้เกียจดูต่อ ให้องครักษ์ปีศาจข้างๆ บันทึกภาพไว้ ตัวเองกลับมาที่เรือนหินดำ

ลู่ฝานดูเงียบๆ อยู่ด้านข้าง มีโอกาสเป็นไปได้สูงว่าผู้ฝึกชั่วร้ายพวกนี้จะเป็นศัตรูเขาในอนาคต เขาคิดว่าตัวเองต้องดูอย่างละเอียด

เป็นไปตามคาด ดูอยู่ครู่หนึ่ง ลู่ฝานได้อะไรมาบ้างแล้ว