เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1747

สรุปบท บทที่ 1747: เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า

อ่านสรุป บทที่ 1747 จาก เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า โดย โอหยางวิ่น

บทที่ บทที่ 1747 คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายใช้ชีวิต เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย โอหยางวิ่น อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง

โครงกระดูกสั่นไปทั้งตัว จากนั้นฉีกยิ้มกว้างให้ลู่ฝาน

ธิดาเทพแห่งไฟยิ้มแล้วพูดกับลู่ฝาน “อนุมัติ รับคำสั่งเทวทูตไป!”

ผู้ชายหน้ากากเงินที่อยู่ข้างๆ เดินขึ้นมา โยนหินศักดิ์สิทธิ์ออกมาก้อนหนึ่ง

หินศักดิ์สิทธิ์เป็นรูปมีดสั้น คือของที่ลู่ฝานต้องการ!

ความยินดีปรากฏขึ้นมาบนใบหน้า ลู่ฝานถอยไปด้านข้าง โครงกระดูกวิ่งส่ายตูดดุ๊กดิ๊กมาข้างลู่ฝาน ส่งกระแสจิตอย่างตื่นเต้นว่า “สหายลู่ฝาน ขอบใจมากจริงๆ ฮ่าๆ เรากลับประเทศฉิงเทียนได้แล้ว”

ลู่ฝานยิ้มแต่ไม่พูดอะไร หินศักดิ์สิทธิ์ก้อนนี้อยู่ในมือ เขารู้สึกโล่งใจไม่น้อย

แค่ออกจากเขตปีศาจได้ เขาก็จะมีโอกาสกลับประเทศอู่อาน แม้เส้นทางอาจยาวไกลสักหน่อย แต่ไม่ใช่ปัญหาสำหรับเขา

ผู้ฝึกชั่วร้ายคนอื่นเห็นลู่ฝานได้รางวัลเป็นหินศักดิ์สิทธิ์ อีกทั้งยังดูไม่เป็นอะไรเลย จู่ๆ เริ่มมีความกล้าขึ้นมาในใจ

พากันเข้าไปทีละคน ไม่ต้องให้ธิดาเทพแห่งไฟตะโกนเรียก พวกเขาเข้าไปรับการทดสอบจากกระจกกำจัดมารทรงพลังด้วยตัวเอง

แต่ผู้ฝึกชั่วร้ายพวกนี้ยังฉลาดมาก พวกเขาไม่เอาชีวิตตัวเองมาเป็นของเล่น

ตอนเข้าไปทุกคนกินยาปีศาจ อีกทั้งยังถืออาวุธชั่วร้ายไว้ในมือด้วย ถ้าเกิดอะไรผิดปกติก็ถอยกลับมาทันที

เมื่อเป็นเช่นนี้ มีคนอดทนได้ถึงสิบลมหายใจจริงๆ

แต่อดทนเป็นเวลาหนึ่งก้านธูปมันยากมากจริงๆ

ธิดาเทพแห่งไฟขี้เกียจดูต่อ ให้องครักษ์ปีศาจข้างๆ บันทึกภาพไว้ ตัวเองกลับมาที่เรือนหินดำ

ลู่ฝานดูเงียบๆ อยู่ด้านข้าง มีโอกาสเป็นไปได้สูงว่าผู้ฝึกชั่วร้ายพวกนี้จะเป็นศัตรูเขาในอนาคต เขาคิดว่าตัวเองต้องดูอย่างละเอียด

เป็นไปตามคาด ดูอยู่ครู่หนึ่ง ลู่ฝานได้อะไรมาบ้างแล้ว

เขาก็ไม่กล้าพูดมั่วซั่ว ทำได้แค่ยืนอึ้งอยู่ที่เดิม

องครักษ์ปีศาจสองคนที่อยู่หน้าประตู มองโครงกระดูกแล้วพูดว่า “หุ่นเชิดโครงกระดูกน่าเกลียดขนาดนี้ ไม่ดุดันเลยสักนิด”

“ถ้าเป็นฉันคงหักกระดูกไอ้นี่แล้วเปลี่ยนทิ้งไปนานแล้ว จะขาวขนาดนี้ให้ใครดู เอาออร่าปีศาจสาดใส่สักหน่อยคงดี!”

เมื่อโครงกระดูกได้ยินก็รีบถอยไปหลบตรงมุมทันที องครักษ์ปีศาจสองคนนั้นหัวเราะร่า

โครงกระดูกกัดฟันพูดว่า “รอก่อนเหอะ ไอ้ปัญญาอ่อน รอฉันกลับไปฟื้นฟูพลังที่ประเทศฉิงเทียน ต้องกวาดล้างที่นี่ให้ราบเป็นหน้ากลองแน่นอน หึ เหลือแค่หมู่บ้านปีศาจสาวไว้ก็พอ”

ในเรือน ลู่ฝานเดินขึ้นไปเรื่อยๆ รอบๆ เต็มไปด้วยหุ่นเชิดหินดำเย็นยะเยือก

หุ่นเชิดสูงใหญ่ ยืนอยู่สองข้าง เหลือแค่ขั้นบันไดเดินขึ้นไปข้างบน แววตาสีน้ำเงินเข้มเหมือนลูกไฟปีศาจสว่างเป็นจุดๆ จ้องลู่ฝานอยู่

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า