เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1765

หลังผ่านไปสิบวันในเมืองฉิงเทียน

บนเรือนอันงดงาม บนหลังคามีแสงดาวระยิบระยับ ดวงจันทร์และดวงอาทิตย์หมุนวนบนพื้น

ที่นี่ชื่อว่าเรือนไจซิง เป็นร้านน้ำชาสุดหรูที่มีชื่อเสียงในเมืองฉิงเทียน คนทั่วไปไม่สามารถเข้ามาได้

เรือนไม่สูงมากนัก สูงประมาณ 30 กว่าเมตร มีสองชั้น สร้างจากหยกขาว หรูหรางดงามมาก ส่องแสงระยิบระยับไม่หยุด

เปรียบเทียบกับอาคารอื่น มันเล็กจนน่าสงสาร ผู้ชายร่างกายกำยาของประเทศฉิงเทียน อย่าว่าแต่จะเข้าไปเลย แม้แต่หน้าประตูยังไม่ยอมให้เดินผ่าน

บนถนนเส้นนี้มีเพียงสิ่งก่อสร้างหลังนี้ลอยอยู่กลางอากาศ ขั้นบันไดสร้างจากหินบลูสโตน ทอดยาวจากประตูลงมาบนพื้นเหมือนน้ำตก

ด้านล่างสุดมีแท่นหินสูงวางอยู่ ด้านบนเขียนว่า

“เกิน 16 เมตรห้ามเข้า เกิน 30 เมตรห้ามหยุด”

ความหมายก็คือสูงเกิน 16 เมตรห้ามเข้าไป อย่างมากก็ทำได้แค่ดูอยู่ข้างนอก ดูจนสะใจแล้วค่อยไป

สูงเกิน 30 เมตร ห้ามดูเด็ดขาด รีบไสหัวออกไป

ด้านล่างมีตราขนาดใหญ่สีม่วงทอง รูปร่างเหมือนเสาฉิงเทียนนอกอากาศเวิ้งว้าง

คนที่รู้จักจะดูออกว่านี่คือตราที่มาจากตระกูลจักรพรรดิของประเทศฉิงเทียน

ถ้าไม่ใช่คนในตระกูลจักรพรรดิจะกล้าใช้ตราแบบนี้เหรอ

“นี่เป็นเรื่องประหลาด เขากลับมาได้ยังไง กำจัดทิ้งไปนานแล้วไม่ใช่เหรอ”

“ใช่ อย่าบอกนะว่าไอ้โง่คนไหนทำพลาด”

ไอ้สี่โบกมือไปมาแล้วพูดว่า “ไม่ใช่หรอก ฉันสืบมาแล้ว ว่ากันว่าตอนนั้นมีคนที่ชอบหลอมหุ่นเชิดชอบร่างกายของหนานกงสิง จะเอากลับไปหลอมเป็นหุ่นเชิด สรุปว่าไม่รู้หลอมได้ครึ่งทางแล้วเกิดปัญหาหรือหลอมออกมาไม่ได้มาตรฐาน พี่ใหญ่สุดที่รักของฉันเลยกลายเป็นโครงกระดูกกลับมา”

ชายสองคนหัวเราะร่า

จู่ๆ ผู้ชายที่ดูอ้วนนิดหน่อยพูดว่า “งั้นตอนนี้พี่ใหญ่สุดที่รักของพวกเราเป็นไงบ้าง ไอ้สี่ นายส่งคนไปจัดการแล้วใช่ไหม”

ไอ้สี่พยักหน้าพูดว่า “ใช่ ฉันให้ไอ้พวกปัญญาอ่อนของจวนองค์ชายใหญ่ไปจับแล้ว พวกเขารู้จักหนานกงสิง เป็นคนจำนวนน้อยที่รู้ ฉันทิ้งตราประทับที่สามารถใช้อสูรวิเศษตรวจสอบตำแหน่งไว้กับพวกเขา ดูพวกเขาสู้กับโครงกระดูกผ่านอสูรวิเศษ จากนั้นฉันทำให้ตราประทับระเบิด ตอนนี้น่าจะตายหมดแล้ว จัดการปัญหาเรื่องรางวัลที่ให้พวกเขาด้วย ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว!”