เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1786

ส่วนคนที่ถึงจุดสูงสุดของเต๋าอันยิ่งใหญ่แล้ว ถ้าเป็นไปได้จะทิ้งของสองอย่างไว้ก่อนตาย

อย่างแรกคือมุกเต๋า ด้านในคือวิถีที่ขุนพลังสุดเหนือฟ้าที่คนนี้ได้ตระหนักรู้

สองคือสมบัติล้ำค่า อาวุธที่อยู่กับเขามาทั้งชีวิต มีพลังทั้งชีวิตเขาปะปนอยู่

ถ้าแข็งแกร่งขึ้นมาอีกนิด ก็เหมือนจักรพรรดิอู่ ที่ทิ้งโลกใบเล็กไว้

สิ่งที่ลู่ฝานได้ตอนนี้คือมุกเต๋าของคนที่ถึงจุดสูงสุดของเต๋าอันยิ่งใหญ่แล้ว

ถ้าคนทั่วไปได้มุกเต๋าเม็ดนี้จะไม่มีประโยชน์อะไร

เพราะด้านในคือพลังแห่งวิถีทั้งหมด คนที่ไม่ได้เข้าสู่วิถีจะรู้ได้ยังไงว่าวิถีคืออะไร

แต่คนที่เข้าสู่วิถีแล้ว ขึ้นอยู่กับระดับความสามารถในการตระหนักรู้ว่าจะรับได้มากเท่าไร

ดังนั้นถึงเป็นการสืบทอดที่ขุนพลังสุดเหนือฟ้าทิ้งไว้ ก็ใช่ว่าจะได้เป็นผู้แข็งแกร่งแท้จริงได้อย่างรวดเร็ว

นี่จึงเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมหนานกงสิงไม่ยอมกินมุกเม็ดนี้สักที เขาไม่มั่นใจว่าตัวเองจะรับวิถีที่อยู่ด้านในได้หรือเปล่า

สิ่งที่ต้องการเมื่อกินมุกเต๋าเข้าไป คือความสามารถในการตระหนักรู้และพรสวรรค์ของตัวเอง

ประจวบเหมาะกับที่ลู่ฝานเป็นคนมีพรสวรรค์และความสามารถในการตระหนักรู้สูงมาก

เขาซึมซับทุกอย่างในมุกเต๋าอย่างชอบใจ

นั่งขัดสมาธิตั้งจิตให้นิ่ง เจ้าดำเคลื่อนไหวในร่างกายลู่ฝานอย่างต่อเนื่อง เหมือนกำลังสัมผัสวิถีแห่งฟ้าดินเหมือนกัน

......