เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1824

คำพูดแค่คำสองคำ สำนักย่อยที่ 15 ได้เปลี่ยนหัวหน้าสำนักแล้ว

ในจวนองค์ชายใหญ่ ผู้ฝึกชั่วร้ายโดยส่วนใหญ่มาจากสำนักย่อยที่ 15 อย่างเช่นฟางหยู่ที่ตายไปแล้ว

สายตาของแต่ละคนแปลกประหลาด แต่กลับไม่กล้าพูดอะไร

เขาเป็นหัวหน้าสำนัก คนที่ผู้อาวุโสกำลังคุยด้วย พวกเขามีสิทธิ์พูดที่ไหนกันล่ะ

หัวหน้าสำนักลี่กับหัวหน้าสำนักขุยพูดอะไรไม่ได้ การเปลี่ยนแปลงตำแหน่งหัวหน้าสำนัก ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของผู้อาวุโส

โดยเฉพาะเรื่องที่หัวหน้าสำนักคนเก่าตาย แล้วมีหัวหน้าสำนักคนอื่นมาดูแลแทน เรื่องแบบนี้เป็นเรื่องง่ายสำหรับผู้อาวุโสมาก

ผู้อาวุโสซู่มั่นวางไหเหล้าลง “พวกนายดื่มกันต่อเถอะ เงามืด จำไว้ว่าฉันต้องการเห็นคนหมื่นคนภายในสามเดือน”

ลู่ฝานหันไปตะโกนพูดกับผู้ชายข้างๆ “เอ่อ นายชื่ออะไรนะ รีบกลับไปที่สำนักย่อยที่ 15 คัดเลือกคนที่พลังแข็งแกร่ง วิทยายุทธสูงส่งมาที่นี่หมื่นคน! ถ้าเลือกคนอ่อนแอมา ฉันจะยัดนายลงไปในกลุ่มด้วย!”

ผู้ชายสั่นไปทั้งตัว เขาคำนับแล้วขานรับ จากนั้นรีบเดินออกไปทันที

ผู้อาวุโสซู่มั่นพยักหน้า ลอยตามลมออกไปราวกับหมอกควัน หายไปอย่างรวดเร็ว

ลู่ฝานเอาไหเหล้าวางด้านข้าง มองหัวหน้าสำนักลี่กับหัวหน้าสำนักขุยด้วยรอยยิ้ม “หัวหน้าสำนักทั้งสอง เราดื่มต่อไหม”

หัวหน้าสำนักลี่สีหน้าอึมครึม เขาตอบว่า “หัวหน้าสำนักเงามืดดื่มต่อไปเถอะ”

พูดจบ หัวหน้าสำนักลี่หันหลังเดินออกไป

หัวหน้าสำนักขุยส่งเสียงหึแล้วเดินตามออกไป

ลู่ฝานหัวเราะแล้วมองพวกเขา ไม่ได้พูดอะไรออกมา ขี้เกียจรั้งด้วย

หัวหน้าสำนักทั้งสองคนหายไปจากสายตาทุกคนอย่างรวดเร็ว

คนจำนวนไม่น้อยที่มาร่วมงานเลี้ยง เตรียมลุกขึ้นออกไปเหมือนกัน

แต่ขณะนั้นลู่ฝานพูดเสียงดังว่า “พวกนายก็จะไปเหมือนกันเหรอ ไม่ไว้หน้าฉันขนาดนี้เลยเหรอ”

เมื่อพูดออกมา คนที่กำลังจะลุกขึ้นยืนถึงกับชะงักไป

ลู่ฝานยิ้มยียวนมองพวกเขาแล้วพูดว่า “เมื่อกี้หัวหน้าสำนักทั้งสองคนไม่ไว้หน้าฉัน ฉันยอมแล้ว พวกนายกล้าไม่ไว้หน้าฉันเหมือนกันเหรอ นั่งลงให้หมด ดื่มเหล้ากันต่อ ไปเอาเลือดหมูมาให้ฉัน เอาไปคนละไห ดื่มไม่หมดไม่ต้องกลับ”

ลู่ฝานสะบัดมือใส่คนใช้ที่อยู่ข้างๆ คนใช้รอบๆ รีบเสิร์ฟเลือดหมูให้ตามลำดับ

ตอนแรกทุกคนเข้าใจว่าที่เจ้าอ้วนจู้บอกว่าเลือดสัตว์ คือเลือดกวางหรือเลือดเสือ

เมื่อได้ยินว่าเลือดหมู สีหน้าผู้ฝึกชั่วร้ายจำนวนไม่น้อยเหมือนอยากอ้วก

ลู่ฝานต้องการทำให้พวกเขาอยากอ้วก เขายกไหเหล้าขึ้นแล้วพูดว่า “เชิญ!”

ผู้ฝึกชั่วร้ายทุกคนมองหน้ากันไปมา ดื่มรวดเดียวจนหมดด้วยความจำใจ

ลู่ฝานหันมามองหนานกงสิงแล้วพูดว่า “สหายหนานกง สนใจมาเป็นรองหัวหน้าสำนักไหม”

หนานกงสิงฉีกยิ้มแล้วพูดว่า “สหายลู่ฝาน ได้เป็นรองหัวหน้าสำนักให้นาย ถือเป็นเกียรติของฉัน”

ลู่ฝานกับหนานกงสิงลุกขึ้นเดินไปยังตำแหน่งที่นั่งของหัวหน้า

ผู้ฝึกชั่วร้ายรอบๆ เห็นการกระทำของลู่ฝาน ไม่มีเหตุผลอะไรที่พวกเขาจะไม่เข้าใจ

ผู้ฝึกชั่วร้ายทั้งหมดลุกขึ้นยืน จากนั้นหมอบกราบลงบนพื้น พูดอย่างพร้อมเพรียงว่า “ยินดีกับท่านเงามืดที่ได้เป็นหัวหน้าสำนัก ขอให้มีความสุขและอายุยืนยาว!”

ลู่ฝานฉีกยิ้ม มองพวกผู้ฝึกชั่วร้ายที่หมอบกราบอยู่ข้างหน้า จากนั้นพูดเสียงดังว่า “ดีมาก ดีจริงๆ!”

…...

ในเวลาเดียวกัน ในเมืองฉิงเทียน

บนถนนที่เต็มไปด้วยความคึกคักที่ภาคใต้ของเมือง บ้านโบราณหลังหนึ่งดูแตกต่างไปเล็กน้อย ดูไม่เข้ากับทุกอย่างด้านนอกเลย

บ้านหลังนี้เล็กมาก ประตูไม่สูงเท่าไรนัก

ป้ายบนประตู มีเพียงตัวอักษรสีดำ-ทองสามตัว

“หอฝึกสัตว์!”

รูปแบบตัวอักษรไม่ได้ทรงพลัง มันดูเป็นตัวอักษรเพ้อฝันล่องลอย เหมือนเป็นฝีมือของผู้ฝึกชี่สไตล์เซียน